.webp){kind=icon}
Кризата на финансискиот пазар во Италија може да го навестува најлошото превирање во историјата на еврото. Точно како што се плашеа германските креатори на политиките, а економситите прогнозираа уште при раѓањето на валутата пред 20 години, слабоста и задолженоста на третата најголема економија во Европа се ризик за сите останати.
Потребата за нови политички решенија за да се поправи грешката е итна, но во меѓувреме претседателката на ЕЦБ, Кристин Лагард ќе треба да смисли краткорочно решение. Таквите политики го задржаа евроблокот недопрен кога пред неколку години екплодираше малата Грција.
Но, има и други сценарија. Трите патишта кои економистите на Bloomberg ги предвидоа за италјанските превирања опфаќаат: недоволна реакција на ЕЦБ, големо зголемување на каматните стапки што ќе влијае на јавните финансии во земјата и бурна политичка криза.
Доказите за ранливоста на Италија се појавија уште минатиот месец кога поголемите трошоци за задолжување ги зголемија и приносите на долгот за 4 отсто за прв пат по 2014 година. Приносите од тогаш се намалија заради ветувањето на ЕЦБ дека ќе создаде заштитен маханизам, но се гледа напнатоста на монетарните власти кои не можат да ги зголемат трошоците за позајмување без да најдат решение за последиците на своите политики.
„Оваа вежба воопшто нема да биде лесна“, вели Charles Goodhart, поранешен креатор на политиките нњ Банката на Англија кој предупреди на опасноста пред воведување на еврото. „Ситуацијата за ЕЦБ сега е потешка од било кога“.
Bloomberg
ЕЦБ допрва треба да почне со подигањето на каматните стапки, додека ФЕД веќе го направија тоа.
Оправдување на доцнењето е дека инфлацијата во еврозона е главно увезена, додека домашната побарувачка е се уште одржлива. Но, што ако притисокот од платите порасне?
„Тоа што се случува во Европа е забрзување на растот на платите“, вели Arend Kapteyn, шеф на економските истражувања во UBS Group AG, за ТВ Bloomberg. "Мислам дека на крај тоа ќе го отежне намалувањето на инфлацијата“.
Поголем дел од економистите не очекуваат дека каматната стапка на ЕЦБ ќе оди многу над 1,5 отсто. Дури и ако тоа се случи, среднорочните прогнози би можеле да се искомплицираат, на пример ако растечките трошоци за деглобализација и зелената агеда продолжат да ја зголемуваат инфлацијата.
Ако пак, ЕЦБ стане поаргесивна тоа ќе ги зголеми италјанските трошоци за задолжување и тие ќе станат тешко одржливи. Тоа е второто сценарио на Bloomberg Economics. Зголемување на каматната стапка на 3 отсто би можело да одведе итлајнскиот долг на експлозивен пат.
Paul De Grauwe, економист кој порано беше член на извршниот одбор на на ЕЦБ не е убеден дека Банката ќе дозволи тоа да се случи.
„Ако се појави конфликт меѓу борбата со инфлацијата и одржувањето на стабилноста во еврозоната, ЕЦБ би требало да ја одбере стабилноста“, вели тој.
