Зголемено значење на здравственото осигурување, особено во Југоисточна Европа, и опаѓачко значење на животното осигурување во Централноисточна Европа се најновите тенденции во осигурителниот сектор. Дополнително, може да се забележи солиден реален раст во густината на осигурување во Западен Балкан и во Романија и Бугарија, додека од друга страна доколку ја погледнеме пенетрацијата на осигурување, нема позначајни промени, вели Бојан Србиноски, професор на Факултетот за туризам и угостителство во Охрид во интервју за „Блумберг Адрија“.
„Тоа значи дека иако постои солиден раст на тие пазари, сè уште потенцијалот е недоволно искористен, бидејќи осигурителните пазари не растат во процент како што растат самите економии“, додава Србиноски.
Од друга страна, имаме промени во самото пазарно портфолио односно се зголемува значењето на здравственото осигурување во пазарното портфолио и тоа е тенденција речиси во сите земји во Југоисточна Европа, додека може да се види опаѓачко учество на животното осигурување во Централноисточна Европа, што се две различни тенденции.
„Во однос на зголеменото значење на здравственото осигурување се покажа дека пандемијата од една страна ја зголеми свеста за здравствените ризици, а и од друга страна ја покажа порозноста на државните здравствени системи. Со самото тоа се појави дискрепанца во однос на квалитетот на услуга што може да се добие во државното и во приватното здравство“, вели Србиноски.
Тој додава дека тука се отвори простор за зголемување на атрактивноста на таа тенденција, уште поизразена поради можноста односно потребата на големите компании да привлечат работна сила од неформалниот сектор.
„Со оглед дека во Северна Македонија и во регионот на целиот Западен Балкан има позначајно ниво на неформален сектор, а поголемите компании имаат сè поголема потреба од работници, се обидуваат да понудат приватно здравствено осигурување за да привлечат работници во формалниот сектор, а осигурителните компании го искористија сето тоа“, вели Србиноски.
Таа тенденција се очекува да продолжи и во наредните години.
Во однос на опаѓачкото учество на животното осигурување во Централноисточна Европа, се смета дека тоа се должи на самото опкружување на ниски каматни стапки што постоеше пред пандемијата поради неможноста на осигурителните компании да понудат поатрактивни инвестициски производи. Сепак, поради промената на самото опкружување и растот на каматните стапки се очекува таквата тенденција да запре, односно повторно да се зголеми атрактивноста на животното осигурување.
За забавениот процес на дигитализација има неколку причини, особено во Југоисточна Европа.
„Самите осигурителни компании имаат потреба од работна сила со повисоки дигитални вештини со цел да се спроведат дигитални решенија, но од друга страна ако се понудат дигитални решенија, потребно е на страната на побарувачката на осигурителни производи да има популација со одредено ниво на дигитални вештини. Доколку тоа е ограничено, тешко е да се примени. Втор фактор се ригидната регулатива и недоразвиената дигитална инфраструктура односно пристап до бази на податоци“, вели Србиноски.
Србиноски очекува во наредниот период пазарите што се надвор од ЕУ да имаат повисок раст во однос на секторот неживот, додека пазарите во Југоисточна Европа односно оние што се во ЕУ, како што се Романија, Бугарија и Грција, се очекува да имаат повисок раст во животното осигурување.