.webp){kind=icon}
Првата голема студија за четиридневна работна недела заврши со изненадување: ниту една од 33-те компании учесници не се враќа на стандардниот петдневен распоред.
Податоците објавени во вторникот покажуваат дека организациите што учествувале регистрирале добивки во приходите и продуктивноста на вработените, како и пад на отсуствата. Работниците на четиридневен распоред, исто така, биле посклони да работат од канцеларија отколку од дома.
„Ова е важно затоа што дводневниот викенд веќе не е доволен за луѓето“, вели водечката истражувачка Џулиет Шор, економистка и социолог од Бостонскиот колеџ, која за истражувањето соработуваше со колегите од Универзитетот во Даблин и Кембриџ. „Во многу земји имаме работна недела што беше воведена во 1938 година и не се базира на современиот живот. За доброто на луѓето што имаат работа, од клучно значење е да се осврнеме на структурата на работната недела“.
Студијата е прва од серијата проби координирани од непрофитната група со седиште во Нов Зеланд, „4 деј вик глобал“ (4 Day Week Global), и вклучува десетици компании во тековни шестмесечни пилоти. Пробата во САД и Канада започна минатиот месец, а пилотот на претежно европски и јужноафрикански организации започнува во февруари. Со секое повторување, истражувачите ги приспособуваат податоците, вклучувајќи го и долгорочното следење за тоа како организациите поминуваат со полесни распореди. Групата „4 деј вик глобал“ не го финансира истражувањето.
Bloomberg
Првичните податоци беа собрани од бизниси и организации во САД, Ирска и Австралија, следејќи 969 вработени во период од десет месеци при намалување на работните недели во просек за шест часа, без промена во платата. Компаниите варирале од синџир на ресторани во југозападниот дел на САД до непрофитна организација за климата во Даблин.
Десетици индикатори, кои се движат од продуктивност, преку благосостојба до замор, се подобрени во компаниите што го прифатиле новиот режим. Наодите доаѓаат во време кога бизнисите и нивните вработени се борат да закрепнат од пандемијата, со постојани високи стапки на исцрпеност, стрес и замор.
Притоа, показателите за организациските перформанси се силни. Приходите се зголемија за околу 8 отсто за време на пробата, односно биле повисоки за 38 отсто споредени со претходната година, што укажува на здрав раст низ транзицијата. Иако ваквите показатели за продуктивност се тешки, организациите го оценија влијанието на четиридневните распореди како позитивно, во просек 7,5 на скала од 10 точки. Отсуството на вработените се намалило од 0,6 дена месечно на 0,4, додека отказите се намалиле маргинално, а новите вработувања благо се зголемиле. Компаниите го оценија целокупното искуство со 9 од 10.
Придобивките се значителни и ги надминуваат маргиналните напори потребни за да се преземе оваа промена.
„Дефинитивно видовме многу повисоки нивоа на ангажман меѓу персоналот - повисоки отколку што досега сме забележале“, вели Џон Леланд, главен стратегиски офицер во компанијата за финансирање „Кикстартер“ (Kickstarter), која го заврши својот пилот во септември и трајно усвои четиридневен распоред за своите 100 вработени. „Имавме многу поголемо задржување на работната сила, како и побрзо и полесно вработување, кои се веројатно трите највлијателни фактори врз нашата севкупна продуктивност“, додава тој.
Не секој верува дека четиридневната работна недела е пожелна или изводлива, а некои се прашуваат дали работодавците што нудат четиридневен распоред навистина сакаат да ги видат своите вработени офлајн.
„Доколку компаниите се навистина посветени на ова, тие би го покажале тоа со исклучување на пристапот до мрежата во деновите кога не се планирани за работа и би побарале од луѓето да ги остават своите лаптопи во канцеларијата“, вели Дејвид Луис, главен извршен директор на консултантската фирма за човечки ресурси „Оперејшн“ (OperationsInc). „Но, едноставно, не гледам дека компаниите го прават тоа“.
Bloomberg
Една слабост на студијата е тоа што сите организации учеснички што се определиле за учество имале раководство веќе пристрасно кон четиридневните недели. Но вработените, од кои не сите биле одлучни за ваквиот режим, сепак подоцна го прифатиле. Деведесет и седум отсто сакале да продолжат со четиридневни распореди, при што работниците пријавиле помалку стрес, исцрпеност, анксиозност и замор и помалку проблеми при спиењето.
Вежбањето се зголемило за 24 минути неделно, со што работниците ги постигнуваат препорачаните цели за вежбање на Светската здравствена организација. Вработените, исто така, пријавиле помалку конфликтни ситуации меѓу работата и семејството и помалку случаи на враќање дома од работа премногу уморни за да ги завршат неопходните домашни задачи. Имено, дополнителното слободно време не се користело за дополнителни работни задачи, туку за хоби, домашни работи и грижа за себе.
Уште поважно, вработените не пријавиле зголемување на интензитетот на нивната работа. Двомесечната програма за претпланирање вклучувала работилници за намалување на работните часови преку елиминирање на непотребната, неефикасна и двојна работа, наместо работа со високо темпо. Повеќето компании усвоиле четиридневни распореди, иако мал процент се одлучил и за петдневни распореди со скратено работно време.
