Според прелиминарните податоци на невладиниот центар за слободни избори и демократија и Ипсос, на парламентарните избори во Србија, опцијата на претседателот Александар Вучиќ, со листата „Србија не смее да застане“, освоила 46,2 отсто од гласовите, т.е. 128 мандати.
Според овие податоци, апсолутно мнозинство ќе добие Српската напредна странка во Собранието на Војводина, а градоначалник на Белград веројатно ќе остане Александар Шапиќ.
Според првичните податоци, листата на опозициската коалиција „Србија против насилство“ добила двојно повеќе гласови од владејачката партија, односно 23,5 отсто од гласовите. Сојузникот на Вучиќ, Социјалистичката партија, има 6,6 отсто од гласовите.
„Тоа е апсолутна победа“, им рече Вучиќ на поддржувачите во Белград по затворањето на гласачките места.
Првите прелиминарни официјални резултати се очекуваат во текот на денот.
Најпопуларниот српски политичар и некогашен сојузник на Владимир Путин, Вучиќ, се обиде да ја придвижи земјата кон членството во ЕУ, истовремено балансирајќи ги нејзините традиционални врски со Русија. Амбициите на Србија за пристап во ЕУ се сопнаа поради постојаните тензии со Косово, кое еднострано се отцепи од Србија во 2008 година. Поправање на нивните врски е предуслов за приклучување кон 27-члениот блок.
Се чини дека либералната фракција не ја исполни својата цел да победи на општинските избори во главниот град Белград, дом на една четвртина од населението во Србија. Пробивот таму ќе беше знак за каква било слабост на Вучиќ.
Опозиционерите ги обвинија приврзаниците на Вучиќ за лошо постапување со протоколите за гласање на избирачките места и во неделата создадоа други нерегуларности. И приватните и јавните радиодифузери им дадоа на претседателот и неговите сојузници многу повеќе време за емитување во пресрет на гласањето, практика што беше осудена од набљудувачите на анкетите.
Премиерката Ана Брнабиќ ги отфрли наводите за неправилности како „лаги“ и „лажни вести“ во коментари доцна во неделата.
Српскиот водач ги организираше предвремените избори - четврти од 2014 година - по двете масовни престрелки во мај што предизвикаа широки протести во 6,8-милионската нација. Десетици илјади демонстранти се приклучија на антивладините собири низ Србија, а многумина го вперија прстот кон негувањето на „културата на насилство“ од страна на Вучиќ.
Иако протестите се намалија, Вучиќ се обиде да ја зацврсти својата поддршка со удвојување на бруто-домашниот производ во последната деценија, додека ги одржуваше долгот и валутата на нацијата стабилни. Тој вети дека ќе ги подигне месечните плати на просечни 1.500 долари до 2027 година.
Но Вучиќ има многу помалку за фалење кога станува збор за ЕУ. Тензиите со Косово се интензивираа во септември, по драматичната целодневна престрелка меѓу српските милитанти и косовската полиција. Насилството во кое загинаа четворица, вклучувајќи и еден косовски полицаец, беше најлошо во речиси две децении.
Вучиќ отфрли какво било признавање на Косово, додека претставниците на ЕУ извршија притисок врз Белград да ја усогласи својата надворешна политика со блокот, вклучувајќи го и усвојувањето санкции против Русија. Српскиот лидер ја осуди руската инвазија на Украина, но не презеде мерки против Кремљ.