.webp){kind=icon}
Не можете секој ден да гледате ваква графика:
Bloomberg
Ова значи дека приносите на британските обврзници растат, а во исто време фунтата го допира дното.
Ситуацијата која личи на кризите на пазарите во развој, се случи во моментот кога канцеларот на финансии, Кваси Квартенг, ги откри плановите на владата за зајакнување на економијата со намалување на даноците и трошоците. Предлогот предизвика бран на загриженост за одржливоста на растечкиот јавен долг на земјата, вклучително и тоа дека таа може да има проблем да привлече странски капитал кој би помогнал во финансирањето на дефицитот.
„Многу е невообичаено развиена валута да слабее во исто време кога приносите нагло се зголемуваат“, напиша Јоргос Саравелос, стратег во Дојче Банк, во белешката до клиентите. „Но, токму тоа се случи по објавата на новиот канцелар. Загрижени сме дека довербата на инвеститорите во надворешната одржливост на обединетото Кралство брзо паѓа“.
Ваквите потези му се познати на искусниот инвеститор на пазарите во развој и менаџер на фондот ГАМ ОК, Пол Мекнамара.
„Тоа покажува дека монетарната власт ја изгубила контролата врз важна димензија. Тие сакаат да ја олабават политиката - така што девизните курсеви паѓаат во исто време кога валутата слабее. Но, во суштина тие ја изгубија моќта да го сторат тоа“, вели тој. „Тоа е белег на пазарите во развој бидејќи тие речиси никогаш не се монетарни суверени. Падот на валутата станува знак дека луѓето бегаат од економијата“.
Загриженоста за способноста на владите да привлечат странски капитал е исто така поврзана со пазарите во развој кои често се потпираат на странски приливи за финансирање на нивните дефицити. За Саравелос, примарна грижа не е бавниот економски раст на Обединетото Кралство по Брегзит, туку надворешната одржливост. Дефицитот на тековната сметка на Велика Британија се зголеми на 8,3% од БДП во првиот квартал од оваа година.
„Големата фискална потрошувачка што штотуку беше објавена може да даде мал поттик на растот на краток рок“, вели Саравелос. „Но, поголемото прашање е ова: кој ќе плати за тоа? Со оглед на двојниот дефицит, одговорот се странските штедачи. Поедноставно кажано, американските и европските пензионери ќе мора да ги купат дополнителните емисии на обврзници. Но, во средина на толку висока глобална несигурност, се грижиме дека цената што ќе ја бараат странците во замена за финансирање ќе биде многу висока. Со други зборови, вредноста на обврзниците изразена во долари и евра ќе мора нагло да се намали“.
Сепак, без оглед на денешните потези, Велика Британија е далеку од статусот на пазар во развој во неговата традиционална смисла.
„Земјата има многу силна надворешна инвестициска позиција“, вели Мекнамара. „Има многу британски пари во странство за кои се знае дека може да се вратат. Дефицитот на тековната сметка од 8% од БДП, да бидеме фер, се случи само во првиот квартал. И покрај сета врева, Обединетото Кралство не е пазар во развој, колку и да е мрачна насоката на патување“.
Тој додаде: „Да беше пазар во развој ќе му беа читани последните зборови. Но, тоа не е така.”
