Британските истражувачи пронајдоа начин да ги намалат емисиите на јаглерод диоксид од производството на челик што ја загреваат планетата - и исто така да заштедат пари.
Производството на челик сочинува околу седум отсто од глобалните емисии на јаглерод. Исклучително е тешко да се декарбонизира индустријата поради нејзиното потпирање на јагленот за претворање на железната руда во нејзината сурова метална форма.
Во трудот објавен месецов во„Журнал оф клинер продакшн“ (Journal of Cleaner Production), научниците од Универзитетот во Бирмингем, Англија, предлагаат користење форма на минералот перовскит за рециклирање на јаглерод диоксидот што го произведуваат високите печки за производство на челик. Ако успеат да направат тоа да функционира во голем обем, процесот може драстично да ги намали емисиите во индустријата, без потреба од скапа нова опрема или машини.
„Можеме речиси целосно да ја затвориме јамата. Сите тие штетни гасови ослободени во атмосферата сега се употребуваат за нешто корисно, тие само се рециклираат во системот“, вели Хариет Килдал, водечки автор на студијата.
Во моментов, најшироко промовираната алтернатива на традиционално производство на челик користи водород произведен од обновлива електрична енергија. Тоа е процес што е познат со децении, но производителите на челик само што почнуваат да инвестираат во него поради огромните трошоци.
Минералот перовскит што го тестираа истражувачите може да претвори јаглерод диоксид во јаглерод моноксид, кој може да се внесе назад во висока печка како алтернатива на коксираниот јаглен. Ова значително ќе ја намали цената на процесот и ќе го направи многу поевтин од процесите базирани на водород.
Она што е особено важно е дека технологијата може да се вгради и во постојните високи печки, намалувајќи ги емисиите за околу 90 проценти и избегнувајќи ги огромните нови инвестиции потребни за производство на челик базиран на водород.
„Од гледна точка на економичност, за да се намалат заробените средства, ова ќе биде многу побрзо од другите рути“, вели Јулонг Динг, професор на Универзитетот во Бирмингем и коавтор на трудот.
Методот е докажан во лабораторија, но не и во комерцијални размери, што ќе биде клучно за потврда на неговата одржливост. Предизвиците вклучуваат наоѓање материјали што можат да ја заменат структурната улога на коксираниот јаглен во високите печки. „Комерцијалните погони за демонстрација би можеле станат реалност во рок од пет години“, велат авторите.
.webp){kind=icon}
