Најголемите грешки на Путин по бунтот на „Вагнер“

Угледот на рускиот претседател Владимир Путин е нарушен. Тој можеби го преживеа бунтот на Евгениј Пригожин и неговата група платеници „Вагнер“ во текот на викендот. Меѓутоа, реагирајќи на овој начин, Путин не само што ослабе туку и ја всади идејата за својата немоќ во главите на Русите и на светот.

Се разбира, Путин мораше да се појави и да каже нешто пред нацијата додека платениците на Пригожин го окупираа јужниот руски град Ростов и се движеа на север кон Москва. Но што точно? Бунтовниците ја „издадоа“ нацијата во нејзината борба против „неонацистите“ и Западот, рече бледо Путин. Толку се очекуваше. Следуваа грешките.

Првата грешка беше тоа што тој го спореди обидот за државен удар на Пригожин со бунтот на руските војници во почетокот на 1917 година. Ова постави три паралели во руските умови, кои тешко дека брзо ќе можат да се избришат. Прво, тука е слабиот и непопуларен цар Николај Втори, подоцна егзекутиран со семејството, а потоа Путин денес. Второ, се води војна што Русија ја губи - Првата светска војна тогаш, руската инвазија на Украина сега. Трето, ќе се случат револуција и граѓанска војна, па почнете да размислувате на која страна да бидете.

Втората грешка беше уште полоша. Путин вети дека неговиот одговор „ќе биде остар“. Бунтовниците „неизбежно ќе бидат казнети“, рече тој. Предавниците ќе „одговараат“.

Со оваа мачо-приказна тој ја канализира својата стара моќна личност, заборавајќи да застане и да размисли дали сè уште има моќ да ги исполни своите закани. Очигледно, подоцна му паднало на ум дека нема таков капацитет, затоа што, наместо тоа, реши да направи договор со посредство на белорускиот претседател Александар Лукашенко. Тоа му овозможи на Пригожин, а можеби и на некои од неговите платеници, да се пресели во Белорусија додека Русија формално ги отфрли сите обвиненија против него. Острата казна одеднаш се претвори во нешто сосема поинакво.

Когнитивната дисонанца на телефонскиот разговор на Лукашенко го направи падот на Путин уште попонижувачки. Во последните години, диктаторот од Москва мораше да го спасува оној во Минск од револуционерната енергија на неговите „поданици“. На нивните состаноци Путин секогаш внимавал да прикаже моќен говор на телото, што го прави физички високиот Лукашенко да изгледа како слуга на Кремљ. Сега улогите се сменија.

Bloomberg

Колку долго некој од овие моќници, но во суштина слаби луѓе, може да ја држи власта?

Реалноста, како што знаат сите, не само во Москва и Санкт Петербург туку и во Пекинг, Киев, Вашингтон и секаде на друго место, е дека иако во саботата можеби беше спречено пукање, апсолутно ништо не е решено. Пригожин, кој води приватна армија што убива и осакатува за профит, од Африка до Сирија и Украина, не е тип што седи и игра бинго. Наскоро ќе смисли нешто. На крајот на краиштата, тој веќе е претставен како меме од прасе на социјалните мрежи.

Токму во оваа улога Пригожин фрли уште еден молотов коктел во приказната на Путин. Во серијата видеа на „Телеграм“ објавени во пресрет на заземањето на Ростов, шефот на „Вагнер“ лежерно го уништи целиот пропаганден наратив што Путин му го продаваше на своето население. Во таа обратна реалност, запомнете, Русија не е агресорот, туку жртвата, која се брани од нацистичките сатанисти во Украина и нивните господари од НАТО на Запад. Всушност, рече Пригожин, таа приказна е целосна глупост и „таканаречената специјална операција е почната од сосема други причини“, главно грабежи. Оттогаш, додаде тој, се претвори во „монструозно шоу за срам“ што го води „душевно болно ѓубре“.

Овој увид едвај доаѓа како шок за која било луцидна личност, во Русија или каде било. Но важно е да се слушне од некој што до неодамна беше прогласуван за најкомпетентен (или единствен) руски војсководец во споменатото шоу на срамот. Пропагандата на Кремљ никогаш повеќе нема да биде иста. Во оваа смисла, Пригожин е како Тото, кој повлекувајќи ја завесата открива дека застрашувачкиот Волшебник од Оз е лудак.

На сите овие начини, Путин продолжува, шеснаесет месеци по неговата неиспровоцирана инвазија на Украина, да биде антитеза на својот украински колега и имењак Володимир Зеленски. Онаму каде што Путин шири лаги, Зеленски ја кажува вистината секаде каде што е можно (ова на крајот на краиштата е војна). Онаму каде што човекот од Москва е кукавица во срцето, оној во Киев го најде својот внатрешен херој.

„Ми треба муниција, а не превоз“, возврати Зеленски кога Американците му понудија да го извлечат од земјата во раните утрински часови на рускиот напад. Додека борците на Пригожин ги вперуваа пиштолите кон Москва, Твитер го сврте тоа меме и му го припиша на Путин: „Ми треба превоз, а не муниција“. Без разлика дали вози или заминува на некој друг начин, овој цар во обид изгледа е многу блиску до пензија.

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар