.webp){kind=icon}
Губењето на вкусот и на мирисот, симптом на инфекцијата со коронавирус во раните фази на пандемијата, тврдоглаво е заглавено кај многумина заболени од ковид, но ново истражување покажува дека сетилните проблеми постепено се намалуваат.
Нарушувања на мирисот и на вкусот се пријавени речиси кај две третини од сто луѓе што имале слаб случај на ковид-19 во есента 2020 година во Трст, Италија, а биле случајно избрани за студијата заедно со сто незаразени лица, за споредба. Двете групи биле следени три години.
Кај околу четвртина од случаите не се обновило целосно сетилото за вкус една година по акутната болест, но по две години имало многу мала разлика меѓу нив и контролната група. Истражувањето, објавено во четвртокот во списанието „ЈАМА отоларинголоџи“ (JAMA Otolaryngology), сугерира дека таканаречената густаторна дисфункција, поврзана со имунолошки одговор што го оштетува вкусот поради остатоците од САРС-КоВ-2 на јазикот, завршува побрзо од проблемите со мирисот.
Над една четвртина од групата што имала ковид-19 сè уште имала дисфункција на мирисот две години по инфекцијата, но по три години состојбата не била многу почеста отколку во контролната група, откриле истражувачите.
Тоа е утешна информација за 28 милиони Американци за кои се проценува дека претрпеле влошување на сетилото за мирис по ковид-19. Далеку од бенигна непријатност, сензорното нарушување предизвикано од коронавирусот може да ги натера луѓето да го изгубат апетитот, што доведува до депресија и губење на тежината и може да ги спречи засегнатите да намирисаат штетни гасови и чад.
„Се чини дека осетот за мирис се враќа по три години“, напишаа Паоло Босколо-Рицо, истражувач од Универзитетот во Трст, и неговите колеги. „Овие резултати може да се генерализираат за поединци од белата раса што доживеале слаби симптоми за време на раните бранови на пандемијата на ковид-19“.
Симптомот стана поредок откако омикронската варијанта стана доминантна причина за ковид-19 кон крајот на 2021 година. Научниците долго време се обидуваа да ја разберат причината за оштетувањето, кое е поврзано со одредени генетски варијации, невролошки манифестации и оштетување на потпорните клетки.
