.webp){kind=icon}
По одлуката од претходниот месец на Индија да забрани извоз на одредени видови ориз за да ги контролира домашните цени, трговците стравуваат дека шеќерот е следен на листата на суровини за кој ќе се воведе забрана за извоз. Светот станува сè позависен од извозот на шеќер од јужноазиската нација бидејќи глобалните резерви се стеснуваат.
Нерамномерните врнежи низ индиските земјоделски појаси ја поттикнаа загриженоста дека производството на шеќер ќе oпадне, што би значело намалување на количеството на шеќер втора година по ред од сезоната во октомври. Тоа би можело да го ограничи капацитетот на земјата за извоз. Владата веќе ја ограничи продажбата на пченица и на некои сорти на ориз во странство за да ги заштити домашните резерви и да ги намали цените, што го зголемува стресот на глобалните пазари на храна, кои веќе се зафатени од лошите временски услови и влошувањето на конфликтот во Украина.
„Забраната за извоз на ориз е јасен сигнал дека владата е загрижена за безбедноста на храната и инфлацијата“, рече Енрике Акамин, раководител задолжен за шеќер и етанол во „Тропикал рисрч“ (Tropical Research Services). „Загриженоста сега е дека владата веројатно ќе го следи примерот и ќе направи нешто слично во врска со шеќерот“, додаде тој. Полињата со шеќерна трска во главните производствени региони Махараштра и Карнатака не добија соодветен дожд во јуни, што доведе до стрес кај културите, според Адитиа Јхуњхунвала, претседател на индиската асоцијација за мелници за шеќер. Асоцијацијата очекува пад на производството на шеќер од 3,4 отсто од пред една година, на 31,7 милиони тони во 2023-2024 година. Сепак, Јхуњхунвала рече дека резервите можат да ја задоволат домашната побарувачка.
Bloomberg Mercury
Во меѓувреме, Индија ќе користи повеќе шеќер за биогориво. Асоцијацијата смета дека мелниците пренасочуваат 4,5 милиони тони за производство на етанол, што е за 9,8 отсто повеќе од минатата година. „На ова ниво на производство, Индија можеби нема да дозволи никаков извоз“, рече Бруно Лима, шеф за шеќер и етанол во „СтоунХ“ (StoneX). „Ќе мора внимателно да следиме дали пренасочувањето на етанолот ќе биде направено во целост. Индискиот секретар за храна Сањеев Чопра во петокот ја критикуваше оцената на Индиската асоцијација на мелници за шеќер за пониското производство на шеќер, велејќи дека тоа е прерано и може да создаде паника од недостиг во земјата“, објави „Прес траст оф Индија“ (Press Trust of India).
Bloomberg Mercury
Индија и претходно го ограничуваше извозот на шеќер. За сезоната 2022-2023, испораките се ограничени на 6,1 милиони тони, што е помалку од 11 милиони тони во претходната година. Следната сезона, аналитичарите, вклучувајќи ги Акамин и Лима, очекуваат да бидат дозволени само два-три милиони тони или воопшто да нема извоз, ризикувајќи понатамошен пораст на глобалните цени. Фјучерсите за шеќер се зголемени за околу 20 отсто оваа година, иако се повлекоа од априлскиот врв од 26,83 центи за фунта, највисоко ниво од 2011 година. Пазарот е загрижен дека Ел Нињо ќе донесе потопли и суви услови во Јужна и Југоисточна Азија, што ќе му наштети на производството. Тајланд исто така може да забележи пад на производството.
Тоа, во комбинација со помалото производство во други региони, како Јужна Африка и Централна Америка, може да поттикне уште едно рели. Акамин гледа дека цените се тргуваат помеѓу 25 центи и 27,5 центи за фунта во следната сезона. Тие во петокот беа на 23,69 центи. Малку е веројатно дека индиската влада ќе донесе одлука за извозните квоти на шеќер за 2023-2024 година. Жетвата ќе започне од октомври, а до тој период можеби ќе има подобрување на дождот. „Официјалните лица ќе чекаат додека не добијат целосна видливост на производството“, рече Карлос Мера, аналитичар за стоки во „Рабобанк“ (Rabobank).
