Испратени со трепет од татковината, српските кошаркари минатото лето отпатуваа на Светското првенство на далечните Филипини без најголемите ѕвезди на хартија, а секако најшокантен беше отказот на најдобриот српски играч Никола Јокиќ. Сознанието дека центарот на Денвер нагетс нема да го води српскиот тим беше неочекуван студен туш. И додека љубителите на играта под обрачите повторно пресметуваа што ќе биде успех за националниот тим, познатиот селектор Светислав Пешиќ мирно ја водеше екипата до успех што практично никој не го очекуваше. Иако, во кошаркарска смисла, никој сериозен не би смеел тукутака да ја отпише Србија.
Како што се нижеа победите, така плашливо растеше надежта дека може да се случи чудо. Носени од тимскиот дух и одличната атмосфера, репрезентативците се изборија за финалето, во кое Германија сепак беше посилна. Така, тие се вратија во Србија крунисани со сребрени медали, кои овој пат навистина блескаа со златен сјај, како што во спортскиот жаргон премногу често се оправдуваат загубените титули. Само што овој пат тоа навистина не беше случај. Кошаркарската репрезентација на Србија, која стана светски вицешампион во 2023 година, навистина одржа лекција за тоа дека и без ѕвезди може да се постигне успех.