.webp){kind=icon}
Носете патики и фармерки со луксузен накит, изберете ги најуникатните парчиња од ограничени серии, почекајте пет години за автомобили со специјална нарачка, користете само дијаманти што ги исполнуваат највисоките етички стандарди. Ова е луксузот опишан денеска од дизајнерот на накит Стивен Вебстер.
„Пред само 15 години клиентите ми кажуваа дека го сакаат мојот автентичен луксузен накит бидејќи може да се носи со фармерки и да изгледа многу модерно 24/7. Носењето фармерки и патики со скапо парче накит повеќе не е тренд. Тоа е веќе стил, кој секојдневно го гледам на улиците на Лондон“, вели Стивен Вебстер, основач и креативен директор на британскиот бренд и претседател на компанијата за накит „Гарард“, на почетокот на нашиот разговор и на прашањето што сакаат потрошувачите денес. Идејата за стил што отстапува од класиката и формалноста во „лежерен луксуз“ бараше вложување во едно впечатливо парче што ќе ја направи целата комбинација автентична. Дополнителен поттик за тој вид демократизација кога станува збор за облеката донесе и промената на мотивацијата за купување. Додека порано купувањето скапо парче накит беше резервирано за посебни настани во животот, како свршувачка, годишнина, роденден, а претходно главно се однесуваше на подарување, денешниот потрошувач си купува за себе. „’За мене од мене’ е мотото со кое денес ни доаѓаат клиенти. А за да го одбележат тој посебен момент, сакаат што е можно поуникатно парче накит. Тоа е момент на посебно искуство, искуство наместо поседување“, вели Вебстер, кој создава накит веќе 40 години и го обожаваат светските ѕвезди.
Откривме дека постои јасен тренд кон поголема ексклузивност во секторот „тврд луксуз“, кој го вклучува и накитот. Овој тренд подразбира создавање уникатни парчиња, ограничени серии и персонализирани делови, што ја нагласува ексклузивноста, но создава и желба во индустријата на луксузот. „На пример, производителите на часовници се залагаат за помало производство, а со тоа ги прават своите производи уште попосакувани. Часовниците можат масовно да се произведуваат, но големите куќи решија да произведуваат помалку. Оваа тактика ја применува и „Ролекс“, кој го намали бројот на часовници што ги произведува во однос на побарувачката, а со тоа ја зголеми желбата на клиентите за нив. Овој пристап исто така им овозможува на помалите брендови да ја контролираат достапноста на нивните производи и ги прави поексклузивни“, објаснува Вебстер.
Најбогатите луѓе како да ја бараат таа особеност, посочува нашиот соговорник и го споменува примерот на „Ролс-ројс“, чиј секој нов електронски автомобил е направен „по нарачка“, по налог на клиенти што се подготвени да чекаат пет години за својот скап сојузник на патот.
Персонализацијата, која им овозможува на клиентите активно да учествуваат во процесот на создавање на нивните уникатни парчиња, заедно со тенденцијата материјалите да се користат подолго во системот, да се рециклираат и повторно да се користат, доведе до нов тип услуга, која независни брендови како „Стивен Вебстер џулери“ (Stephen Webster Jewelry) може полесно и побрзо да ја имплементираат во својата понуда. „Клиентите ми доаѓаат со накит што го наследиле, кутии со камења, работи што имаат вистинска или емотивна вредност за нив. Или двете. Тие сакаат да го зачуваат споменот, но и да имаат уникатно парче накит што ќе можат да го носат. По консултацијата, за време на која ја одредуваме вредноста на материјалот, преминувам на скица за тоа што би можело да биде нова или подобрена верзија на тоа парче. Ова е дефинитивно тренд и во другите индустрии. Погледнете што се случува во „Селфриџис“ (Selfridges), кој е многу динамичен малопродажен синџир. Продава половна облека во добра состојба“, објаснува Вебстер.
Од каде е вашето злато?
Покрај поголемата свест за важноста на кружната мода, потрошувачите сè повеќе се интересираат за потеклото на материјалите. Во однос на одржливите практики и етичките извори на материјали во процесот на дизајнирање накит, брендот „Стивен вебстер џулери“ претставува лидер во овој сегмент. Долги години овој бренд им се посвети на прашањата за одржливост и транспарентност во однос на своите производи. „Сè започна пред речиси 15 години, со прашањето: Од каде доаѓа вашето злато? Отидов на своја авантура, сам да ги видам тие рудници во Перу. Видов како живеат луѓето, луѓето што ископуваат злато. Тоа беше сосема ново искуство и многу помоќно отколку кога читате за тоа. Сакав да бидам дел од таа приказна, да соработувам со други организации за поддршка на заедниците што се поврзани со изворите на овие материјали. Ги добив првите златни сертификати, но моите клиенти во тоа време не беа многу заинтересирани за тоа. Луѓето беа неосвестени. Всушност, познатите личности придонесоа повеќе да се зборува за тоа. Тие сакаа да знаат дека им е удобно тоа што го носат. Тие не сакаа да бидат обвинети дека носат нешто што е производ на експлоатација. Денес потрошувачите дефинитивно прашуваат повеќе за материјалите што ги користиме. Тоа секако не е разговор што би го имал пред 10 години“, вели Вебстер.
Но одржливоста не е само за производот туку и за тоа како се води бизнисот. Овој пристап е дел од деловната филозофија и начинот на водење бизнис, а ако штотуку започнувате бизнис, одржливоста е клучен фактор за малопродажните синџири дури и да ве земат предвид. „Морате да го погледнете целиот синџир на снабдување со материјали. Во спротивно нема да можете ниту да го продадете вашиот производ бидејќи онлајн платформите за продажба на луксузни стоки, како што е ’Нет а портер’ (Net A Porter), нема ни да го наведат вашиот производ. Во моето друштво имаме ’зелена екипа’. Се трудиме да обезбедиме сè што правиме да ги почитува овие принципи. Сите сме на нашиот пат, сè уште никој не го достигнал совршенството“, вели дизајнерот, кој ја доби титулата од британската MBE (Најпочитуван орден на Британската Империја) за неговите услуги и придонес во индустријата.
Кога станува збор за материјалите, не можеме да ја игнорираме актуелната дебата за вештачките и природните дијаманти. „Направив колекција со еден вид вештачки дијаманти: „Скај дајмондс“ (Sky Diamonds). Причината зошто решив така е затоа што човекот што ги прави беше еден од првите што го започна процесот со негативен карбон. Тој не е од светот на накитот, туку е во индустријата за зелена технологија и прави дијаманти во Англија, па ми беше лесно лично да го видам целиот процес. Ми се допадна бидејќи има и дополнителна приказна, а во луксузната индустрија е важна приказната околу производот. Но тоа е мал дел од мојот бизнис. Сè уште користиме 97 отсто природни дијаманти. Големите производители инвестираа енормно во заедниците што работат на екстракција на дијаманти. Тоа се места каде што големите компании што можат да направат разлика не сакаа нужно да го направат тоа пред 20 години, но сега апсолутно мора!“, посочува нашиот соговорник.
Ова важи и за другите материјали, продолжува Вебстер: Сите сме поканети да размислиме за влијанието на планетата, но и за другите аспекти на ова прашање. „На крајот на краиштата, ова е етичко прашање. Повеќето луѓе, на пример, се свесни дека има конфликт каде што се ископуваат рубини. Ако купите рубин од Бурма, кој, патем, не можете да го купите легално, да речеме во САД, дали го поддржувате тамошниот режим или заедницата што зависи од него?“, посочува нашиот соговорник.
Зошто барот е новата кујна?
Кога станува збор за промените во перцепцијата за луксузот и категориите на производи што се во пораст, забележливо е дека има значителни промени во последните години. Пандемијата ја поттикна потребата, да речеме, за ексклузивни производи за домот. Додека бевме принудени да размислуваме покреативно за времето што го поминуваме дома, оваа промена дополнително ја зголеми потребата за луксузни предмети што го подобруваат доживувањето на луксузот во домот. И додека на оваа територија недвосмислено владеат реномираните брендови за луксузен мебел, како „Бакарат“ (Bacarrat) и „Лалик“ (Laliquе), предноста на независниот бренд е токму во неговата брза адаптација на побарувачката. „Пред 20 години, од мојата креативна потреба, почнав да произведувам многу скапи ограничени производи за домот по линијата на естетиката што ја применувам во накитот. Немаше многу побарувачка. Но, во последниве години ги добив најневеројатните барања за создавање токму такви предмети, односно колекции на чаши и други предмети направени од стакло. Клиентите се подготвени да платат од 25 до 30 илјади фунти, да речеме, за комплет за текила направен по специјална нарачка. Искуството од домашните забави го направи шанкот, наместо кујната, столб на ваквите собири. Она што порано беше кујната, сега е барот. Луѓето сè попрецизно трошат во овој сегмент, па затоа ние одговараме на таа потреба со производство на ограничени серии чаши, шишиња, свеќи“, вели Вебстер, нагласувајќи дека оваа дејност е одличен извор на инспирација и креативен предизвик за примена на естетиката што ја користи во накитот и на други предмети.
