.webp){kind=icon}
Повеќе од еден од тројца работодавци (37 проценти) користат камери во живо за да ги следат работниците што работат од далечина, што натера некои да дадат отказ, а други се отпуштени од работа, покажа ново истражување.
Речиси секоја компанија која има работници од далечина користи некаков вид на мониторинг, покажа истражувањето на 1.000 деловни лидери од страницата за кариера „РесјумБилдер“ (ResumeBuilder.com), при што најчестите тактики се следење на прелистувањето веб-страници и блокирање одредени апликации или содржини. Повеќето компании или го отпуштија персоналот или работниците доброволно си заминуваат поради надзорот. Сепак, речиси сите од анкетираните силно или донекаде веруваат дека мониторингот ја подобрил продуктивноста, и покрај истражувањата кои покажуваат дека може да поттикне нарушувачко однесување.
„Сè уште има организации кои се мачат да раководат со својата работна сила по пандемијата. Тие се луди, купуваат софтвер и ги надгледуваат вработените, бидејќи не знаат како да управуваат со работна сила од далечина“, рече Стејси Халер, главен советник за кариера на ResumeBuilder.com. „Постарата генерација на менаџери не се прилагодуваат“.
Иако вработените можеби се цел ден пред камерите, нема гаранција дека некој ги гледа. Речиси половина од анкетираните рекле дека камерите во живо се следат четири часа или помалку дневно. Само шест проценти рекле дека го проверуваат својот персонал осум часа или повеќе. Околу шест од десет од испитаниците работеле во човечки ресурси, рече Халер, а останатите на партнерски или лидерски позиции. Повеќето од анкетираните компании имале меѓу 100 и 500 работници.
Порастот на работниците кои се надгледуваат произлегува од желбата да се следат перформансите на милиони работници кои одеднаш почнаа со работа од далечина поради пандемијата, но исто така го одразува недостигот од доверба од страна на некои менаџери дека нивните работници можат да ги завршат работите додека не се во канцеларија. Во истражувањето, околу една третина од компаниите изјавиле дека нивните вработени трошат три часа дневно или повеќе на неработни активности. Истражувањето исто така покажа дека следењето на работниците ги прави да чувствуваат помала одговорност за сопственото однесување, што ги прави поверојатно да ги прекршат правилата.
„Разбирливо е што сакаат да знаат што прават нивните вработени додека се прилагодуваат на оваа нова ера на работа на далечина“, рече Дејвид Велш, вонреден професор на Државниот универзитет во Аризона, чие истражување се фокусира на неетичко однесување на работното место.
„Сепак, она што овие организации често не го сфаќаат е дека овој мониторинг има психолошки трошок. Нашето истражување сугерира дека таквите практики ќе го попречат чувството на контрола што вработените го чувствуваат врз нивната работа и може да ги наведат да дејствуваат на други начини“.
Ова може да вклучува правење неодобрени паузи, непочитување на упатствата и намерно работење со бавно темпо, според истражувањето што го помогна Велс.
Поради тие причини и други, некои извршни директори избегнуваат следење.
„Навистина не ми се допаѓа шпионирањето на вработените на кој било начин“, рече Даниел Јанис, ко-основач и извршен директор на „Чекр Инк“ (Checkr Inc.), која спроведува напредни проверки за работодавците.
„Сакам да им верувам на моите вработени. Ние не вршиме никакво следење на притискање на тастатурата или видео или нешто од тоа“, вели Јанис.
