Програмите што се чини дека решаваат компликувани проблеми од реалниот живот на интернет ги воодушевија првите корисници, и покрај нивните очигледни ограничувања.
ЧетГПТ (ChatGPT) на компанијата „Опен еј-ај“ (OpenAI) е доволно едноставен за користење: пишувате барање и добивате одговор што може да биде корисен и изгледа како убедливо човечки. Сепак, како практична алатка има сериозни ограничувања. Генерално, сè уште нема пристап до интернет (всушност, податоците со кои располага престануваат некаде во 2021 година), не е дизајниран да запомни прашања од разговор до разговор, не е премногу сигурен и може да генерира само по еден одговор на секое барање.
Што е следно? Истражувачите и љубителите на вештачката интелигенција (ВИ) што ја бараат следната фаза во тековниот циркус за четботовите почнаа да се обединуваат околу друга идеја: т.н. ВИ-агенти (AI agents), софтвер што се поврзува со големи јазични модели, како што е оној на кој работи ЧетГПТ (а можеби и разни интернет-услуги, па дури и начини на плаќање), и откако ќе му биде доделена цел од страна на човек, предлага низа задачи и сам ги извршува во обид да ја постигне таа цел.
Ова навестува иднина во која ВИ-агентите би можеле да работат автономно преку интернет, извршувајќи широк спектар на задачи на начин што им одговара. Оние што се највоодушевени од ВИ-агентите ги гледаат како нешто што е најблиску до општата вештачката интелигенција (анг. artificial general intelligence - AGI), долго бараната цел да се создаде софтвер што може да научи и да изврши каква било интелектуална задача, како и човекот.
Најистакнатиот систем што се појави е Ауто-ГПТ (Auto-GPT), проект со отворен код предводен од Торан Брус Ричардс, програмер на игрици. Корисниците на Ауто-ГПТ му поставуваат цели за софтверот, кој потоа започнува да ги извршува чекорите за да ги постигне зададените задачи. Секако, Ауто-ГПТ бара потврда од својот човечки корисник на секој чекор, иако е можно да му се даде и општа дозвола да ја изврши целата процедура самостојно.
Меѓу одредени категории на први корисници стана модерно да објавуваат примери за навидум чудесните работи што Ауто-ГПТ и другите агенти за вештачка интелигенција веќе ги прават. Еден корисник употребил ВИ-агент за да спроведе истражување на производи и да состави листа на најдобрите слушалки на пазарот. Друг создал фиктивна компанија за обувки и добил истражување на пазарот за водоотпорни чевли. Наведени биле петте најдобри конкуренти, со извештај за нивните силни и слаби страни. Извршниот директор на „Хајпер врајт“ (HyperWrite), која нуди додаток за асистент за пишување со вештачка интелигенција за прелистувачот Хром (Chrome), објави демо на Твитер што наводно покажува како неговиот иден личен асистент може онлајн да нарача пица од „Доминос“ (Domino's).
За разлика од ЧетГПТ, Ауто-ГПТ не е направен за просечниот корисник. Неговото приспособување бара одредено кодирање, како и пристап до интерфејсот за програмирање на апликации на „Опен еј-ај“, што им овозможува на програмерите да создаваат софтверски програми што ги вклучуваат неговите модели со вештачка интелигенција и да наплаќаат секојпат кога од тие модели ќе се побара нешто да направат. „Хасл ГПТ“ (HustleGPT), група на платформата за пораки Дискорд (Discord), вклучува основачи на стартапи во рана фаза што користат алатки за „сè, од дизајнирање логоа до поставување на веб-страница и маркетинг“, вели Дејв Крејџ, претприемач што ја основал групата.
Како и кај многу технолошки демонстрации претходно, веројатно е најдобро да се земат со резерва сите тврдења за достигнувањата на ВИ-агентите и да се провери секоја информација што истите тие ја произведуваат. „Блумберг бизнисвик“ (Bloomberg Businessweek) побара од АгентГПТ (AgentGPT) да излезе со план за претворање на 100 долари од вкупниот берзански индекс на „Ванагард“ (Vanaguard Fund) во милион долари за десет години. Програмата си додели листа на задачи поврзани со спроведувањето на оваа инвестициска цел, која вклучуваше истражување на перформансите на фондот во изминатите 10 години, за да се проценат потенцијалните приноси. Потоа презентираше неколку плана за да се постигне тоа во неколку чекори.
Меѓутоа, самите планови имаа сериозни недостатоци. АгентГПТ сугерираше дека некој што инвестира 500 долари месечно може, доколку следи неколку стратегии за намалување на таксите и заработува просечен годишен принос од седум проценти, да заработи точно 1.031.906 долари по десет години. Онлајн калкулаторот за инвестиции на calculator.net откри дека во дадената временска рамка ова сценарио би произвело скромна сума од приближно 86.000 долари.
Софтверот какви што се Ауто-ГПТ и БејбиАГИ (BabyAGI), уште еден ВИ-агент, е „во повој“, вели Мет Шлихт, извршен директор на „Октејн еј-ај“ (Octane AI), кој користи вештачка интелигенција за да продава квизови со цел да се цели на производи што можат да ги користат брендовите за е-трговија за да им помогнат на клиентите да одлучат кои производи да ги купат. „Значи, ако го гледате како самостоен производ, тоа на некој начин сепак уште е само еден вид играчка“. Дополнително, во мај неговиот стартап лансира свој агент, „Инсајтс еј-ај“ (Insights AI), за да ги анализира прегледите на клиентите и да им помогне на компаниите да креираат стратегија и содржина.
Додека луѓето како Шлихт се одлучни дека ВИ-агентите можат да бидат повеќе од играчки и почнуваат да ги тестираат во ситуации во реалниот свет, потребата од политики што ја регулираат нивната употреба станува поитна, вели Хенри Шевлин, етичар за вештачка интелигенција во центарот „Леверхулм“ (анг. Leverhulme Centre for the Future of Intelligence) при Универзитетот во Кембриџ. „Корпорациите веројатно нема да го применат нивото на воздржаност што е пожелно за човештвото“, вели тој.