Грешките на Макрон ќе ја прогонуваат Франција, но и Европа

Одлуката на францускиот претседател Емануел Макрон да распише предвремени избори го направи претседател на ослабено политичко движење. Се чини дека Франција сега се упатува кон парламент управуван од десничарската партија Национално обединување. Во секој случај, можниот резултат е пофрагментиран политички поредок, економска стагнација и затворање на владата.

Француските гласачи му зададоа удар на политичкиот центар во неделата. Национално обединување на Марин Ле Пен освои околу една третина од гласовите, а по неа беше коалицијата на левичарски партии ,кои ветуваа „буџетска екстраваганција“.

Ако Национално обединување победи на 7 јули, Франција ќе се најде на нов политички пат. Минатите периоди на кохабитација се случија меѓу водечките партии. Никогаш досега претседателството и Националното собрание не биле контролирани од партии со толку јасно различни визии за сè - од фискалната политика до меѓународните институции, климатските промени и националната безбедност. Влада на Национално обединување не само што ќе биде товар за задолжената француска економија туку може да ги забави обидите на Европа да ја зголеми конкурентноста и може да биде „подарок“ за Владимир Путин.

Личното размислување на Макрон останува мистерија. Ако смета дека десничарската влада би можела да биде омаловажена или да се самоуништи пред најважните претседателски избори во 2027 година, тоа би можело да има контраефект. Како земја во која политичките спорови често се прелеваат на улиците, Франција би можела да стане уште пополаризирана. Дури и ако Национално обединување овој пат не може да формира влада, ќе биде моќна сила во парламентот и во 2027 година ќе се натпреварува за претседателската функција, највисоката функција во француската политика.

Реформите на Макрон помогнаа да се намали постојаната стапка на невработеност во Франција Bloomberg

Вистина е дека Национално обединување направи многу за да го „измие“ брендот што некогаш (под неговото претходно име) се поврзуваше со негирањето на холокаустот oд страна на таткото на Ле Пен. Ле Пен го издигна харизматичниот Џордан Бардела (28) како лидер и кандидат за премиер. Сепак, сегашната партиска комбинација на национализам, протекционизам и интервенционизам е доволна да ги расипе пазарите и да ги алармира бизнисите.

Подемот доаѓа во време кога и левичарските партии добиваат сила, зголемувајќи го ризикот од рецесија или уште полошо - со оглед на големиот буџетски дефицит и долгот на Франција. Во исто време, кандидатите на Национално обединување што изговараат антисемитски, ксенофобични и конспиративни коментари се потсетување на грдите корени на партијата.

Згора на тоа, драконскиот политички став на Национално обединување, со неговиот длабок евроскептицизам и историја на наратив „про-Путин“, би ја ставил Франција во судир со Брисел, во време кога Европската Унија се бори со голем број итни предизвици, вклучувајќи ги бавниот раст, војната во Украина и трошоците за декарбонизација.

Бидејќи и германскиот канцелар Олаф Шолц е ослабен по неодамнешните избори за Европскиот парламент, веќе нема потпирање на традиционалниот француско-германски баласт за да се обезбеди чувство на насока и фокус.

Тешката ситуација на Макрон ја истакнува и опасноста од игнорирање на болката на гласачите. Тој заслужува признание за даночните реформи и реформите на пазарот на трудот што го обележија неговиот ран мандат; и беше во право што повика на промени во пензискиот систем на Франција, кој е надвор од контрола, но не успеа да одговори на загриженоста за трошоците за живот, достапноста на становите и зголемената имиграција.

Брзорастечкиот буџетски дефицит на Макрон Bloomberg

Неговата употреба на извршните овластувања - да го заобиколи Националното собрание - го засили впечатокот дека тој е арогантен и дистанциран лидер. На крајот на краиштата, политичарот што ги разниша главните партии во Франција во 2017 година стана олицетворение на ароганцијата на парискиот естаблишмент, кој тој - како што вети - требаше да го замени.

Сега се чини дека е тешко да се спроведат натамошни реформи. Макрон ќе мора да учи од своите грешки и да ги искористи преостанатите години како претседател - да изгради подобри мостови и дома и со сојузниците како Полска, Велика Британија и САД. Пошироко, во Европа, политичката фрагментација на Франција треба да биде повик за будење.

Како нуклеарна сила, постојана членка на Советот за безбедност на Обединетите нации и клучен сојузник на НАТО и една од најголемите економии во Европа, Франција останува значајна сила на глобалната сцена. Нејзините избори се важни. На нејзините интереси најдобро ѝ служат стабилна политика, растечка економија и зајакнати сојузи во свет на закани. Тоа ќе биде многу тешко да се реализира.

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар