Европските пазари на обврзници закрепнуваат во четвртиот квартал, откако накратко ги достигнаа највисоките 10-годишни приноси во последната деценија. Но, без очигледен домашен поттик, овој пораст на приносите е поверојатно резултат на лошите ветрови што доаѓаат од преку Атлантикот и дуваат сè што ќе им се најде на патот.
Иако Италија и Франција објавија загрижувачки процени за буџетскиот дефицит, нема ништо ново во европската економска заднина. Она што е различно сега се немилосрдниот пораст на приносите на американските државни обврзници и јачината на доларот. Индексот на доларот порасна за шест отсто во однос на кошницата светски валути од средината на јули, при што приносите на 10-годишните американски обврзници се зголемија за 75 базични поени во исто време. Европа е немоќна да се спротивстави на тие сили, особено кога суровата нафта е непријатно блиску до 100 долари. И покрај некои ветувачки податоци за инфлацијата, со растот на основните цени на најниско ниво во една година, има помалку убедливи причини за инвестирање во средства во евра или фунти додека доларот е толку силен.
Во игра се и некои големи промени во распределбата на средства надвор од силите на фиксен приход; и покрај зголемените приноси, има недоволна побарувачка за зголемената понуда на државниот долг. Крајот на третиот квартал (и јапонското финансиско полугодие) беше бурен, а септември беше тежок за повеќето класи на средства. Кит Џукс, главен валутен стратег во „Сосиете женерал“ (Societe Generale SA), во вторникот на својот дневен брифинг кратко кажа: „Светот мора да прераспредели повеќе од својот капитал во американски обврзници, а повисоките приноси ја завршуваат работата, што потоа резултира со посилен долар, па, така, парите или остануваат во САД или се привлекуваат од странство“.
Италијанските приноси се совпаѓаат со порастот на американските државни обврзници во текот на летото, иако француските и германските еквиваленти се зголемија за повеќе од 50 базични поени. Постои разбирлива загриженост на инвеститорите дека целите за фискалниот дефицит на Италија се зголемени во исто време со намалувањето на процените за раст.
Но она што е важно во Европската Унија е дали тие се во границите на политичката прифатливост. Италијанската премиерка Џорџа Мелони секако ги тестира тие граници во Брисел, но засега нема вистински знак дека неконтролирано ги преминала. Лекцијата од кризата на еврото е дека единственото решение е да се држиме заедно и да ги решаваме проблемите.
Франција, која сега има уште поголем куп долгови од Италија, исто така ќе ги прекрши фискалните правила на ЕУ оваа и во 2024 година. И покрај тоа, буџетските дефицити во ЕУ се намалуваат од екстремните нивоа на пандемијата - со глацијално темпо. Десетгодишната премија за принос потребна за италијанскиот долг во однос на референтната Германија се зголеми за 30 базични поени од јули до сегашните 190 базични поени, но тоа одговара само на нивоата од претходно годинава. Некои слабо примени аукции можеби го влошија расположението и го влошија падот на приносите во Европа - но погледнете кон САД ако го барате вистинскиот виновник.