Микропластика има насекаде. Овие мали пластични честички, често помали од ширината на човечко влакно се пронајдени во храната што ја јадеме, течностите што ги пиеме и низ човечкото тело, вклучително и во белите дробови, мозокот, крвта и мајчиното млеко.
Додека истражувачите сè уште ги одредуваат точните влијанија врз човековото здравје, микропластиката (и нивната помала варијанта, нанопластиката) претставуваат двојна закана. Самите честички можат да предизвикаат штета, како и хемикалиите што ги содржат. Една неодамнешна студија ја поврза пластиката во крвните садови со ризик од срцев удар, мозочен удар или смрт од која било причина. Други истражувања покажаа дека изложеноста на пластика може да го зголеми ризикот од рак, Паркинсонова болест и машка неплодност.
Поради сеприсутноста на пластиката, таа е невозможно целосно да се избегне. Сепак, постојат чекори што можете да ги преземете за да го минимизирате нејзиното присуство.
Прочитај повеќе
Пакуваната вода содржи повеќе пластични честички отколку што досега се мислеше
Типично шише вода од еден литар содржи во просек околу 240.000 пластични фрагменти, според нова студија.
14.01.2024
Проблемот со пластиката во модната индустрија не е само во кесите!
Дали треба да се обвинат трендовите за копирање, брзото производство и неквалитетните материјали, прашува колумнистот на „Блумберг“
05.01.2024
Пластиката ги чини сиромашните земји десет пати повеќе од богатите
Посиромашните земји трошат речиси трипати помалку пластика по жител.
08.11.2023
Хартија или пластика? Нема веќе едноставен одговор
Истражувањата континуирано покажуваат дека потрошувачите сакаат пластичната амбалажа да се замени со други решенија.
24.06.2023
„Секако разбирам и сите разбираат, дека пластиката е навистина важен дел од нашето општество. Но, постојат некои директни изложувања што можеме да ги намалиме“, вели Шела Сатјанарајана, професорка по педијатрија на Универзитетот во Вашингтон, која ги проучува хемикалиите во пластиката кои влијаат на ендокриниот систем.
Користете помалку пластика
Одредена изложеност на микропластика доаѓа од околината: честичките во воздухот влегуваат во телото кога дишеме на пример, додека пластиката во водните тела се акумулира во морските плодови. Но, другите извори се поблиску до дома. Сатјанарајана вели дека најлесен начин за ограничување на изложеноста е да се намали количината на пластика што се користи.
Едноставните чекори, како што е префрлањето од флаширана во вода од чешма, прават разлика. Еднолитарско шише со вода содржи во просек 240.000 пластични фрагменти, според една студија. Претходните истражувања проценуваа дека просечен Американец кој пие вода од чешма наместо флаширана вода ќе искористи драматично помалку пластични честички.
Чувајте ја пластиката надвор од кујната
И не станува збор само за флашираната вода. Контејнерите за складирање храна, даските за сечење и многу други кујнски производи често се направени или вклучуваат пластика. Дури и кесичките за чај можат да се направат од материјали што содржат пластика, вели Марк Визнер, професор по градежништво и инженерство за животна средина на Универзитетот Дјук, кој проучува како пластиката се распаѓа.
За среќа, многу од тие кујнски предмети може да бидат изработени од стакло или нерѓосувачки челик, додека дрвените даски за сечење можат да го заземат местото на пластичните. Префрлањето кон предметите од други материјали е особено важна поради изложувањето на топлина, што може да предизвика побрзо распаѓање на пластиката.
„Апсолутно, апсолутно не треба да се затоплува храна во пластична амбалажа во микробранова печка“, вели Џилијан Годард, ендокринолог од Њујорк, која пишува за „Парентдејта“ (Parentdata), која дава информации за бременоста, родителството и менопаузата. Каленото стакло како „Пирекс“ (Pyrex) е добра алтернатива за затоплување на храната.
Кога се користат пластични предмети, Годард препорачува да се мијат рачно - топлината и триењето од машината за миење садови може да шири честички на други садови, како и да се исфрлат или пренаменат штом ќе се изгребат. Таа, исто така, советува никогаш да не се користи пластика за еднократна употреба, како што се кеси и контејнери за носење за складирање храна.
Изберете облека од природни влакна
Текстилот изработен од синтетички влакна често се користи и на него се заборава дека е извор на изложеност на микропластика, особено кога се пере или суши. Алтернативите без пластика вклучуваат природни влакна како волна, памук и лен.
Кога перењето на синтетички ткаенини е неизбежно, постојат неколку начини да се минимизира штетата за животната средина, вклучително и користење студена вода и сушење на воздух колку што е можно повеќе.
Одржувајте го воздухот чист
Пластичните честички често завршуваат во воздухот - кога се исфрлаат од гуми, на пример, или кога ќе се исфрлат од меурчиња на површината на океанот. Ако шетате на отворено, висококвалитетната маска за лице може да биде вашата најдобра опција за минимизирање на внесот.
Сепак, дома, можете да инсталирате филтер за воздух за да го одржувате воздухот чист. Филтрите фаќаат многу честички, иако најмалите може да се протнат. Сатјанарајана, исто така, препорачува луѓето да ги соблечат чевлите во своите домови за да го ограничат кружењето на прашината.
Несовршени решенија
Бидејќи пластиката е насекаде, ниту еден поединечен чекор нема да ја отстрани целосно од вашиот живот. Годард вели дека е тешко дури и да се знае колку штета може да предизвикаат постојните упатства: изложеноста на пластика е толку присутна што е тешко да се најдат контролни групи за експерименти.
Но, малите чекори не можат да наштетат, а намалувањето на зависноста од пластика има позитивно влијание врз животната средина во целина. „Ако можете да ги правите тие едноставни работи без огромно нарушување во вашиот живот, веројатно правите нешто корисно“, вели Годар.
Ублажувањето на изложеноста на пластика е особено важно за луѓето кои се веќе поранливи на здравствени влијанија, вели Сатјанарајана, вклучувајќи ги и децата и бремените жени.
Но, за да се постигне вистински напредок против светскиот проблем со пластиката, на крајот ќе бидат потребни системски решенија, а Годар и Сатјанарајана се желни да видат дека владите ги засилуваат мерките за оваа проблемтика. Меѓувладиниот преговарачки комитет на Обединетите нации за загадување со пластика работи на она што би можело да стане правно обврзувачки договор за пластика, но земјите остануваат поделени во однос на неговиот опсег – особено за секоја одредба што ќе бара помалку производство на пластика.