.webp){kind=icon}
Тоа беше година на транзиција за Сиднеј Русакова. Во март 2023 година таа ја загуби својата работа во стартапот „Јуниверз“ (Universe), кој нуди алатки за дизајн на софтвер со отворен код. Кога ја укинаа нејзината позиција како раководителка на развој на производи, таа зеде малку одмор пред да започне на нова позиција во јуни во „Некстдор“ (Nextdoor Holdings), компанија што ги сервисира и ги одржува социјалните мрежи. Во ноември таа повторно беше отпуштена, кога „Некстдор“ спроведе свој круг на отпуштања.
Приватна архива/Сиднеј Русакова
Губењето на работата е искуство со кое Русакова учи да се справува. „Првиот пат имаше елемент на непријатност и изненадување“, вели 31-годишната Русакова. „Мислам дека вториот пат подобро се справив“.
Технолошката индустрија исто така се навикнува на губењето на работните места. Технолошките компании почнаа да спроведуваат отпуштања кон крајот на 2022 година, кои беа подлабоки и пообемни од кои било во последно време. Оваа година повеќе од 32.000 работници во технолошкиот сектор ги загубија своите работни места, покажуваат податоците на „Лејофс“ (Layoffs.fyi), стартап што ги следи случувањата во индустријата од почетокот на пандемијата. „Алфабет“, „Амазон“, „Мајкрософт“, „Селсфорс“, „Снап“ и „Зум“ најавија отпуштања во последните недели. „Блумберг“ на 7 февруари објави дека вработените во „Тесла“ се подготвуваат за можни отпуштања.
Отпуштања во технолошкиот сектор
Отпуштањата предизвикаа непријатно чувство низ технолошкиот сектор, кој долго време беше еден од деловите на економијата каде што работата е лесно достапна, добро платена и безбедна. Засегнатите вработени се појавија на социјалните мрежи за да објавуваат разговори што довеле до нивното заминување, а некои од тие видеа станаа вирални. Во едно видео објавено на Тикток, маркетинг-експертот Џони Бонеморт кимнува со главата додека извршниот директор зборува за „многу драстични промени во бизнисот“ на повик на Зум. По повикот, Бонеморт се врти кон камерата во солзи.
Блумберг бизнисвик
Овие лични кризи, како што често се случува на социјалните медиуми, не мора да укажуваат на национален тренд. Стапката на невработеност во САД е под четири проценти, а економијата продолжува да создава нови работни места. Американските компании во јануари го зголемија бројот на вработени за 353.000, најмногу за една година, што е над прогнозите. Најновите податоци од Бирото за статистика на трудот на САД покажуваат дека отпуштањата се на истото ниско ниво на кое беа во поголемиот дел од 2023 година.
Информациската индустрија, која Бирото за статистика на трудот ја класифицира како технологија, медиуми и издаваштво, помина подобро од многу други. Технолошките компании продолжија да вработуваат дури и додека другите отпуштаа работници, а според извештајот објавен од „КомпТИА“ (CompTIA), компанија што ги следи трендовите во технолошката индустрија, индустријата го заврши јануари со 18.000 вработени повеќе од претходниот месец. (Групата пресмета дека американскиот технолошки сектор вработува вкупно 9,6 милиони луѓе, што ги вклучува работниците што работат за технолошки компании, како и оние што работат на технолошки работни места во други индустрии.)
Сепак, последниот бран на отпуштања сугерира дека нешто се променило. Во Силициумската Долина, каде што работодавците вложија огромни напори за да привлечат таленти, долго време постои културно табу околу отпуштањето. Заедно со опциите за доделување акции, шведска маса, бесплатен автобуски превоз и услуги за хемиско чистење на самото место, безбедноста на работното место беше еден од најмоќните фактори што технолошките компании, кои се тркаат за ангажирање квалификувани софтверски инженери, ги користеа за привлекување таленти.
Тоа табу сега е разбиено. „Сјајот на технолошките работни места малку згаснува со овие отпуштања“, напиша во е-пошта Џеф Шулман, професор на Факултетот за бизнис на Универзитетот „Фостер“ во Вашингтон. Некои индустриски лидери ја окарактеризираа промената како враќање на почиста форма на технолошките претпријатија. Како што изјави извршниот директор на „Мета“, Марк Закерберг, во „Прашања и одговори“ на компанијата, тој не сака да има „менаџери што управуваат со менаџерите, менаџери што управуваат со менаџерите што управуваат со луѓето што работат“. Тој сака повеќе луѓе што брзо консумираат енергетски пијалаци „монстер“ и доставуваат кодови, а помалку луѓе што се „чекираат“ со колегите и што организираат повици на Зум.
Марк Закерберг | Дејвид Пол Морис/Блумберг
Сепак, постои и друго толкување: индустријата сè повеќе станува слична на другите делови од економијата. За време на пандемијата, технолошкиот сектор се чинеше дека живее во сопствената реалност. Додека другите компании се мачеа затоа што глобалните синџири на снабдување беа фрагментирани и луѓето беа заробени дома, индустријата цветаше. Добивката беше висока, а компаниите напорно ангажираа инженери, проект-менаџери и продавачи на софтвер за да се обидат да бидат во чекор со побарувачката. Технолошките извршни директори тврдат дека светот влезе во нова ера - не само на далечинска работа туку и на виртуелна човечка интеракција насочена кон технологијата.
Во индустријата, вели Тим Херберт, главен истражувач во „КомпТИА“, „историски има периодични осцилации помеѓу ’целосно посветени’ на иновациите и ’целосно посветени’ на деловните основи“. Со плановите за промена на светот и лесен пристап до евтин капитал, компаниите од Силициумската Долина имаат репутација дека трошат големи средства за развој на технологии и привлекување корисници без оглед на краткорочниот профит.
Отпуштањата се знак дека работите сега се движат во друга насока. Растот на технолошките компании е забавен, а повисоките каматни стапки отсекоа голем дел од готовината што ги поттикнуваше стартапите со години, иако остатокот од економијата продолжи да расте со здраво темпо. Така, Силициумската Долина се закотви во шема позната на многу индустрии: компаниите вработуваат кога се добри времиња, а отпуштаат кога времињата се лоши - понекогаш отпуштаат луѓе дури и кога времињата не се толку лоши.
Русакова сè уште бара работа, но не се откажува од индустријата. „Сè уште сакам да бидам менаџерка за развој на производи“, вели таа. „Тоа не ја намали мојата желба да останам во оваа индустрија, да создавам и да работам во тим. Мислам дека само ќе бидам многу повредна“.
Херберт верува дека „сегашното затишје на крајот ќе биде придружено со нов бран на стартапи, инвестиции и дигитални потфати“. Кога нишалото повторно ќе се заниша во таа насока, технолошките компании можат да вработуваат без никакви огради, сигурни во сознанието дека ако работите не функционираат, тие едноставно можат да отпуштат луѓе.
