.webp){kind=icon}
„Луксузот не е релевантен претставник на општата економија“, рече неодамна Жан-Жак Гиони, главниот финансиски директор на LVMH (Moet Hennessy Louis Vuitton SE).
И вистината е дека не можеше да биде повеќе во право. Доколку ги прелистате податоците на LVMH од тргувањето во третиот квартал, би се заколнале дека светот не се соочува со геополитички превирања, зголемена инфлација и тонење на берзите.
Гигантот во сферата на луксузот објави пораст од 19 отсто во продажбата, со исклучок на спојувањата и преземањата и валутните промени, во трите месеци до 30 септември. Приходите од мода и кожени производи се зголемија за 22 отсто. Двата резултата едноставно ги поразија очекувањата на економските аналитичари.
Прочитајте повеќе: Богатите не знаат за криза - цвета продажбата на луксузни стоки
Инвеститорите сепак треба да бидат внимателни. Третиот квартал се очекуваше да биде раздвижен поради олеснувањето на патните ограничувања, при што многу Американци се вратија во Европа за максимално да го искористат силниот долар.
Иако Европа блеска, сепак најважните двигатели на побарувачката за луксузни производи се американските и кинеските потрошувачи. А има значителни неизвесности и околу двете групи.
Големите потрошувачи од САД се поподложни на шокови отколку на забавување на економскиот раст, па затоа неодамнешните превирања на берзата се загрижувачки. Побарувачката од американските клиенти беше „повеќе или помалку“ во согласност со вториот квартал, соопшти LVMH. Но, она што заслужува внимание е забавувањето на „Тифани“ (Tiffany). Компанијата соопшти дека слабоста во бизнисот со сребро се должи на инфлаторното опкружување, каде што клиентите претпочитаат злато. Но, исто така е можно дека некои купувачи на луксузни стоки се повнимателни со своите буџети.
Bloomberg Mercury
Продажбата на LVMH во континентална Кина не се промени поради ограничувањата за Ковид-19. Тоа сепак е добро во однос на вториот квартал, но е далеку од закрепнување. Побарувачката во земјата останува заматена поради ковид-заклучувањата и марачните економски изгледи. Дури и кога животот ќе се врати во нормала, по две години баланс меѓу заклучување и слобода, нема гаранција дека потрошувачите ќе трошат со истиот ентузијазам како што правеа кога Кина повторно се отвори по првиот бран на Ковид-19 во 2020 година.
Можноста за патување носи неизвесни изгледи. Силниот долар би можел да биде поволен ветер за повеќе американски патници и трошења во Европа, бидејќи летовите продолжуваат со несмален интензитет и во последниот квартал. Секое значително олабавување на ограничувањата во Кина може да доведе до поголем кинески туризам во Европа - и повеќе шопинг во Париз или Милано - иако тоа во моментот сè уште изгледа како далечна преспектива.
Инаку, LVMH изгледа најдобро позиционирана меѓу луксузните компании. Тоа ѝ дава моќ да инвестира во маркетинг додека другите намалуваат, а можно е да направи и одредени преземања. Засега холдингот е добро диверзифициран со пијалоци и производи за убавина, а поседува два од најуспешните брендови во индустријата, „Луј Витон“ (Louis Vuitton) и „Кристијан Диор“ (Christian Dior).
Ако еден купувач на луксузни добра ја намали својата потрошувачка и да речеме, купи една чанта во текот на годината, наместо две - тој најверојатно ќе се фокусира на брендовите со најмногу престиж. Дури можеби и ќе потроши многу повеќе за тој еден производ. LVMH и конкурентот „Хермес“ (Hermes International) треба да имаат корист од ова.
Грижата е поголема за помалите бреднови. Исклучок овде е „Прада“ (Prada SpA). Производителот ужива во своевидниот „ривајвал“ кој го бележи кај генерацијата З, бидејќи помладите купувачи „лудуваат“ по неговите капи и брендирани мокасини. Ако италијанската компанија може ваквата популарност да ја насочи и кон сегментот на чанти, тогаш би можела пријатно да изненади.
Макро опкружувањето е поголем предизвик за „Керинг“ (Kering SA), компанија која управува со транзицијата на „Гучи“ (Gucci) од класика кон современост. Луксузниот конгломерат треба да има корист од моќта на другите негови брендови, како што се „Ив Сен Лоран“ (Yves Saint Laurent) и „Баленсијага“ (Balenciaga), но транзицијата на најголемиот бренд во услови на пад на индустријата ќе бара напорна работа.
„Барбери“ (Burberry Group Plc.) е исто така среде пресвртница и е ранлив. Сепак, ако новиот дизајнер Даниел Ли може да креира неодоливи чанти и чевли какви што испорача за „Ботега Венета“ (Bottega Veneta), Burberry можеби ќе може да се движи низ бурните води.
Акциите на производителите на луксузни стоки неодамна пораснаа. Дури и со ѕвездените перформанси на LVMH, тоа изгледа оптимистички со оглед на опасностите со кои се соочува пазарот за луксузни стоки.
„Сите зборуваат за рецесија, но никој сè уште не ја видел“, рече Гуони од LVMH. Ако и кога ќе пристигне таа, џинот треба да биде најотпорен. Но, ако „луксономијата“ отиде во погрешна насока, дури и тој нема да биде имун.
