Кога лидерите на земјите-членки на Г7 се состанаа на Баварските Алпи во јуни, тие ветија дека ќе обезбедат долгорочна поддршка за Украина. Нивните колеги од Г20 не покажаа толку голема поддршка. Групата 20 е составена од земји кои се одговорни за околу 85 отсто од глобалното економско производство и затоа треба да дејствуваат разумно. Сепак, само половина од овие земји се приклучија на меѓународните санкции наметнати кон Русија поради нејзината инвазија на Украина.
Високи функционери од помалата група богати земји патуваат низ светот и ја објаснуваат потребата од затегнување на економскиот обрач околу Русија. Тие биле изненадени од недостатокот на поддршка од земјите на Г20, иако тие земји директно не ѝ помагаат на Москва да ги заобиколи ограничувањата.
За време на посетата на Југоисточна Азија и Африка, американскиот државен секретар Ентони Блинкен се соочи со една непријатна реалност, имено дека голем дел од светот не е подготвен да остане во чекор со американските и европските напори за изолирање на Русија предводена од Путин.
Кинески воени бродови покрај Тајван, прекин на преговорите со САД
Тоа дополнително го отежнува постигнувањето договор за глобалните иницијативи, како што е ограничувањето на цената на руската нафта предложено од Г7, но во исто време им помага на Путин и неговиот клучен поддржувач, кинескиот претседател Си Џинпинг, за нивните глобални агенди.
Само неколку недели пред Русија да ја нападне Украина, кинескиот претседател му се придружи на Путин и прогласи „пријателство без граници“. Трошоците на Кина за набавка на руска нафта се зголемија по избувнувањето на војната. Во јуни за купување руски енергенси потрошени се 72 отсто повеќе отколку една година порано.
Кина и онака е во судир со Америка, а тензиите се зголемија минатата недела кога претседателката на Претставничкиот дом, Ненси Пелоси, го посети Тајван. Покрај тоа, постои спор со Г7 откако групата објави дека изразува загриженост поради „заканувачките воени маневри“ на Пекинг против Тајван.
Пекинг минатата недела го откажа состанокот на министрите за надворешни работи на Кина и Јапонија, членки на Г7, во Камбоџа. Јапонија доцна во четвртокот соопшти дека балистички ракети истрелани од Кина за време на воените вежби во близина на Тајван паднале во нејзината ексклузивна економска зона. Тоа е преседан, поради што започна дипломатски протест.
Сепак, Пекинг не е сам. Индискиот премиер Нарендра Моди телефонски разговараше со Путин на 1 јули за тоа како да се поттикне трговијата. Бразилскиот претседателски кандидат Луис Инасио Лула да Силва ги обвини и Украина и Русија за војната. Јужноафриканскиот претседател Сирил Рамафоса ги критикуваше санкциите поддржани од САД. Турција заклучи дека казнувањето на Русија во голема мера ќе им наштети на економските и политичките интереси на Анкара, соопшти висок функционер, посочувајќи за трошоци од 35 милијарди долари поради повисоките цени на енергијата и последиците кои ги претрпел туризмот.
Економските императиви се една од причините за воздржаноста на земјите познати како Глобален југ. Но, има и други причини, вклучително и историските врски со Москва, загриженоста поради отстапувањето на Америка и недовербата во поранешните колонијални сили. Американскиот потсекретар за трговија Алан Естевез во јули рече дека соработката на Вашингтон со 37 земји за воведување контрола на рускиот извоз служи како план за нов систем за справување со заканите од Кина.
САД и сојузничките земји можат да покажат само ограничен успех бидејќи членките на Г20, вклучително и овогодинешниот домаќин Индонезија, продолжуваат да потпишуваат големи договори со кинески државни компании, додека трговскиот биланс оди во корист на Пекинг.
На пример, Саудиска Арабија, која остана во добри односи со Москва преку нафтената алијанса ОПЕК +, е пријателска кон Пекинг. Саудискиот принц Мохамед бин Салман неодамна изјави дека многу кинески компании веќе работат на „Неом“, неговиот пустински мегапроект. Ријад не мора да избира меѓу американската и кинеската технологија, „бидејќи можете да имате и 'Мекдоналдс' и 'Бургер Кинг' на иста улица“, рече саудиската амбасадорка, принцезата Рима бинт Бандар, за време на посетата на претседателот Џо Бајден минатиот месец.
80 милијарди долари за пустинското чудо на саудискиот принц
Германскиот канцелар Олаф Шолц ги покани Аргентина, Индонезија, Индија и Јужна Африка, кои не воведоа санкции кон Русија, на самитот на Г7 во Украина на крајот на јуни. Рускиот министер за надворешни работи, Сергеј Лавров, минатиот месец доби пофалби за руската нуклеарна технологија во Африка. Тој ја искористи можноста да ја потврди историската поддршка на Русија за африканските ослободителни движења. Исто така, посочи дека несигурноста во снабдувањето со храна е предизвикана од санкциите, а не од блокадата на Кремљ на пристаништата за жито во Украина, која дури сега полека се олабавува.
За време на посетата на Африка, францускиот претседател Емануел Макрон ја обвини Русија дека започнува нов вид „хибридна светска војна“ на континентот.
Слична е ситуацијата меѓу Кина и Африка, кои ги менуваат улогите на домаќини на Форумот за кинеско-африканска соработка (FOCAC), каде што кинескиот претседател традиционално присуствува и се среќава со речиси сите шефови на држави. Кога FOCAC се одржува во Пекинг, се поставува црвен тепих, а малата Екваторијална Гвинеја има исто значење како Нигерија, а не го ужива истото внимание од Вашингтон.
Кина знае дека секоја африканска земја има глас во Обединетите нации. Претходно оваа година, САД поднесоа жалба до Советот за човекови права на ОН против Кина за наводно кршење на човековите права во Ксинџијанг. Дописот има 47 потписници, од кои повеќето се европски сојузници. Куба даде изјава во име на Кина која беше поддржана од 62 земји, главно од Глобалниот југ.
Одлуката на Блинкен да отпатува од Азија во Јужна Африка на 7. август, а потоа во Демократска Република Конго и Руанда, се чини дека е обид приказата да се сврти против Кина и Русија.
Владејачката партија во Јужна Африка, Африканскиот национален конгрес (ANC), има блиски деловни односи со Русија. Неодамнешниот квартален извештај покажа дека милијардерот Виктор Векселберг ја обезбедил најголемата финансиска поддршка за ANC, а инвестициската компанија „Канселор хаус“ (Chancellor House) поседува удел во неговиот рудник за манган во Јужна Африка.
Бајден рече дека ќе ги пречека африканските лидери во Вашингтон во декември на самит кој „ќе се заснова на заедничките вредности за да се поттикне економскиот ангажман“. Покрај темите како што се климатските промени и безбедноста на храната, состанокот ќе ја „засили посветеноста на САД и Африка за демократијата и човековите права“, рече Бајден.
Според Марија Репникова, вонреден професор по глобални комуникации на Државниот универзитет во Џорџија, кинеската прагматична употреба на мека моќ, која се фокусира на образование и работни места и придонесува за технологија и искоренување на сиромаштијата, често е поприсутна на Глобалниот југ отколку во САД.
„Во меѓувреме, Москва користи различни начини да зборува во име на Глобалниот југ“, рече во интервју Репникова, авторка на книгата „Кинеска мека моќ“ (Chinese Soft Power). Таа вели дека напорно е работено на оваа приказана со користење на социјалните мрежи и дипломатски јазик. Таквиот пристап не важи само за Африка, додава Репникова, туку и за Азија и Латинска Америка, кои Русија ги снабдуваше со својата вакцина против коронавирусот.
Јужноамериканскиот трговски блок „Меркосур“ (MERCOSUR) го одби барањето на претседателот Володимир Зеленски да присуствува на самитот на крајот на јули.
Во Индонезија, претседателот Џоко Видодо го одржа традиционалното Движење на неврзаните поради притисокот да се исклучи Путин од самитот на Г20 во ноември. Тој на Бали ги покани и рускиот и украинскиот претседател.
Во меѓувреме, кинескиот фонд за „Патот на свилата“ потпиша договор за инвестирање до три милијарди долари во нов индонезиски суверен фонд.
Репникова тврди дека последните настани покажуваат дека борбата за влијание станува сè потешка. Тоа не укажува на голема веројатност дека државите ќе ги променат своите позиции, „освен ако не се понуди нешто многу значајно“.