Алпската земја со девет милиони жители на тежок начин дозна дека САД не се таму за да помогнат.
По Европската Унија, сега е ред на Швајцарија да жали за понижувачката капитулација пред администрацијата на Трамп. Политичарите и компаниите се шокирани од новата царина од 39 отсто, далеку над 15 отсто што ги доби ЕУ, што би можело да ја чини Швајцарија 1 отсто од БДП.
За швајцарските фармацевтски компании како „Новартис“ (Novartis AG), привременото изземање што ѝ беше дадено на индустријата изгледа како одложена егзекуција – со потенцијална царина од 25 отсто за фармацевтските производи ако не се постигне договор. Локалните медиуми ја споредија ситуацијата со поразот на Швајцарија во Марињано од француската војска во 1515 година.
Швајцарски шок
Очигледно ова не е момент на криза од типот на земјите во развој: Швајцарија е една од најбогатите земји во светот, а часовниците „ролекс“ (Rolex) се нешто помалку чувствителни на цената од автомобилите на „Фолксваген“ (Volkswagen AG). Швајцарскиот берзански индекс, кој брзо закрепна од првичните загуби, наоѓа утеха во тоа што 39 отсто изгледа како гласна најава за нови отстапки и ракување.
Алпската земја веќе трча да понуди нови отстапки на разгневената администрација на САД. Може да се претпостави дека следуваат нови ветувања по примерот на ЕУ, како на пример купување повеќе американска енергија.
Швајцарија се соочува со удар од американските царини на стоки и фармацевтски производи
Сепак, во земјата со девет милиони жители вријат длабоки геополитички сомнежи, која веќе се соочи со неколку кризи во последно време, вклучувајќи го и колапсот на „Кредит Свис“ (Credit Suisse) во 2023 година. Шокот произлегува од големата самодоверба што швајцарските лидери ја имаа во својата способност да го придобијат Трамп со дипломатски пристап, избегнувајќи одмазднички мерки и испраќајќи низа позитивни сигнали, од набавка на американски воени авиони до поттикнување поголеми швајцарски инвестиции преку Атлантикот, „Рош“ (Roche Holding AG) најави инвестиција од 50 милијарди долари. Претседателката Карин Келер-Зутер дури си припиша дел од заслугите за првичната одлука на Трамп во април да се повлече од царините. Нејзиниот допир на Мида, ако некогаш и постоел, исчезна, одредени партии ја користат ситуацијата за да повикаат на појасна проевропска политичка ориентација.
Понижувачката реалност е дека ова можеби воопшто не е преговарање, туку тест на сила, бидејќи економската политика на САД преминува кон целосен меркантилизам, тест што Берн никогаш навистина не можеше да го добие. Администрацијата на Трамп ја гледа Швајцарија како манипулатор со валута (Швајцарската народна банка не се согласува со тоа), кој ги оштетува Американците преку суфицит од 38 милијарди долари во трговијата со стоки, иако голем дел од тој извоз се должи на преработката на злато. Швајцарија изгледа дека се потпирала на својата мала големина, неутралноста и зависноста од САД како предности во трговските разговори, без да сфати дека љубезноста со насилник може исто така да има цена.
Ситуацијата дополнително се влошува поради проблемот со колективното дејствување, кој изгледа го оптоварува целиот европски континент, ако не и светот. Минатиот месец Институтот во Кил објави предлог за спротивставување на погрешната економска логика зад царините на Трамп, преку коалиција од земји што сочинуваат 50 отсто од извозот на стоки кон САД, вклучувајќи ги ЕУ, Канада и Јужна Кореја. Предложените одмазднички мерки би биле концентрирани и доволно силни за да ја принудат Америка да попушти. Сепак, изгледа дека сме сè подалеку од такво сценарио, а Швајцарија е најнов пример за земја што би можела да направи разлика само како дел од поширок блок што ја вклучува и ЕУ. Иако се знае дека колективното дејствување веројатно би било поефикасно од тоа секој пазар да дејствува самостојно, поривот секогаш ќе биде да се преговара одделно, во надеж дека ќе се добие подобар договор од соседот.
Што и да се случи понатаму, пораката не може да биде „бизнис како и обично“. Консултантот за фармацевтската индустрија Лоренс Линч смета дека една од ретките добри страни на губитничката царинска војна за производителите на лекови би можела да биде посилен и поинтегриран европски пазар и поголема диверзификација на зависноста од САД, за да се надоместат повисоките трговски бариери. А на политичарите што сега се подготвуваат за наредните рунди притисоци околу трговијата треба да им стане јасно дека турбуленциите дури сега почнуваат. Избегнувањето еден удар денес не значи дека нема да следува друг утре.
.webp){kind=icon}
Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...