.webp){kind=icon}
На почетокот на годината кружеше вест дека технолошкиот гуру Илон Маск злоупотребува дрога. Тој исто така отворено зборуваше за тоа. Колку е голема злоупотребата на дрога меѓу бизнис-лидерите?
Секој што гледал филмови како „Волкот од Волстрит“ веќе има јасна претстава за вишокот и луксузот кон кој се стремат супербогатите. Нема да кажеме дека сликата е лажна, бидејќи таа слика е реална дури и кога ќе ѝ се одземе целата карикатура, но таква слика проектираат оние бизнис-лидери што всушност се фатени среде корупциски активности, а за нив се прават црни комедии. Злоупотребата на дрога од страна на извршните директори е сеприсутна, но често е вешто скриен предизвик вгнезден во корпоративниот пејзаж. Постојаните барања што доаѓаат од сите страни, донесувањето ризични одлуки и неизбежниот притисок за постигнување успех може да поттикнат некои извршни директори да бараат утеха, па дури и сила, во опојните супстанции. Иако употребата на дрога е обемна и во оваа сфера, таинствената природа на зависноста и нејзиното вкрстување со криминалниот свет го отежнуваат прецизното квантифицирање на реалните размери на проблемот.
Мора прво да се зборува за тоа, бидејќи врвните менаџери, големите акционери и модерните основачи на глобалните корпорации се еквивалент на некогашното повисоко благородништво. Тие носат одлуки што имаат влијание врз економиите на земјите, врз десетици илјади нивни вработени и врз текот на борбата во политичката арена. Многу е важно да се земат предвид нивните психолошки карактеристики, како и нивниот начин на живот.
Одредени звучни имиња од бизнис-сферата ѝ се познати на јавноста, а знаеме дека се мачеле или сè уште се борат со зависноста од дрога. Особено е важно да ѝ се даде човечки лик на финансиската елита, не заради будење на суетниот сентиментализам кон нејзините членови, туку како начин на борба против заговорот, кој зема замав и на Запад и на Исток и кој прецизно ги обезличува деловните луѓе претставувајќи ги како алчни зомби-ликови водени исклучиво од класниот интерес. Неопходна е критика кон овие важни луѓе, но само таква што се заснова на факти и рационално расудување.
Актуелната вест од почетокот на годинава, која прв ја објави „Волстрит журнал“, се состои од сведоштва на блиски соработници на контроверзниот технолошки (и сè повеќе политички) гуру Илон Маск дека користел супстанции што не само што предизвикуваат зависност туку и влијаат на психата. Овие податоци се користат како аргумент за објаснување на хаотичното однесување на Маск и изразување некохерентни мисли на социјалната мрежа X (поранешен Твитер). Од друга страна, пример за успешна борба со зависноста во сферата на високиот бизнис е извршниот директор на „ЏП Морган“ (JP Morgan Chase), Џејми Дајмон. Покрај него, тука е и поранешниот извршен директор на „Старбакс“, Хауард Шулц. И двајцата ја претворија својата зависност од почетокот на нивните кариери во клише холивудска приказна за успех против сите шанси, која лесно може да стане бестселер во жанрот книги за самопомош.
Фактот дека извршните директори злоупотребуваат дроги влијае на корпоративната култура, донесувањето одлуки и ефектите на нивните компании, но, како што гледаме во примерот на Маск, тие исто така можат да формираат или да го радикализираат веќе формираниот поглед на светот. Затоа, последиците од дрогата во опишаната сфера се економски, политички и, пред сè, лични по природа. Се разбира, можеме да го замислиме брзиот и стресен живот на истакнати луѓе во која било сфера, но гигантите од ИТ-сферата се ставени на пиедестал на пример. Тие го отелотворуваат самиот концепт на вечен напредок, тие се пророци чија религија е верба во научниот напредок.
Џобс, Гејтс, дури и Маск, се претставени како непогрешливи визионери, предвесници на претстојната технолошка револуција, која буди илузорни надежи за рајски просперитет. Не станува збор само за намалување на стресот или за зголемување на задоволството, технолошкиот гуру зема психоактивни наркотици за подобро да ги канализира своите божествени визии како што ги доживува мрежната публика.
Помирните ликови ќе изградат маркетиншка аура на филантропија околу себе, како што направи Бил Гејтс, а оние што се водени од страста и славата, чие олицетворение е Маск, навистина ќе веруваат во сопствениот избор. Кога веќе знаете дека сте предодредени за големи работи, направете ги навистина, навистина големи. Маск ги даде деталите за неговите авантури со дрога на својот поткаст, а луѓето што го познаваат ги пополнија со детали како супстанциите што ги користел со текот на годините, во последно време поинтензивно: ЛСД, кокаин, екстази и психоделични печурки.
Пејот, халуциногено овошје од американските пустини што стана култна билка за самооткривање во американската кинематографија, никаде не се споменува во анкетата за медиумите. Штета е што Маск преку неа не стана дел од чистата американска популарна култура (американа). Сепак, не треба да заборавиме дека тој е всушност бел Јужноафриканец, кој се одлучил за побаналниот избор за ширење на свеста во вид на печурка. Сепак, не треба толку многу да се потценува Маск и неговата медиумска личност да се сведе на опојни материи. Дрогата може тоа да го зголеми, забрза, засили, но сепак тоа е истиот егоманијак што постигна голем успех, но направи и многу грешки, кои не би ги направил ниту еден трезен бизнисмен.
Случајот на Маск ги истакнува ранливоста и слабоста дури и на највизионерските извршни директори, со што се нагласува важноста на поширокиот социјален дијалог за менталното здравје и зависноста. Тој инцидент поттикна дискусии за дестигматизирање на зависноста во корпоративните кругови, нагласувајќи ја важноста од обезбедување механизми за поддршка за деловните лидери што се соочуваат со такви предизвици.
Пред сè, експонирањето на Маск во врска со употребата на дрога нè потсети дека станува збор само за луѓе, а не за незапирливи антички херои. Поединците на врвот на капиталистичката скала се само слаби, злобни луѓе, како и сите други, освен што очигледно поседуваат преголема, може ли да кажеме канибалистичка, жед за успех. Со непогрешлив предаторски инстинкт. Никој не бара од нас да ги сожалуваме, но мора да ги разбереме. Затоа што без разбирање нема правилни заклучоци, а нема ни корисна критика.
Акцент
Се разбира, можеме да го замислиме брзиот и стресен живот на истакнати луѓе во која било сфера, но гигантите од ИТ-сферата се ставени на пиедестал на пример. Тие го отелотворуваат самиот концепт на вечен напредок, тие се пророци чија религија е верба во научниот напредок.
