.webp){kind=icon}
Ограничувањата во електроенергетските мрежи, сè уште високите трошоци на зелената технологија и доцнењето во планирањето на проектите ги кочат инвестициите кои би биле во вредност од 18 трилиони американски долари на глобално ниво за да се исполнат климатските цели поставени до 2030 година.
Сето ова ја прави брзата енергетска транзиција многу малку веројатна.
Со цел да се ограничи глобалното затоплување на 1,5 степен над прединдустриските нивоа, развојот на обновливите извори на енергија и електраните со ниска содржина на јаглерод би требало да биде три пати побрз од претходно, се вели во извештајот подготвен од Бостонската консалтинг група (БКГ).
„Треба побрзо да преминеме во фазата на имплементација, регулација и инвестирање, од политичка поддршка до одржливи деловни проекти“, рече еден од коавторите на извештајот, Морис Бернс.
Емисиите од употребата на фосилни горива ја загреваат планетата и поттикнуваат екстремни временски настани, а јули беше најтоплиот месец досега на глобално ниво.
Според извештајот, сегашната брзина на енергетската транзиција во сектори како што се индустријата или градежништвото овозможува затоплување до 2,7 степени до крајот на овој век.
Најголем проблем со финансирањето се јавува кај производството на електрична енергија и крајните потрошувачи.
„Повисоките трошоци за финансирање на постројките на обновливи извори влијаат на енергијата што се произведува на овој начин, а тоа ја зголемува конкурентноста на инвестициите во фосилни извори“, се наведува во извештајот.
Некои други студии имаат слични заклучоци. На пример, „БлумбергНЕФ“ наведува дека годишните инвестиции ќе треба да пораснат трипати во оваа деценија за да се постигне целта за нето нула емисии на јаглерод до 2050 година.
Но, интересно е, како што наведува БКГ, дека светот има алатки и капитал неопходни за промени. Од потребните 37 трилиони долари до 2030 година, околу 19 трилиони веќе се одвоени за обновливи извори, посочува групата, чија пресметка се базира на примерок од 270 енергетски компании.
Владите и приватниот сектор мора да дејствуваат заедно за да ги намалат трошоците за користење технологии со ниска содржина на јаглерод и да создадат сценарио за премостување на финансискиот јаз од 18 трилиони долари.
Како добар пример, тие го наведуваат американскиот антиинфлациски закон кој поттикнува чисти технологии.
Се проценува дека има околу 220 гигавати капацитет само во ОК што може да се активира. Од тоа, две третини се однесуваат на ветрот, а остатокот на сонцето. Во Шпанија оваа бројка е околу 180 гигавати, а многу земји во светот имаат слични ситуации.
„Тоа не е технички предизвик бидејќи знаеме какви технологии ни се потребни и тие постојат. Се работи за забрзување на функционирањето на системот“, вели Бернс.
