За разлика од мноштвото политичари, Ангела Меркел секогаш беше подготвена да признае грешка и да го смени правецот кога е потребно. Таа особина е една од главните причини зошто таа успеа да остане на власт дури 16 години.
Затоа, малку е разочарувачки што оваа особина едвај доаѓа до израз во долгоочекуваните нејзини мемоари под наслов „Слобода“ (Freedom), кои на 26 ноември истовремено беа објавени во 30 земји. Наместо тоа, поранешната канцеларка ги опишува својата младост во поранешна Источна Германија и своето метеорско издигнување до самиот врв на моќта во обединувањето на земјата, создавајќи впечаток дека станува збор за варијација на темата на песната на Едит Пјаф „Не, не се каам“ (Non, je ne regrette rien).
Меркел своевремено уживаше статус на најмоќна жена во светот, лидерка што го предводеше Западот откако го претрпе двојниот удар од брегзит и изборот на Доналд Трамп за претседател на САД во 2016 година. По нејзиното заминување од власт во 2021 година, Германија почна да се сопнува, соочувајќи се со рецесија, актуализирање на екстремната десница и внатрешни политички борби, кои ги отфрлија сите илузии за водечката улога на Германија во Европа. Меркел, се разбира, не е одговорна што сегашната влада е беспомошна, но многу Германци сметаат дека семето на актуелните проблеми е посеано токму за време на нејзиното владеење.
На оваа книга, која иако има повеќе од 700 страници, ѝ недостигаат контекст и искреност за некои од најважните моменти во кариерата на Ангела Меркел. Исто така, речиси нема признавање грешки. Во еден дел Меркел го опишува, на пример, времето кога нејзините конзервативни демохристијани (ЦДУ) едвај успеаја да ги победат социјалдемократите на изборите во 2005 година, иако прогнозите велеа дека ЦДУ ќе победи убедливо. „Се чувствував како губитничка“, пишува Меркел.
Таа вечер Меркел и канцеларот во заминување и лидер на Социјалдемократската партија на Германија (СПД), Герхард Шредер, заедно гостуваа на телевизија. Гневниот Шредер практично ѝ се развикал на Меркел, велејќи ѝ дека никогаш нема да биде канцеларка. „Помислив: Сешто! Што се случува овде?“, напиша таа. Потоа, како што наведува, се смирила. „Почекај да видиш што ќе се случи следно“, се присетува таа, па си рекла „немој да реагираш претерано и зборувај само кога ќе ти се обратат. Обрни внимание на тоа каде води ова“.
И покрај навредите на Шредер, Меркел стана канцеларка. Меѓутоа, и јас бев присутен таму и се сеќавам дека таа не беше толку прибрана како што сака да мислиме. Во целиот тој хаос изгледаше како да ја губи контролата, како да е парализирана наместо рационално да одлучи да продолжи понатаму.
Меркел набрзо потоа влезе во својата лимузина и се упати кон седиштето на нејзината партија за да се смири или да разговара за ситуацијата со нејзините главни советници.
Атмосферата беше морничава додека нејзините партиски ривали смислуваа начини како да ја соборат од позицијата лидер на партијата, а нејзините сојузници талкаа од соба во соба со чашите в рака, избезумено палејќи цигара по цигара. Околу полноќ, во фоајето се појави Меркел многу лута, бледа и испотена, мавтајќи со шише црвено вино. Фоторепортерите влегоа со намера да го овековечат тажниот крај на една политичарка што толку многу ветуваше. Беате Бауман, поранешната шефица на кабинетот на Меркел и коавторка на мемоарите, брзо сфати што се случува и ја оддалечи Меркел од камерите.
Книгата повремено е досадна, бидејќи Меркел и Бауман занемаруваат слични хаотични моменти. На самитот на НАТО во Букурешт во 2008 година Меркел го блокира членството на Украина во Организацијата на Северноатлантскиот сојуз, за што беше жестоко критикувана по инвазијата на рускиот претседател Владимир Путин на Украина. Во книгата Меркел се обидува да ја оправда својата позиција со изјавата дека се плашела од одмаздата на Путин. Би било илузорно да се мисли дека НАТО ќе ја заштити Украина од руска агресија, пишува Меркел, додавајќи дека членството во Алијансата нема да го одврати Путин, кој, како што вели, секогаш се обидува да казни.
Меркел го зазема истиот одбранбен став кога станува збор и за Северен тек 2, гасоводот во Балтичко Море што ги поврзува Русија и Германија. Откако Русија го анектира Крим, таа продолжи да го поддржува тој проект (гасоводот пред две години беше уништен под мистериозни околности). „Сметав дека моја задача е да добијам евтин гас за германската економија“, рече таа во интервју за неделникот „Шпигел“ (Spiegel), направено по повод објавувањето на нејзината книга. „Сега ги гледаме последиците од високите цени на енергијата за нашата земја“, рече таа.
„Слобода“, за жал, нуди штур увид во улогата на Меркел во економската и политичката криза што Германија моментално ја доживува. Резултатот е книга што изгледа како обид на Меркел да ги оправда своите одлуки и постапки за време на нејзините 16 години на власт, а тоа доаѓа од жена што беше позната по својата искреност и подготвеност да признае грешка.
.webp){kind=icon}
