Џозеф Фирмаж учествуваше во обликувањето на денешната дигитална економија. Него сега го тужат инвеститори што инвестирале во неговиот проект за антигравитациска машина (уред за поништување и контрола на гравитацијата). Тој исто така тврди дека го гони банда на финансиски измамници од Јамајка, на кои им помага лик што се преправа дека е поранешниот министер за финансии на САД, Стив Мнучин.
Џозеф Фирмаж во август 2021 година влета во студио за видеопродукција во Солт Лејк Сити изјавувајќи дека ќе го промени светот. Опкружен со телохранители, тој сакаше да направи промотивно видео за неговите изуми, вели сопственичката на студиото Бренди Вега. Неговите иновации вклучуваат уреди за неограничена чиста енергија, самоодржливи домови и антигравитациски погонски системи.
„Се надевам дека ќе бидам запаметен по тоа што ќе донесам промени, и тоа структурни“, рече тој со свечен тон во видеото што на крајот го сними студиото. „Верувам дека третиот милениум ќе донесе поголеми промени отколку што очекуваме во нашиот прекрасен свет“, рече тој.
По снимањето, Фирмаж ѝ рекол на Вега дека бара инвеститори. Министерството за одбрана е заинтересирано да ги купи неговите неверојатни пронајдоци, рекол тој, но му треба свеж капитал за да го заврши истражувањето и да ги развие пронајдоците. Откако го пребарала Фирмаж на Гугл (Google), Вега решила да инвестира. „Мислам дека на тој начин ги придоби луѓето, благодарение на неговата стара работна историја“, вели таа.
Фирмаж во 1989 година, кога имал 17 години, основал софтверска компанија во Солт Лејк Сити наречена „Сириус“ (Serious). Набрзо потоа ѝ ја продал на „Новел“ (Novell), голема компанија за мрежна технологија, за нешто повеќе од 22 милиона долари. На 25-годишна возраст, како еден од извршните директори во „Новел“, заедно со други луѓе основал друга компанија, „Ју-ес веб“ (USWeb). Фирмата, која им помогна на компаниите да воспостават онлајн присуство во раните денови на интернетот, излезе на берза со пазарна вредност од 2,5 милијарди долари и 50 отсто удел на пазарот на услуги за веб-дизајн.
Меѓу клиентите на фирмата беа АОЛ (AOL), „Епл“ (Apple) и „Твентит сенчри фокс“ (20th Century Fox). Во време на подем на онлајн претприемаштвото, магазинот „Форбс“ (Forbes) во 1998 година го вброи Фирмаж во13-те „господари на новиот универзум“, заедно со основачите на „Јаху“ (Yahoo) и на „Амазон“ (Amazon), Џери Јанг и Џеф Безос.
„Цело време додека работев со него си мислев дека животот ме поврза со некој што ќе биде, како Стив Џобс, многу богат човек“, вели Брус Гилпин, поранешен извршен директор на „Ју-ес веб“. „Бев уверен дека ќе ја поминам целата моја кариера работејќи со Џо“, рече тој.
Фирмаж порасна со вкупно шест браќа и сестри во Солт Лејк Сити. Тој е правнук на мормонскиот проповедник Хју Браун. Воспитан е во религиозен дух и со семејни вредности.
Тој ги вработил својот брат Едвард Јуниор и својата мајка Глорија како лични асистенти во „Сириус“. Таа потоа преминала со него во „Ју-ес веб“ во Санта Клара, Калифорнија, каде што ја вработил и својата сестра Зина. Неговиот покоен татко Едвин, кого многу го почитувал, бил професор по право на Универзитетот во Јута. Едвин патувал низ светот и бил познат по неговите дела за историјата на мормонската историја и антивоениот активизам.
Младиот Фирмаж беше низок, со кафена, густа, разбушавена коса и широк нос. Тој бил познат како работохолик, кој останувал во канцеларија по полноќ, но и затоа што не пиел. Еден од првите вработени се присетил како еднаш нарачал млеко во ресторан. Не трошел неумерено пари, освен на црвената „корвета“ со нагласена регистрација USWEB. „Тој не беше тип на човек што носи часовници од милион долари“, вели Линда Кеала, поранешна директорка за човечки ресурси во „Ју-ес веб“.
А, потоа почнал да се однесува самоуништувачки. Еден ден во 1998 година Фирмаж почнал да им кажува на колегите како суштество од друга планета облеано во блескава светлина се појавило во неговата спална соба, за што подоцна им раскажувал и на новинарите. „Ме праша: Зошто ме вознемируваше?“, се сеќава Фирмаж. „Му реков: Затоа што сакам да патувам во вселената“. Подоцна тој изјавил дека суштеството испратило сина сфера кон него, која влегла во неговото тело и го довела во „неверојатна состојба на екстаза каква што никогаш не доживеал, чувство на задоволство многу посилно од оргазам“.
Фирмаж отсекогаш го привлекувало небото. Коосновачот на „Ју-ес веб“, Тоби Кори, се сеќава дека серијата „Космос“ на Карл Саган била неговата ѕвезда водилка. Сепак, опсесијата со вонземјани беше нешто сосема ново и, како што се испостави, целосно. Фирмаж понекогаш, вели Кеала, ја возел својата „корвета“ до планините Санта Круз, каде што го спуштал покривот и чекал да биде киднапиран од вонземјани. „Откако ги кажа плановите да објави книга со наслов „Вистината“, обемно дело полно со заблуди, настана конфузија“, вели Кори. Кон крајот на 1998 година компанијата беше среде деликатно спојување со водечки конкурент. Под притисок на акционерите, мораше да го отстрани Фирмаж од позицијата извршен директор и да назначи друг од „Оракл“ (Oracle Corp).
Со оглед на тоа што ја изгуби својата репутација во корпоративниот свет, Фирмаж го искористи своето богатство за да започне нов живот. Тој финансираше собири на луѓе што веруваат дека постојат вонземјани и им донираше големи суми на организации вклучени во вселената и физиката, како што се непрофитната организација за вселенски студии „Планетари сосајати“ (Planetary Society), фондацијата „Карл Саган“ и институтот „Арлингтон“. Тој донираше средства и за фондацијата „Далај-лама“, за Милениумскиот самит на Обединетите нации и за други мировни проекти и застапници за мир во светот. Тој држеше и опсежни предавања што формално беа на тема физика и вселена. Исто така, основа свои истражувачки групи: Меѓународната организација за вселенски науки и Калифорнискиот институт за физика и астрофизика. „Тој беше сè уште млад“, вели Кеала. „Верувам дека си мислеше: Па, ќе заработам уште 10 или 20 милиони долари во мојот следен деловен потфат“.
Едни физичари со задоволство го прифаќаа покровителството на Фирмаж. Други му се потсмеваа. Билтенот на Американското здружение за физика од 1999 година наведува дека организација што промовира научен скептицизам му ја доделила на Фирмаж сатиричната награда „Летачко прасе“ (англ. flying pig - летачкото прасе е метафора за нешто што никогаш нема да се оствари, на разговорен македонски „кога врбата ќе роди грозје“). „Тој се откажа од својот бизнис со компјутери вреден две милијарди долари за да ја шири ‘вистината’ дека луѓето не се доволно паметни за да измислат компјутерски чип“, се наведува во билтенот. „Изграден е врз основа на технологии од остатоци од неидентификувани летачки објекти што се урнале. Владата ја крие вистината за да не ја изгубиме самопочитта“, се наведува таму.
На почетокот на новиот век љубопитните новинари повремено проверуваа што се случува со Фокс Мулдер од Силициумската Долина. Фирмаж не криеше што прави. „Се обидувам да започнам нешто како движење за луѓето да можат да ги прошират своите хоризонти“, му рече тој на австралиски новинар, сосема уверен дека е на раб на триумф. Сепак, се појави нова генерација на технолошки гуруа, светот продолжи понатаму, а Фирмаж беше заборавен од сите, освен од тие што му ги доверија своите пари.
Вега и нејзиниот сопруг почнале да инвестираат мали суми во ексцентричниот пронаоѓач што го посетил нивното студио. Не им пречела неговата опсесија со вонземјани. „И двајцата служевме војска и видовме многу чудни појави“, вели Вега.
Пентагон дури призна во написот на „Њујорк тајмс“ (New York Times) од 2017 година дека НЛО (неидентификуван летачки објект) е вистинска мистерија за американските власти. (Официјалните лица го претпочитаат терминот „неидентификуван воздушен феномен“ - UAP.) Тоа признание ги олесни сомнежите на Вега за екстравагантните особини на Фирмаж. Таа и нејзиниот сопруг на крајот му дадоа на Фирмаж близу 100.000 долари.
Bloomberg Businessweek
Фирмаж ја увери двојката дека се работи на владин договор од 200 милиони долари и дека може да очекуваат голем профит. Во меѓувреме тој ѝ испрати видеа на Вега од неговите прототипови, вклучувајќи и ротирачки жироскоп наречен „акцелерометар“, за кој тврдеше дека може да овозможи антигравитациски погон. Тој се пофали со поддршка од истакнати луѓе, вклучувајќи ги и наследникот на хотелот и поранешен член на Претставничкиот дом на САД, Дејвид Даниел Мериот, физичарот од Универзитетот во Аризона, Дејвид Хестенес, како и генералот на американската армија Весли Кларк, врховен командант на силите на НАТО во Европа во текот на 1990-тите. (Сите тие навистина го поддржале Фирмаж, потврди „Блумберг бизнисвик“ - Bloomberg Businessweek.)
Фирмаж исто така нагласи дека неговиот татко има добри врски во Вашингтон. Неколку негови долгогодишни соработници, кои вложиле многу повеќе пари од Вега и нејзиниот сопруг, исто така помогнале да се оттргнат сомнежите. Тие ја уверија двојката Вега дека Фирмаж, и покрај тоа што е ексцентричен, е вистински гениј на работ на револуционерно достигнување.
Вега не можела да поверува колку има среќа. Дали навистина наиде на инвестиција што може да го промени човештвото? „Ги сакам иновациите, ја сакам технологијата“, вели таа. „Помислив: Би било навистина кул да бидам вклучена во нешто што може да го направи тоа што тој го тврди“. Фирмаж, вели таа, постојано барал пари, понекогаш 200, понекогаш 500 долари. „Секогаш му требаа повеќе пари за да го заврши овој или оној дел или само уште ова нешто“, се сеќава таа.
Меѓутоа, од профитот немаше ни трага ни глас и стана јасно дека Фирмаж останува без пари. Живеел во трошната куќа од детството, заедно со мајка си. Неговите родители се развеле неколку години претходно, а разводот бил многу тежок. Кога Фирмаж еднаш се обидел да купи автомобил од Бренди Вега за 6.000 долари, неговиот чек бил одбиен. Тој сепак ја убедувал дека профитот е неизбежен. „Плаќањата и грантовите се очекува да почнат да пристигнуваат вечерва“, напишал тој во порака до Вега и другите инвеститори во јули 2023 година.
Во следните месеци инвеститорите вклучени во овој синџир го молеле Фирмаж да им ги врати парите. На нивната загриженост тој одговарал со безгрижен тон, избегнувајќи конкретен одговор: еднаш решавал помал проблем со електричните инсталации, другпат се среќавал со официјални лица во Вашингтон, а потоа дури се занимавал и со претседателската кампања што ја започнал.
„Верувам дека денеска ќе биде одличен ден!“, ќе напишеше во порака. Тој не успеа да се кандидира за функција во ниту една држава додека инвеститорите сè уште ги чекаа своите пари.
Некои од нив го тужеа Фирмаж. Во нивните обвиненија, како и во интервјуата за „Бизнисвик“, тие изнесоа наводи дека Фирмаж измамил десетици луѓе преку различни компании и шеми. Тој вети, како што велат, огромни профити од истите нереализирани пронајдоци, убедувајќи многумина да му ги дадат своите заштеди. Тековната парница беше поднесена пред федералниот суд во август 2023 година. Во тужбата се тврди дека Фирмаж и неговите соработници се одговорни за загуби од приближно 25 милиони долари. Режисерот и уредник Мајкл Патен рече дека неговиот покоен татко Тери инвестирал повеќе од 350.000 долари во проектот за антигравитациска машина на Фирмаж во периодот од 2016 до 2021 година.
„Татко ми умре како сиромашен човек, кој живееше во илузија дека има милиони и милиони долари во инвестиции“, рече тој.
Фирмаж ги негира наводите за проневера. „Тоа е апсолутна клевета“, вели тој, додавајќи дека не води никаква понзи-шема (пирамидална измама во чии рамки на инвеститорите што вложуваат први им се исплаќаат парите добиени од новите инвеститори, а не од профитот).
„Работам на долгорочни проекти, кои тешко се финансираат, но мора да се реализираат. Сите ќе имаат корист на крајот“, велеше тој.
Фирмаж имаше намера да го приближи човештвото до ѕвездите, да ги поништи прифатените закони на физиката и да застане рамо до рамо со Галилео, Њутн и Ајнштајн. Наместо тоа, тој ги остави инвеститорите да се прашуваат дали тој повеќе личи на Медоф (Бернард Медоф беше американски финансиски експерт, кој стана познат како организатор на најголемата Понзиева шема во историјата).
Фасцинацијата со НЛО во САД започна во летото 1947 година, кога Кенет Арнолд, пилот од државата Вашингтон, рече дека видел девет предмети во облик на полумесечина што се движат како чинии што скокаат по вода.
Неколку недели подоцна еден фармер во Розвел, Ново Мексико, открил необични остатоци на својот имот, кои во извештајот на локалната војска биле опишани како делови од „летачка чинија“.
Иако подоцна беше објавено дека станува збор за делови од метеоролошки балон, многу Американци претпочитаа да веруваат во теоријата дека владата го прикрила падот на НЛО. Тоа беше почеток на долготрајна национална фасцинираност.
Таа фасцинација го достигна својот врв кон крајот на 2017 година, кога „Тајмс“ (Times) објави дека Пентагон инвестирал најмалку 22 милиона долари во иницијативата „Напредна програма за идентификација на воздушни закани“ (AATIP), која истражува неидентификувани воздушни феномени.
Тоа беше во согласност со тенденцијата на американската влада да финансира програми за невообичаени појави, како што е програмата предводена од физичарот Харолд Хал Путоф, која се занимаваше со можноста за користење на психичката моќ во шпионажата. (Таа програма беше отфрлена како неуспешна, иако Путоф го бранеше своето истражување.) Што се однесува до парите наменети за истражување НЛО, голем дел од нив отиде кај компанија за воздушно-вселенско истражување во сопственост на милијардерот и хотелиер Роберт Бигелоу, долгогодишен пријател на поранешниот водач на мнозинството во Сенатот, Хари Рид.
Бигелоу финансираше истражувања за киднапирања и теории на заговор околу тајната воена база Област 51 (Area 51). Досега се чини дека Пентагон не открил многу новости во споредба со тоа што Арнолд го видел во 1947 година: некои чудни работи на небото.
„Постојано му требаа повеќе пари“
Кратко време по напуштањето на „Ју-ес веб“, Фирмаж ги ангажирал Путоф и астрофизичарот Бернард Хаиш да му помогнат да изгради антигравитациска погонска машина. (Ниту Хаиш ниту Путоф не одговорија на прашањата за тоа.) Машината треба да дозволи објектите да левитираат, односно да лебдат со практично поништување на силата на гравитацијата. Меѓу тие што веруваат во НЛО постои уверување дека американската влада користела технологии од вонземјански вселенски летала за да создаде сопствена технологија за НЛО.
Проблемот е во тоа што таквите технологии би биле спротивни на законите на физиката. Тој факт не го загрижува Фирмаж, кој вели дека неговиот сè уште непроверен пристап се фокусира на специфична манипулација со електромагнетните полиња што создаваат сили на привлекување и одбивање.
Фирмаж, додека сè уште работеше во „Ју-ес веб“, почна да гради прототип во својот дом во Лос Гатос, Калифорнија, ангажирајќи група научници од Источна Европа да работат во неговата гаража. (Во тоа време, вели Кеала, директорката за човечки ресурси, канцеларијата на Фирмаж честопати била преполна со кутии на кои пишувало „опасни материјали“.) Тоа беше почетокот на неговата мисија да го промени светот.
Меѓутоа, за тоа му биле потребни инвеститори. Некои од неговите поранешни колеги од „Ју-ес веб“ во 1998 година лансираа инкубатор наречен „Интенд чејнџ“ (Intend Change). „Тоа беше нешто како стартап акцелератор пред појавата на акцелераторите за стартапи“, вели Гилпин, еден од основачите. Иако неговиот имиџ на лидер беше загрозен од неговата опсесија со вонземјани, Фирмаж направи многу луѓе да се збогатат, а некои од нив беа подготвени да инвестираат во него.
„Тој им донесе милијарди долари на инвеститорите“, се сеќава Гилпин. „Само во случајот на ‘Софтбанк’ (SoftBank), тоа беа стотици милиони“, рече тој. („Софтбанк груп“ (SoftBank Group Corp.) потврди дека инвестирала во „Ју-ес веб“, „Интенд чејнџ“ и медиумската компанија „Уан космос“ (OneCosmos), управувана од Фирмаж, но одби да коментира колку заработила од инвестициите.)
Во партнерство со „Софтбанк“, „Интенд чејнџ“ собра 23 милиони долари за „Уан космос“, кој Фирмаж го лансира со продуцентката и режисерка на документарни филмови Ен Друјан, вдовица на Карл Саган. Од 1999 година Фирмаж нејзе лично ѝ донираше милиони за различни проекти поврзани со вселената, а таа нова медиумска компанија стана главен предмет на неговиот интерес. „Тој беше маѓепсан од неа“, вели Гилпин. „На сите ни се чинеше дека ги користи парите за да се зближи и да поминува време со неа“, рече тој.
Друјан рече дека никогаш не учествувала во работата на „Уан космос“ и била присутна само на еден или два состанока. „Не изгледаше како да има нешто реално таму, па се откажав“. Фирмаж продолжи, проширувајќи го „Уан космос“, иако „Интенд чејнџ“ се затвори околу 2001 година. Тој ангажира инженери и друг персонал во неговата канцеларија во Санта Круз, вклучувајќи ја и Линда Кеала. Тој главно се фокусираше на привлекување инвеститори.
Кеала вели дека во еден момент Фирмаж почнал да оди на работа пијан, мирисајќи на алкохол. (Подоцна се изјасни за виновен за возење во пијана состојба во Јута во 2008 година.) Кеала вели дека забележала и дека тој користел нови инвестиции за да ги исплати претходните инвеститори и дека ги инвестирал парите собрани за „Уан космос“ во различни потфати.
„Мислам дека така започна целата оваа пирамидална шема“, рече таа. „Тогаш работите почнаа навистина да излегуваат од контрола“.
Bloomberg Businessweek
Фирмаж основа друга компанија во 2002 година, инвестирајќи 10 милиони долари во рана фаза на развој. Тој ја нарече „мени уан“ (ManyOne Inc), инспириран од мотото „E pluribus unum“ (латински: од многу, едно, мотото на САД што го симболизира обединувањето во една нација). Главниот производ беше онлајн портал што им овозможуваше на корисниците да се движат низ интерактивна 3Д-визуализација на универзумот, зумирање и истражување поединечни делови и објаснувања. Како извршен директор беше енергичен и знаеше да ги мотивира вработените. „Неговиот талент за градење тим беше фантастичен“, вели Дејвид Ајлерс, потпретседател на „Мени уан“.
„Тој би можел да регрутира луѓе и да ги инспирира да се обидат да создадат нешто што ќе донесе значителни промени“, рече тој. Фирмаж собра тим од околу триесет ИТ-експерти и инженери. Како што тврдат Ајлерс и други поранешни колеги, тој им ветил екстремно високи плати.
Фирмаж имаше природна дарба за постигнување резултати. Гилпин се сеќава дека кога Фирмаж морал да ги убеди инвеститорите да инвестираат во „Ју-ес веб“, тој чекал до последен момент да влезе на состанокот за да остави впечаток.
„Тој влегуваше во собата и ги гледаше сите в очи“, вели Гилпин. Потоа почнуваше ентузијастички да зборува за некоја езотерична тема, за да излезе ненадејно како што влезе. Тоа оставаше силен впечаток.
„Тоа беше изведба. Беше како некоја славна личност да те попрска со магичен прав“, вели Гилпин. „Луѓето беа во фазон како ‘човеку, ова момче е паметно’“, вели тој, додавајќи дека токму на тој начин убедил многу луѓе да работат со него.
Главниот проблем со „Мени уан“ беше тоа што Фирмаж постојано ја менуваше насоката пред да заврши проектот. Исто така, речиси никој не бил платен. Еден поранешен вработен што бил запознаен со сметководството на фирмата и кој побара да остане анонимен поради страв од одмазда од Фирмаж вели дека компанијата должи над 800.000 долари за заостанати плати. (Фирмаж вели дека е нормално стартапите да имаат такви проблеми. „Се случува платите да не се исплаќаат“, вели тој. „Затоа се случуваат стечаи“.) Вработените постојано се менувале. Друг поранешен вработен, Марк Јансен, ја опиша фирмата како неостварлива фатаморгана.
Фирмаж почна да се однесува непредвидливо. Тој се појавуваше пијан на состаноците, вели Ајлерс, и ја натера компанијата да му плати билети за паркирање што изнесуваа илјадници долари месечно. Имаше поголеми финансиски проблеми од тоа и во 2009 година „Мени уан“ прогласи банкрот. Фирмаж некако ја избегна одговорноста. „Сите се обидоа да го тужат Џо, но некако успеа да се извлече“, вели еден поранешен вработен во фирмата. (Фирмаж вели дека не е невообичаено основачите на стартап-компании да бидат тужени. Тој не негира дека има проблем со пиењето и дека собрал пари за билети за паркирање, тврдејќи дека вкупно изнесуваат околу 2.000 долари.)
Откако „Мени уан“ пропадна, Фирмаж бараше нови инвеститори за вложување во други негови проекти. Судбината му го донесе Брендон Фугал, комерцијален агент за недвижности во Солт Лејк Сити. Тие се запознале во 1995 година, кога Фугал му помогнал на Фирмаж да купи канцелариски простор за „Ју-ес веб“. Фугал го побарал Фирмаж од ведро небо кон крајот на 2009 година за да се распраша за неговото истражување за антигравитацијата, за кое читал на интернет.
Фугал вели дека кога се сретнале Фирмаж му покажал што би требало да биде прототип, а потоа го поврзал со Путоф и генералот Кларк, кои ги отфрлиле неговите сомнежи. По тие дискусии, Фугал се согласи да инвестира пари и лично да се вклучи и да ги води напорите да ги докаже вредноста на откритието и интелектуалната сопственост на Фирмаж и на крајот да ја комерцијализира. (Како и Путоф и Мериот, ниту Кларк не одговори на прашањата во врска со овој напис.)
Фугал бил мултимилионер, поседувал приватен авион и хеликоптер. Фирмаж и тој во 2010 година основаа компанија наречена „Моушн сајансис“ (Motion Sciences LLC). Хангарот во кој го чувал својот авион бил претворен во лабораторија. Путоф му се приклучи на советодавниот одбор на „Моушн сајансис“. Во видеото снимено од компанијата, Путоф ја фали работата на Фирмаж за технологијата за поништување на гравитацијата. „Тие ги поставуваат вистинските прашања“, рече тој. „Тие се на вистинскиот пат да откријат што навистина може да направи оваа технологија“.
На неговиот профил на Јутјуб (YouTube), Фирмаж објавува видеа во кои го фали напредокот на „Моушн сајансис“. „Оваа патентирана технологија и пробив во физиката ќе го променат светот“, вели Фугал во видеото. Потоа следува демонстрација на уредот: топка што отскокнува во стаклена кутија. Фугал стои до Путоф и десетина други набљудувачи додека Фирмаж се појавува во свечен костум.
Таа сфера, колку што знаеме, не го промени светот. Единственото нешто што се промени беше вербата на Фугал во Фирмаж, кого го отпушти по две години поради проблематично однесување. (Фирмаж тврди дека разделбата се должи на несогласувања околу финансиски прашања.)
Фугал продолжи со своето истражување во „Моушн сајансис“ за поништување на гравитацијата до крајот на 2013 година. На крајот тимот научници и инженери што ги донесе ги оспорија клучните тврдења на Фирмаж, вели тој. „Изгубивме милиони“.
Во 2011 година, додека сè уште работеше во „Моушн сајансис“, Фирмаж се обиде повторно да го оживее „Мени уан“ преку нова фирма наречена „Мени уан ДОО“ (ManyOne LLC). Тој отвори канцеларии во Солт Лејк Сити, Феникс и во Портланд, Орегон. Новата „Мени уан“ се фокусираше на малку поинакви работи од старата. Фирмаж ја фокусираше работата на ДОО на два проекта, наречени „Црно лого“ (Black Logo) и „Сино лого“ (Blue Logo). „Црното лого“ беше проект заснован на гравитација, кој некои вработени го нарекоа „вселенски брод“. „Синото лого“ се однесуваше на бизнис со веб-услуги во кој се купуваа и продаваа домени, а на клиентите им беше ветено дека нивните сајтови ќе се рангираат високо во пребарувањето. Додека сè уште работеше во „Ју-ес веб“, Фирмаж преземаше голем број домени. Тој тврдеше дека поседува десетици илјади домени. Фирмаж ги нарече услугите на „Сино лого“ ГСЕО (GSEO), што би требало да значи гарантирана оптимизација.
Фирмаж се обиде да регрутира вработени што работеле во „Мени уан“. Тој често користеше контакти од неговата стара мрежа, на пример повикувајќи луѓе со кои не се слушнал со години. Повеќето од неговите поранешни вработени ја одбија понудата, но некои ја прифатија. „Џо е визионер – тој е ентузијаст и инспиративен“, рече еден од вработените во „Мени уан ДОО“, кој почна да работи уште кога стануваше збор за првата компанија. Тој не сакаше да биде именуван бидејќи не сака повеќе да го поврзуваат со Фирмаж. „За среќа, не дадов отказ на својата главна работа“, рече тој.
Џозеф Фирмаж
Bloomberg Businessweek
Фирмаж почна да се однесува поинаку, да биде понервозен, вели овој долгогодишен вработен во „Мени уан“. Тој бил параноичен и тврдел дека неговата куќа била надгледувана и дека добивал неодредени закани. Тој ангажирал дури и телохранител. Повторно, како што велат неговите поранешни работници, заборавил да ги исплати платите во целост.
Тие се присетија дека исплатата на дел од платите тој ја нарекол тријажа – нешто што ќе биде доволно додека не стигнат парите, кои инаку само што не стигнале. Тој исто така навести дека ДАРПА (DARPA), федералната агенција за иновации во воената технологија, може да стане спонзор на компанијата.
Потоа, во 2015 година, се случи бунт во канцеларијата во Портланд. Осум вработени ги тужеа Фирмаж и соработниците за неисплатени плати во вредност од стотици илјади долари. Судијата на крајот одлучи дека треба да им се исплати најголемиот дел од сумата. Американската комисија за хартии од вредност - СЕК (SEC) - започна истрага во 2017 година, а истото тоа го стори и Федералното биро за истраги (ФБИ).
Истрагата на СЕК заврши без да се поднесе обвинение. Сепак, разговорите спроведени од СЕК со двајца анонимни вработени, делумно објавени по барања за слободен пристап до информации од јавен карактер, укажуваат на тоа дека работната средина била хаотична и дека никој никогаш не ја сфатил целосно целта на компанијата. (Иако ФБИ не потврди дека спроведува истрага, документите на СЕК сугерираат дека е така.)
Според записниците на СЕК, вработените рекле дека Фирмаж им ветувал лидерски позиции или големи финансиски добивки наместо плати. На пример, тој би му ветил некому дека ќе биде член на одбор на директори или извршен директор во институт или дека ќе има сопственички удел во некој од неговите проекти.
Но ретко кога го ставал тоа на хартија во форма на договор, велат тие. Почесто се потпирал на вербални ветувања преку гласовни пораки. Според транскриптите, едно утро во 2013 година, кога вработените пристигнале во канцеларијата во Солт Лејк Сити, откриле дека бравите биле сменети бидејќи Фирмаж не ја платил киријата.
Слично како Кеала во „Уан космос“, вработените забележале шема во потрагата на Фирмаж по нови инвеститори, кои тој се обидел да ги привлече со цел, меѓу другото, да ги исплати претходните инвеститори.
Фирмаж во тој период често барал финансиска помош од својот татко Едвин. (Фирмаж проценува дека Едвин заработил околу 20 милиони долари од продажбата на акциите на „Ју-ес веб“.) Во серија мејлови што двајцата си ги размениле во периодот од 2011 до 2015 година, кои „Бизнисвик“ ги доби на увид, Едвин го обвинува својот син дека расфрлал милиони долари што ги заштедил.
Во една порака тој огорчено му пишува на синот дека со години му давал околу илјада долари дневно, покрај милионите што му ги дал во текот на 13 години за да ги исплати платите на физичарите, инженерите и другите вработени. (Фирмаж сега тврди дека тоа не е точна интерпретација на фактите.)
Во друг мејл Едвин го повикува својот син да им ја каже вистината на своите соработници, поточно дека нема пари да им ја исплати платата. Но тој често и го фали. „Ти си голем гениј, оригинален ум во физиката“, пишува тој во трета порака. „Меѓутоа, го прекрши секое ветување што ми го даде“. „Фактот што ми зеде милиони долари, вака стар и болен, не можам да го сфатам како ништо друго освен како чисто зло“.
Фирмаж некаде околу 2016 година почна да бара инвеститори од целиот свет, и тоа во алтернативни кругови. Така го запознал Макс Мармер, човек посветен на духовниот развој, кој живеел на хавајскиот остров Кауаи и кој набрзо станал негов огорчен непријател.
Мармер е долгогодишен следбеник на Теоријата на интегрален пристап (Integral Theory), псевдонаучно движење „Њу ејџ“ (New Age), кое го основа авторот Кен Вилбер. За време на неговата филантропска фаза, Фирмаж му донираше еден милион долари на Вилбер во 1998 година, кого го нарече најголемиот филозоф на нашето време.
Овој дар од небото му овозможи на Вилбер да ја основа непрофитната организација Институт за интегративен пристап во Болдер, Колорадо. Вилбер не сакаше да одговори на прашањата во врска со овој напис. Речиси две децении подоцна Фирмаж почна да регрутира инвеститори меѓу следбениците на Вилбер за неговиот антигравитациски проект „Сајанс инвентс“ (Science Invents LLC). Во неконвенционалниот свет на Теоријата на интегрален пристап, тој најде свеж извор на пари.
Мармер пораснал во Сан Франциско. Тој е со силна градба, има дебели црни веѓи и длабок глас. Склон кон езотерични идеи на современата филозофија, тој кажува работи како: „Дали сте слушнале за четвртото вртење?“ (англ. Fourth Turning: четврти циклус или фаза; концепт развиен од Вилијам Штраус и Нил Хау, претставен во нивното дело „Четвртиот циклус: американско пророштво“ (The Fourth Turning: An American Prophecy, 1997). Тој термин се користи за да се опише фаза во цикличниот модел на историски развој во која се случуваат општествени потреси, конфликти и кризи). Или тој кажува работи како: „Постојат силни аргументи во корист на Џо да биде опседнат од демонска енергија“.
Неговата главна врска со Фирмаж беше Роберт Ричардс, долгогодишен соработник на Вилбер. Ако Фирмаж беше луд гениј, Ричардс беше неговиот разумен и смирен застапник. Честопати ги повикуваше луѓето, зборувајќи долго и опширно. Ричардс им се претстави на Мармер и другите инвеститори од Интегралниот пристап како пријател и деловен партнер на Вилбер. Тој исто така беше еден вид преведувач на ексцентричните идеи на Фирмаж.
„Сѐ ми стана јасно кога лично го запознав Џо“
„Тој, во својот ум, заборава на клучниот чекор во составувањето на големата слика“, рече Ричардс во снимен разговор во 2019 година со двајца доверливи инвеститори, до кој „Бизнисвик“ имаше пристап. Тој ги советуваше инвеститорите следниот пат кога Фирмаж ќе им се јави и ќе им побара пари, да кажат: „Џо, размислував да ти дадам илјада долари, но она што ми треба сега, или кога ќе имаш време, е да одвоиш два часа и да бидеш трпелив за да може да се разбереме“.
Мармер одлучи да ги инвестира парите откако други од Теоријата за интегрален пристап му се приклучија на проектот, вклучувајќи го и Тери Патен, кој ја напиша книгата заедно со Вилбер. „Помислив: ‘Како Тери би можел да биде вклучен во ова толку долго без да биде корисно?’“, вели Мармер. (Патен почина во 2021 година откако, според неговиот син, изгубил 350.000 долари.) Ричардс го упати Мармер на импресивното деловно резиме и добротворните активности на Фирмаж. Тој исто така се повикуваше и на одредени лојални поддржувачи, како генералот Кларк или Хестенес, физичарот на Државниот универзитет во Аризона. (Хестенес, кој има 91 година, за „Бизнисвик“ изјави дека му бил консултант и советник на Фирмаж, додавајќи: „Тој ми е како внук“.)
Мармер вели дека Ричардс му кажал дека Фирмаж веќе има изградено девет прототипа и дека му требаат уште само 1,5 милион долари за да го заврши следниот, кога ќе може да се изведе контролиран лет во траење од девет секунди. Мармер вели дека Ричардс му кажал дека Пентагон во февруари 2022 година му понудил на Фирмаж владин договор од 200 милиони долари. Верувајќи во тоа, Мармер охрабрил девет пријатели и членови на семејството да инвестираат, во тек на три месеци собрал пари од нив и инвестирал околу 667.000 долари во проектот на Фирмаж.
Ричардс вели дека тврдењата на Мармер се куп неверојатни измислици и дека тој има безрезервна верба во инженерските способности на Фирмаж. Ричардс наведува дека верува „200 проценти“ дека тврдењата на Фирмаж за владина поддршка се вистинити. „Дали некогаш мислев дека Џо нè залажува нас или некој друг? Не мислев“, вели тој. Наместо да одговори на конкретните тврдења на Мармер, тој алудираше на владиниот заговор дизајниран да го дискредитира Фирмаж и да спречи откривање тајни поврзани со НЛО. „На тие што беа дел од групата на Мармер им беше полнета главата од тие што ги влечеа конците во заднина“, вели Ричардс.
Фирмаж ја проследи наводната кореспонденција на Мармер и другите инвеститори со американските државни агенции. Едно писмо, наводно, било испратено до Фирмаж во август 2022 година од директорот на ФБИ, Кристофер Вреј, во кое се наведува дека агенцијата темелно ги проучувала неговиот „извонреден живот и кариера“. Второто писмо е од јули 2022 година и го носи логото на Стејт департментот, а наводно го добил Фирмаж од тогашниот државен секретар Ентони Блинкен. Во писмото се наведува дека американскиот претседател Џо Бајден сака да ги заштити неговите достигнувања како интелектуална сопственост. Меѓутоа, писмото било потпишано со „Anthony Blinken“ наместо „Antony Blinken“, односно со погрешно напишано име.
Мармер вели дека додека тој и другите продолжиле да инвестираат, интерните рокови истекле без да се оствари профит. (Ричард не го оспорува тоа.) Нетрпеливоста се претвори во сомнеж. Според мислењето на Мармер, Фирмаж и Ричардс само продолжиле да ги одложуваат роковите и да избегнуваат исплата. Изнервиран, тој побарал да се сретне со Фирмаж, кој на таква средба се согласил во јули 2022 година, Мармер полетал за Солт Лејк Сити.
Тие се сретнале во домот на Вирџинија Менлов, долгогодишната партнерка на Едвин, која сега веќе била во години. Сè беше хаотично, се сеќава Мармер. Фирмаж шеташе енергично низ куќата додека зборуваше на повеќе телефони и постојано пишуваше пораки. Тој накратко му покажал на Мармер нешто што би требало да биде антигравитациско средство, направено од нешто што личи на тркала и други делови од мотоцикл. Притоа, не приредил демонстрација.
Мармер верува дека Фирмаж всушност сакал тој да види тикет од 500 милиони долари од мегамилионска лотарија. Фирмаж тврдеше дека освоил огромна сума откако го проучувал системот за влечење од оваа лотарија. Мармер веќе почна сериозно да се грижи. „Сѐ ми стана јасно кога лично го запознав Џо“, вели тој.
Сега веќе целосно разочаран, Мармер бараше да се запознае со контактот на Фирмаж со владата - лицето што наводно посредувало во добивањето на договорот со Пентагон и кое Фирмаж често го именувал како Кристофер. Иако Фирмаж инсистираше на доверливост, Мармер го сними нивниот разговор со Кристофер. „Бизнисвик“, кој имаше пристап до тој и други слични разговори, не најде цврст доказ дека Кристофер е тој што тој тврдеше дека е.
„Здраво, Макс Мармер, како си?“, го почна разговорот Кристофер, а Фирмаж го претстави Мармер како гениј и „навистина одличен човек“.
„Ти си нашето национално богатство“, му одговори Кристофер на Фирмаж. „Мора да те заштитиме по секоја цена. Макс, мора да разбереш дека тој е најдобриот човек на светот и дека ќе те води. НЛО сега е во тренд. Имаме буџетски средства што ќе му ги доделиме на Џо“.
Кристофер не му звучеше на Мармер како висок американски функционер. Како прво, тој зборуваше со карипски акцент.
„Буџетски средства?“, праша Мармер.
„На располагање имаме многу пари што ќе ги вшприцаме во фирмата на Џо Фирмаж, знаеш?“
„Да, разбирам“.
„Ти и Џозеф ќе бидете партнери, така што мора да работите заедно. Веруваме во Бога (преведено од англиски - официјално американско мото што се користи на банкнотите). Јас работам во одделот за специјална администрација, знаеш? Специјално одделение“.
Мармер повеќе не беше само скептичен. Стануваше сѐ почудно и почудно.
„Џозеф има јасна цел“, продолжи Кристофер. „Сè е подготвено. Времето е од суштинско значење. Времето е пари, а ова е можност што се случува еднаш во животот“.
„Бизнисвик“ се состана со Фирмаж во октомври во затворот Оксбоу во округот Солт Лејк Сити. Тогаш тој беше во притвор речиси една година под обвинение за злоупотреба на постари личности, на што се изјасни за невин. Судот го одби неговото барање за кауција. Обвинителството тврдеше дека доколку биде ослободен, ќе го повтори делото, односно ќе продолжи да ја загрозува жртвата. Жртвата била Вирџинија Менлов, жена на возраст од деведесет години, партнерката на неговиот покоен татко. Таа не одговори на барањето да ги коментира наводите во овој напис ниту, пак, нејзиниот старател.
Полицискиот извештај дава мрачна слика: Фирмаж живеел со Менлов во Солт Лејк Сити нешто повеќе од една година кога, во јуни 2023 година, социјален работник од Службата за заштита на возрасни лица отишол да ги провери нејзините услови за живот.
Во куќата мирисало лошо. Фирмаж требало да ги плати сметките на Менлов. Меѓутоа, таа била исклучена од системот за снабдување со вода, мобилна телефонија и други комунални услуги поради неплатени сметки.
Чековите за социјална помош на Менлов со месеци не биле реализирани. Во меѓувреме, Фирмаж земал заеми на нејзино име и се обидел да земе нов заем од 380.000 долари за рефинансирање на хипотеката на нејзиниот дом, се наведува во полицискиот извештај. Според извештајот, некоја роднина ѝ пријавила на социјалната работничка дека Фирмаж ја изолирал Менлов од нејзиното семејство и дека тој одговарал на повиците до неа, додека во рамките на когнитивното тестирање подоцна било откриено дека Менлов е во рана фаза на деменција.
Фирмаж тврдеше дека тој престојувал кај Менлов како гостин и дека не бил нејзин негувател. Кога полицијата започнала истрага, тој им рекол на детективите дека имал неколку деловни потфати и дека очекува владата да му плати 200 милиони долари, како и дека треба да се пресели во Вашингтон за да се кандидира за претседател, се наведува во обвинението. Додека детективите ги испрашувале Менлови, Фирмаж постојано ги прекинувал и ги надвикувал другите. Набрзо бил уапсен.
Кога новинар од „Бизнисвик“ се сретна со Фирмаж во затвор, неговите изгледи не беа добри. Покрај тужбата за злоупотреба на постара личност, тој се соочуваше и со граѓанска тужба поднесена пред Федералниот суд од страна на Мармер и група инвеститори од Теоријата за интегрален пристап – обвинети беа и Вилбер и Ричардс. (Во судска изјава Вилбер и Ричардс негираа дека нивната поддршка на технологијата за антигравитацискиот погон „вклучувала давање какви било лажни или погрешни изјави или учество во какво било лажно или погрешно однесување“. Фирмаж вели дека не се изјаснил за тужбата бидејќи не можел затоа што бил во затвор.)
Тој смета дека случајот „Менлов“, како и сè друго, е резултат на целосно недоразбирање. „Не можам да признаам финансиски криминал бидејќи не сум го сторил тоа“, рече тој, удирајќи по металната маса од другата страна на стаклото. Тој категорично тврди дека е жртва. Како што рече, тој е во затвор бидејќи бил брутално експлоатиран од криминална група од Јамајка, која користи вештачка интелигенција за финансиски измами.
Фирмаж вели дека „Кристофер“ го измамил и дека дури подоцна сфатил дека неговите партнери не се навистина американски функционери - тие биле измамници што го користеле за да добијат пристап до инвеститорите. Тој не беше сосема сигурен дека се Јамајчани, но го претпоставуваше тоа поради нивните акценти и фактот дека федералните власти често ги гонеа измамниците од Карибите за милионски измами во долари, чија цел главно биле Американци.
Фирмаж беше повреден и засрамен. Изгледаше слабо, со вдлабнати образи и со зарасната брада на нив. Два часа зборуваше мирно и елоквентно, а потоа возбудено и луто. Во своите монолози тој се возвишуваше себеси. Тој зборуваше пофално за неговата речиси незабележлива претседателска кампања.
Според неговите процени, тој на Кристофер и на другите учесници во измамничката шема им платил 1,1 милион долари. Како што рече, успеале да го убедат дека ги претставуваат федералните власти. Играјќи на неговото его, тие го информирале дека имаат намера да му договорат средба со шефот на американските сили за вселенски операции. Тие му ветија дека потоа тој ќе ја води земјата во откривањето на наводните зачудувачки тајни за вонземјаните.
Кристофер и неговата банда ја измамиле и Менлов, вели тој. Според него, жената засрамена да признае за загубите, наместо нив, го обвинила него. Тој силно страдаше поради можноста луѓето да почнат да го доживуваат како финансиски предатор. Тој не негираше дека има многу долгови и инсистираше на тоа дека ќе ги врати сите. „Секогаш си го одржувам зборот“, рече тој. „Не ги оставам другите на цедило“.
Не е јасно дали Фирмаж ја фабрикувал целата приказна за бандата наоѓајќи соучесници што ќе се претставуваат како „Кристофер“ и други или тој всушност навистина бил жртва на криминалната група; Мармер и други велат дека веруваат во второто.
Кога поединечните инвеститори сакаа самите да ги потврдат наводите, Фирмаж преминуваше во дефанзива. Инвеститорот Стив, успешен претприемач во областа на здравствената нега, кој изгубил 625.000 долари, но не е вклучен во судскиот спор, го снимил својот разговор со Фирмаж и некој човек по име Џон. „Бизнисвик“ ја преслуша снимката, но нема да ги објави презимињата на другите учесници затоа што Стив не сакаше да биде наведен со целото име бидејќи ужасно се срами што загуби пари поради Фирмаж. Џон не можеше да се лоцира. Во телефонскиот разговор Џон тврдеше дека е консултант во Комисијата за заштита на потрошувачите на САД и дека работи на случаи од многу висок профил.
Кога Стив побарал повеќе детали за биографијата на Џон, Фирмаж станал резервиран. „Не трошете го вашето време на тоа“, рече Фирмаж.
„Значи, Џон, кој е твојот телефонски број?“, праша Стив со неверување.
„Не можете да воспоставите директна комуникација и да ја заобиколите хиерархијата во ова“, рече Фирмаж.
„Но, не знам кој е Џон!“
„Во овој случај мора да му верувате на менаџментот, пријателе“.
Во друг разговор што го снимил Стив, Фирмаж тврди дека е на линија со Стивен Мнучин, кој ќе ги поткрепи неговите тврдења дека има поддршка од највисоките власти. (Портпаролот на поранешниот министер за финансии рече дека тоа не е Мнучин.) Ниту инвеститорот Стив не падна на таа приказна.
„Дали сте вие Стив Мнучин?“
„Да, господине, јас сум“, одговорил човекот. Неговиот глас звучеше идентично со гласот на Кристофер снимен од Мармер, а сето тоа со креолски акцент.
Стив го тестираше. „Која година се разведе од втората сопруга?“
„Почекај малку сега“, се замеша Фирмаж.
„Немате одговор на ова прашање“, рече Стив.
Фирмаж побесне. „Не поставувајте погрешни, едноставни прашања што треба да наведат на нешто!“
Лажниот Мнучин тврдеше дека не го слушнал прашањето на Стив, па Стив го повтори. „Слушај“, конечно одговори лажниот Мнучин. „Се разведов од мојата прва сопруга во 2014 година“.
„Погрешно разбра“, рече Стив и го заврши повикот.
Фирмаж веднаш го повика Стив.
„Како можеш да поддржуваш лага?“, го праша Стив. „Јосиф, имаш пари или немаш? Немаш“.
Фирмаж не се откажа. Тој повторно го вклучи лажниот Стив во разговорот.
„Ти не си Стив Мнучин“, повтори Стив.
„Да, јас сум“.
Сега Стив звучеше фрустрирано. „Сфаќате ли вие луѓе дека кога некој лажно се претставува како владин функционер, тоа е тешко кривично дело?“
„Да, така е“, рече Фирмаж. „Тоа е исто така сериозно кривично дело како и прекршување договор за доверливост!“ (Тој ги натера сите инвеститори да потпишат договори за доверливост.)
Тие продолжија да се расправаат некое време. Стив мрмореше. „Дали вие луѓе сфаќате колку е бесмислена целата работа?“
Меѓутоа, Фирмаж живееше во друга реалност. „Не, не е бесмислено, Стив“, рече налутено. „Затоа што, господине, јас сум многу почитуван во владините кругови“.
За време на пандемијата на ковид интересот на американскиот Конгрес за НЛО, кој растеше од 2017 година, опадна. Меѓутоа, за волја на вистината, на почетокот од 2023 година, набрзо откако беше откриен кинески шпионски балон над САД, американската и канадската противвоздушна одбрана соборија четири тајни објекти. Иако барем за еден беше утврдено дека станува збор за метеоролошки балон, првичната конфузија повторно го разгоре интересот на јавноста за вонземјани.
По четири месеци, поранешниот разузнавач на американските воздухопловни сили Дејвид Груш даде неверојатно сведоштво на сослушување во Конгресот. „За време на мојата служба дознав дека постоеше повеќедецениска програма за собирање остатоци од НЛО и реконструкција на технологии, до кои немав пристап“, рече Груш пред одборот на Претставничкиот дом. По тоа Конгресот усвои измени на Законот за овластување за национална одбрана за декласификација на информациите за НЛО.
Сето ова продолжува и денес. Четворица сведоци сведочеа пред Конгресот во ноември 2024 година за широкораспространето владино прикривање посети на вонземјани. Меѓу нив беа и поранешни функционери на НАСА, американската морнарица и Пентагон, како и независен новинар. Поранешниот функционер на Пентагон, Луис Елизондо, во своите мемоари објавени во 2024 година тврди дека Вашингтон поседува „напредна технологија создадена од друга интелигенција надвор од Земјата“.
„Дали владата спроведуваше тајна програма за собирање отпадоци и реконструкција на технологии за НЛО, да или не“, праша за време на сослушувањето претставникот на Претставничкиот дом на Северна Каролина, Ненси Мејс Елизондо, кој инаку е републиканец.
„Да“, одговори Елизондо со сериозен израз. Оттогаш тој држи говори низ целата земја.
Уфолозите често го користат терминот „игра со огледало“ за да ги опишат наводните владини прикривања и тајни операции за ширење дезинформации. Меѓутоа, овој израз може да се примени и во светот на Џозеф Фирмаж.
„Бизнисвик“ на почетокот на ова истражување за потребите на текстот го повика бројот поврзан со него. На телефон се јави човек со индиски акцент, кој не сакаше да се претстави. „Жал ми е, но (Фирмаж) почина минатата недела“, рече човекот. „Се чини дека станува збор за самоубиство“.
Матни типови кружат околу Фирмаж како и вселенскиот отпад. Еден колега што работел во Аризона за „Мени уан“, по име Чарлс Л. Дикенс, некогаш претходно работел како неврохирург во Чикаго.
Дикенс останал без медицинската лиценца во 1999 година, откако бил уапсен поради поседување кокаин и канабис, според државните медицински досиеја на Илиноис.
По тоа, Дикенс повеќепати бил апсен во Аризона за напад, поседување дрога и опасно возење, според официјалните записи. Фирмаж за „Бизнисвик“ изјави дека мислел дека Дикенс е советник од администрацијата на Обама испратен да му помогне на „Мени уан“ и дека го прекинал контактот со него кога дознал за неговото криминално минато. (Дикенс не одговори на прашањата.)
Откако беше притворен во Јута, за правните прашања Фирмаж беше застапуван од Џон Тулип, кој на Флорида е регистриран како сексуален престапник и не е адвокат. Тулип се изјасни за виновен во 2006 година по обвиненијата за охрабрување момче од Германија, со кое живеел, да гледа детска порнографија. Тој помина повеќе од една деценија во затвор. По интервјуто во затворот, Фирмаж го упати „Бизнисвик“ до Тулип. Наскоро Тулип испрати е-пошта за резимето на Фирмаж од седум страници.
Друга личност од опкружувањето на Фирмаж е Роналд Пандолфи, кој сака да провоцира во онлајн групи за НЛО и живее во Вирџинија. Фирмаж го претстави како советник по физика и висок американски разузнавач за време на деловната презентација во 2020 година.
Многу уфолози велат, иако немаат докази за тоа, дека Пандолфи е провокатор на Централната разузнавачка агенција (ЦИА). Се чини дека на Пандолфи му одговара да се размислува на овој начин. Фирмаж често се фалеше со тоа пред инвеститорите, вклучувајќи и пред Тери Патен, тврдејќи дека Пандолфи го поддржувал.
За некои тоа беше очигледно доволно за да ги убеди во вистинитоста на проектот на Фирмаж. Други веруваа дека Пандолфи е дел од заговорот на „длабоката држава“ чија цел е, од непознати причини, да ги дискредитира истражувањата што ѝ пркосат на гравитацијата. Без оглед на вистината, Пандолфи изгледа навистина многу чудно.
Тој е познат по тоа што на прашања одговара со палави песни. Во интервјуто објавено на Јутјуб (YouTube) од уфологот Грант Камерон, сопругата на Пандолфи, Алија, тврди дека може да патува преку „портали“.
Пандолфи го одби барањето на „Бизнисвик“ за интервју, велејќи: „Работам за владата на САД, така што не можам да зборувам за работата или за моето минато“. Потоа почна да испраќа долги мејлови во кои ги повторува тврдењата на Фирмаж дека бил жртва на напад од измамници од Јамајка, кои Пандолфи ги нарекол „Бандата“.
„Мојата врска со Фирмаж, откако тој го напушти ‘Ју-ес веб’, се состоеше само од неуспешен обид како стар пријател да му помогне да се ослободи од дрогата, да ја прифати реалноста и да ги прекине врските со бандата“, напиша тој.
Пандолфи оцени дека „Бизнисвик“ бил „заведен или во заблуда“ кога одлучил да ја истражува кариерата на Фирмаж бидејќи тој не е способен да се занимава со каква било работа откако ја напушти „Ју-ес веб“.
Фирмаж рече дека таквата процена е целосно смешна, иако призна дека се обидел да се одвикне од користење кокаин и алкохол.
За тие што го познаваа Фирмаж, неговата опседнатост со вселената честопати изгледала како манија кон пространството. „Имав впечаток дека Џо сака да има некаква пророчка улога“, вели Друјан, вдовицата на Карл Саган. „Тој би рекол работи како ‘ова ќе промени сè засекогаш’, а ништо од тоа нема да се оствари. Очигледно беше негова фантазија дека е предодреден за нешто“.
Ричардс, кој се вклучи во истражувањето за антигравитација на Фирмаж во 2015 година, исто така рече дека Фирмаж чувствувал дека овој проект е наменет за него.
„Разговаравме доцна навечер и тој велеше: ‘Зошто јас? Зошто јас сум тој на оваа планета што треба да го направи ова?’“, раскажува Ричардс.
Иако Фирмаж во младоста сè што допрел го претворил во злато, на луѓето околу него не им се чинело дека богатењето е неговиот главен мотив. „Тој едноставно не беше заинтересиран за парите“, вели Гилпин, поранешен извршен директор на „Ју-ес веб“. „Тој не сакаше да биде некаде таму на јахта“. Ако веќе не е за пари, дали со овие комбинации тој се обидуваше да си ги врати победничкото чувство и углед? Можеби се занесе од успехот на ерата на експанзија на интернет-компаниите. Некои така објаснуваат. „Тој навистина веруваше во сето тоа“, вели Џо Лабе, директор во софтверската индустрија, кој со години му давал пари на Фирмаж. „Мислам дека тоа беше став ‘Верувам во ова, подготвен сум да молам, крадам или позајмувам само за да го реализирам’“. „Мислеше дека повторно ќе биде опасен лик, а тоа чувство го немаше уште од деновите на ‘Ју-ес веб’“, додава Ричардс. „Тој копнееше за тоа. Можеби и премногу“.
И инвеститорите сакаа таков успех. Антигравитацискиот погон несомнено би го променил светот. Како што тоа би го направиле патувањата ако станат побрзи од светлината и студената фузија. Многу луѓе, од сопственици на мали бизниси до највисоките ешалони на американската влада, сакаат толку многу да веруваат дека се можни некои фантастични работи, што се подготвени да инвестираат значителни суми пари во тоа. Од друга страна, има луѓе како Фирмаж, кои сакаат да веруваат дека имаат пристап до мудроста што може да го промени светот.
На почетокот на овој век, веднаш откако почна драстично да се менува, Фирмаж беше интервјуиран на утринска програма во врска со неговите спектакуларни тврдења. Водителот започна со очекуваното прашање: „Луѓето велат дека некој што жртвува кариера на извршен директор како вашата, и милиони и милиони долари, мора да е луд. Дали сте луд?“
Фирмаж не се потресе од прашањето. Тој се насмевна. „Па, зависи од кој агол гледате на тоа“, рече тој. „Одговорот ќе им го оставам на историските книги“.
.webp){kind=icon}
