Бојкотот на сè што е американско во Канада остави трага врз Соединетите Американски Држави (САД). Од Канада до нејзиниот јужен сосед се резервираат многу помалку авионски билети отколку минатата година, а најновиот извештај на Федералните резерви (Фед) за состојбата на американската економија покажува широко распространет пад на трошењето од страна на Канаѓаните.
Но ниедно место во САД не е толку силно погодено како пограничните градови на државата Вашингтон, каде што локалната економија е речиси целосно зависна од другата страна. „Не можеме да преживееме без Канада. Едноставно не можеме“, рече Али Хејтон, сопственик на голема продавница за храна во Поинт Робертс, Вашингтон, на тркалезна маса за кризата што се одржа на 24 април.
Поинт Робертс, околу 30 километри јужно од Ванкувер, се наоѓа на јужниот дел на полуостров што е преполовен од 49-та паралела, одделувајќи го од остатокот од континенталните Соединети Американски Држави. Освен ако немате брод или авион, единствениот начин да влезете или излезете е преку Канада. Многу од бизнисите во Поинт Робертс се во сопственост на двојни државјани, американско-канадски, и речиси исклучиво се грижат за луѓе што доаѓаат од густо населените предградија на Ванкувер.
Канаѓаните сега ја избегнуваат областа, што го турна градот во економска депресија. Продажбата во продавницата на Хејтон е намалена за 30 проценти во однос на минатата година, принудувајќи го да ги намали нарачките и да го намали девизниот курс на продавницата за повторно да привлече странци. Тој е загрижен дека дури и тоа нема да биде доволно за да ги задржи неговите 17 вработени, истакнувајќи дека 80 проценти од бизнисот на продавницата доаѓа од Канаѓани, кои го посетуваат градот во текот на летните месеци.
Кога некоја стока не може да се испорача во Канада, жителите на канадската покраина Британска Колумбија можат да ја нарачаат да се достави до продавниците за подигнување пратки во близината на границата, а потоа да возат дотаму за да ја подигнат. Поинт Робертс, град со помалку од 1.300 жители, има неколку такви локации токму затоа што е толку блиску до Ванкувер. Една од нив веќе е затворена откако прометот во март се намали за 75 проценти во однос на истиот период минатата година поради реакцијата на Канаѓаните на плановите од американскиот претседател Доналд Трамп за нивната земја.
Depositphotos
Ситуацијата е полоша отколку кога границата беше затворена за време на пандемијата на ковид, велат многу локални жители, бидејќи овој пат нема владини заеми, а локалните жители можат слободно да ги трошат своите долари на друго место. Тамра Хансен, која има двојно државјанство, а по потекло е од Келоуна, Британска Колумбија, вели дека иднината на двата ресторана што ги води во Поинт Робертс е во опасност.
„Како рударски град е“, вели таа. „А што се случува со тој град кога рудникот ќе се затвори?“
Уште една атракција во Поинт Робертс, Музејот на гумени патки, се сели веднаш преку границата, во градот Савасдин. За ваквиот потег придонесе падот на туризмот, како и фактот дека повеќето гумени патки што се продаваат во продавницата за сувенири доаѓаат од Кина. Тоа би значело дека тие ќе мора да бидат предмет на американски царини, што би ја зголемило нивната цена, смета косопственикот Нил Кинг.
Околу 20 километри источно, во Блејн, во сојузната држава Вашингтон, се наоѓа Споменикот на мирот, структура висока околу 23 метри, со железна порта што симболично го означува третиот најпрометен граничен премин меѓу САД и Канада. На него пишува: „Деца на една мајка. Браќа што живеат заедно во хармонија. Нека оваа порта никогаш не се затвори“. Портата е отворена, но сообраќајот од Канада кон југ се намали за 52 проценти во првите две недели од април во споредба со претходната година.
Сообраќајот на тој премин се намали повеќе отколку на граничните премини со голем број патници и силни трговски врски што ги поврзуваат деловите од Онтарио со сојузните држави Мичиген и Њујорк. Патувањето на Западниот Брег „е повеќе личен избор“, напиша во е-пошта Лори Траутман, директорка на Институтот за истражување на граничната политика, аналитички центар на Универзитетот во Западен Вашингтон. „Како резултат на тоа, нашиот регион е многу поранлив на ‘граничен шок’, каков што видовме за време на пандемијата на ковид, а и сега со тензиите меѓу Канада и САД“.
Додека локалните бизниси пропаѓаат, градоначалничката на Блејн, Мери Лу Стјуард, вели дека падот на приходите од данокот на промет, кој го храни градскиот буџет, би можел да доведе до привремени отпуштања за некои вработени во општината. Една градска советничка веќе е отпуштена од работа во продавница за преземање пакети, додаде таа.
Лутите и горди Канаѓани ги бојкотираа САД откако Трамп постојано повторуваше дека нивната земја треба да стане американска држава и се закани дека ќе употреби „економска сила“ за да го оствари тоа, во рамките на неговата кампања за воведување царини. Голема фабрика за автомобили во Онтарио на почетокот на мај отпушти работници, предизвикувајќи загриженост дека загубите на работни места би можеле да се почувствуваат низ цела Канада.
Depositphotos
Премиерот на Британска Колумбија, Дејвид Еби, отворено ги охрабри Канаѓаните да ги откажат патувањата во САД, да купуваат домашни производи и да испратат јасна порака со тоа што ќе се држат настрана, за Американците да разберат колку се „бесни“, како што рече на прес-конференција во март. Во тоа време тој најави закон со кој ќе му се даде овластување да наплаќа такси од камиони што минуваат низ Канада на пат кон Алјаска.
И други дополнителни фактори ги влошија ефектите од бојкотот. Во март канадскиот премиер Марк Карни го укина данокот на јаглерод на стоки и услуги за широка потрошувачка (данок што се одредува врз основа на количеството јаглерод диоксид или други штетни гасови што се емитуваат при процесот на производство, транспорт или пакување на производите) откако сојузната држава Вашингтон го зголеми таквиот данок. Поради тоа Канаѓаните сега имаат уште помалку причини да патуваат преку граница по поевтино гориво и можеби попатно да застанат во некоја продавница.
Додека бојкотот на потрошувачите ги погодува пограничните градови во државата Вашингтон, одмаздничките царини на Канада за американските стоки нанесуваат поширока штета, вели Наоми Савин, портпаролка на американската сенаторка Пати Мареј. Економијата на Вашингтон зависи од трговијата, и тоа повеќе од мнозинството други држави, со оглед на тоа дека 40 проценти од работните места во државата се поврзани со меѓународната трговија. Како водечки американски производител на јаболка, боровинки, хмељ, круши и цреши, државата би можела да ги изгуби клучните извозни пазари во трговските војни со партнери како Канада, вели Савин.
Релативно малиот број Канаѓани што продолжија да патуваат на југ - некои поради млечните производи достапни во синџирите маркети „Едалин“ во Блејн или тие на брендот „Тиламук“ во Орегон - ги почувствуваа последиците од канадските одмазднички контрамерки. „Имав неколку потрошувачи што дојдоа и купија намирници во вредност од 200 долари, а кога стигнале до границата, канадскиот царински службеник им рекол: ’О, потрошивте 200 долари, ни должите 50 долари’“, вели Хејтон, сопственик на супермаркет, осврнувајќи се на царината од 25 проценти што Канада ја воведе за одредени американски стоки. „И потоа се вратија и сакаа да го вратат тоа што го купиле“.
Некои посетители што можеби би дошле од Канада, сега ја избегнуваат областа по веста дека американските гранични агенти ги задржуваат патниците за ситни предмети и ги пребаруваат личните уреди откако администрацијата на Трамп ги заостри контролите.
Гурдип Зил Бејнс, бизнисмен што пред шест години се преселил во Блејн откако 15 години живеел во Сари, Британска Колумбија, вели дека неговото семејство е жртва на нарушените односи. Неговата ќерка игра за кошаркарскиот тим на Сари, каде што локалното население им рекло да се вратат во САД поради нивните регистарски таблички од Вашингтон. „Луѓето не треба да се плашат да возат по патиштата во ниту една земја“, вели тој.
Како гест на добра волја, Брајан Калдер, чие семејство се преселило во областа Поинт Робертс во 1890-тите, направил налепница за браник на која пишувало „Поинт Робертс, Вашингтон, ја поддржува Канада!“, за која вели дека продал 300 парчиња. Во февруари Калдер му пишал на Еби, премиерот на Британска Колумбија, барајќи ослободување од одмаздничките мерки на Канада. Островот Кампобело, покрај источниот брег на Канада, веќе е ослободен од тие царини бидејќи е слично зависен од врските со САД. Калдер никогаш не доби одговор од Еби, а канцеларијата на Еби не одговори на барањето за коментар од „Блумберг бизнисвик“.
Многу жители на Поинт Робертс велат дека се чувствуваат запоставено од страна на државните и окружните лидери, а за кои велат дека не инвестирале во таа заедница со години. И покрај говорот на Трамп за анексија на Канада, некои локални жители од американската страна на границата би го претпочитале спротивното. „Многу луѓе велат: ‘Зошто едноставно да не ѝ го дадеме Поинт Робертс на Канада?’“, вели Хејтон. „Мислам дека повеќето луѓе во Поинт Робертс навистина се чувствуваат како да се препуштени сами на себе во ова“.
.webp){kind=icon}
Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...