.webp){kind=icon}
Нова љубљанска банка (НЛБ) сака да влезе на хрватскиот пазар. Поради тешката историја на компликации со поранешната хрватска филијала на Љубљанска банка, која се случи како последица од распадот на Југославија, ова е единствениот пазар на поранешната заедничка земја на кој НЛБ не дејствува.
По влезот на Хрватска во еврозоната на почетокот на оваа година, амбициите на НЛБ за влез на хрватскиот пазар повторно пораснаа. Со тоа би се комплетирала сликата за работењето на банката во регионот, за каде што има големи планови.
Блаж Бродњак, првиот човек на банката, неодамна изјави дека се многу заинтересирани за влез во Хрватска. Можеби дојде време двете земји да го затворат и ова отворено поглавје, велат од НЛБ.
„Со влезот на Хрватска во еврозоната, банката мора да добие дозвола од Европската централна банка (ЕЦБ), односно дозволата повеќе не е потребна од Хрватската централна банка, со што падна и таа пречка. Но не сум сигурен дека старите проблеми на НЛБ нема повторно да ескалираат поради сите правни постапки и тужби, особено доколку сè уште не се завршени сите процедури“, изјави за „Блумберг Адрија“ Душан Јовановиќ, раководител на Катедрата за економско право на Факултетот за економија и бизнис во Марибор.
Јовановиќ, кој беше и член на надзорниот одбор на Нова КБМ пред нејзината продажба на американскиот фонд „Аполо“ (Apollo) и Европската банка за обнова и развој (ЕБОР), се сеќава дека и Нова КБМ го избегнуваше хрватскиот пазар поради лошите односи меѓу двете земји поради споровите со штедачите на поранешните љубљански банки во Хрватска.
„Убеден сум дека НЛБ сигурно нема да оди со глава во ѕид ако нема гаранции дека работите се законски покриени. Прашањето е колку НЛБ ја бие лош глас поради компликациите од минатото. Според мене, тоа уште многу е присутно“, вели Јовановиќ.
„Поплаки дефинитивно има, но не знаеме колку се големи. Тоа треба да се испита преку анкета. Треба да се провери дали помина доволно време за да исчезнат лошите спомени. Некои од погодените од аферата со Љубљанска банка можеби веќе не се живи. Но тоа се само претпоставки, кои треба да се мерат со истражување“, вели Матјаж Робиншак од компанијата „Валикон“ (Valicon), која се занимава со маркетинг-истражување. Според него, тоа е сложено прашање, па затоа е тешко да се процени напамет. Од една страна, банката би можела да успее со нудење поволни услуги на клиентите што би можеле да бидат подготвени да заборават на компликациите од минатото во замена за поевтини услуги. „Но реакциите би биле поинакви доколку понуди поскапи, таканаречени премиум-услуги“, смета Робиншак. Според него, на хрватскиот пазар секако постои потенцијал за нова конкуренција со поевтини и подобри услуги.
На прашањето за евентуалниот влез на НЛБ на хрватскиот пазар, од Народната банка на Хрватска одговорија дека не коментираат за статусот на поединечните постапки. Тие додадоа дека банките мора да добијат претходна дозвола од ЕЦБ. „Хрватската народна банка ја доби апликацијата на НЛБ за влез на хрватскиот пазар уште во 2017 година, од што може да се заклучи дека процесот сè уште не е завршен“, одговорија оттаму.
Спорот меѓу Словенија и Хрватска произлегува од времето на распадот на поранешна Југославија, кога хрватската филијала на Љубљанска банка наиде на проблеми и не можеше да ги отплати девизните депозити на хрватските штедачи. За да се огради од овие обвинувања, за кои вината ѝ ја припиша на Хрватска, Словенија со посебен закон ја основа Нова љубљанска банка, како и Нова кредитна банка Марибор. Следуваа голем број правни постапки во Хрватска, а потоа и пред меѓународните судови, во кои Словенија на крајот загуби, а побарувањата од НЛБ на крајот, кога банката беше продадена во 2018 година, ѝ беа префрлени на државата Словенија.
