Тест на „Мазда 3“: љубовна приказна за сите времиња

На некој свој начин им се восхитувам и ги ценам луѓето, идеите и предметите што, малку мангупски, но цврсто втемелено и аргументирано, му пркосат на духот на времето. Во тоа што го следат сопствениот пат и не подлегнуваат ниту на она што е популарно и модерно, ниту на притисоците на конформизмот, има нешто романтично. А што е автомобилизмот ако не една голема љубовна приказна меѓу човекот и машината? Оној што смета дека автомобилот нема ниту карактер ниту душа – само се превезува; оној што мисли поинаку – го вози. Токму кон овие вторите „Мазда“ ја насочува својата динамична, класична концепција на хечбек.

Јапонскиот производител е бренд кој, во време на општа електрификација, намалување на работната зафатнина на моторите („даунсајзинг“), откажување од дизелите (во понудата имаат дури и шестцилиндрични мотори) како и на наметнувањето на спорниот концепт на СУВ-моделите, одново покажува дека неговите производи произлегуваат од поинаква филозофија. Не дека не одат во чекор со времето – едноставно го толкуваат на свој начин.

Оној што смета дека автомобилот нема ниту карактер ниту душа – само се превезува; оној што мисли поинаку – го вози. Токму кон овие вторите „Мазда“ ја насочува својата динамична, класична концепција на хечбек.

„Тојота“ беше првата што со хибридниот „Приус“ сериозно размислуваше за демократизација на електричната енергија, додека „Мазда“ останува бренд кој возачот го привлекува со заводлив дизајн, а со своите возни карактеристики и со натпросечно големите мотори го задржува зад воланот. „Мазда 3“, во својата класичност, повеќе е прагматичен практичар отколку романтичар.

Редизајнирана класика

Класична лимузина со пет врати? Да! Атлетски, спортски линии што јасно и недвосмислено го привлекуваат возачот, додека удобноста на патниците е ставена во втор план. Да! Цврста конструкција што, на самата граница на практичноста, ја фаворизира динамиката на возење, дури и на сметка на комфорот. И тоа е дел од концептот.

Најсилниот предизвик за конформистичките трендови во автомобилската индустрија лежи токму во погонската понуда. Бензинскиот четирицилиндричен мотор е без турбополнач, но располага со благ 24-волтен хибриден систем и, пред сè, со зафатнина од 2,5 литри. Да? Секако.

Дополнително говори и фактот што „Мазда“ својата прва целосно електрична лимузина, „шестката“, ја претстави дури неодамна, откако претходно го повлече електричниот модел МХ-30.

Покрај 2,5-литарскиот агрегат со динамично исклучување на цилиндрите, најновото освежување на компактната лимузина донесе уште понагласени линии слични на оние на купе, кои ѝ даваат дополнителна визуелна привлечност.

Новиот редизајн ѝ донесе на компактната лимузина уште поостри, линии во стил на купе. Многу привлечно.

Предната маска, обликувана како отворена вилица на ајкула, делува уште поостро, додека страничната линија високо и стрмно се издигнува кон задниот дел. Задниот дел ја одбележува тесното стакло на вратата од багажникот и издолжените ЛЕД светлосни групи, под кои доминираат две елегантно оформени издувни цевки. Црно-белата комбинација на тест-моделот е одличен избор, бидејќи јасно ги истакнува сите овие дизајнерски детали.

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Автомобил создаден за возачот

Фактот дека станува збор за ниско возило со ниска линија на покривот, возачот го чувствува речиси веднаш штом ќе седне зад управувачот. Сепак, позицијата е пријатна и удобно „затворена“, дополнително нагласена со анатомски обликувани седишта со одлична странична поддршка и потпора за нозете. Во оваа компактна лимузина од пониската средна класа се седи токму како што треба – ниско, блиску до подлогата, со растојание од земја од само 14 сантиметри.

Поради тоа, влегувањето и излегувањето се малку отежнати, а прегледноста е ограничена, дури и кога возилото е опремено со ексклузивниот пакет опрема што вклучува камера со приказ од 360 степени. Поради линиите налик на купе, кои однадвор делуваат привлечно, патниците во внатрешноста имаат ограничен простор за колената и главата. Но, како што веќе нагласивме, ова е автомобил јасно ориентиран кон возачот.

 

 

Промена на карактерот

Станува збор за недостаток што возачот со задоволство го занемарува во моментот кога ќе го стартува моторот и ќе почне да вози. Агрегатот од 2,5 литри на прв поглед развива „само“ 103 киловати, односно 140 коњски сили, и 238 њутн-метри вртежен момент. Со вакви бројки тешко е да не се помисли „што ако“, бидејќи ваквата работна зафатнина, со поддршка од еден или два турбополначи, без проблем би можела да понуди најмалку двојно повеќе сила – и забава. Факт е дека инженерите би можеле да извлечат повеќе моќ и без тоа, но во тој случај дволитарскиот мотор во понудата би го изгубил своето место и оправданост.

Пространиот четирицилиндричен мотор се одликува со лесна и рамномерна работа во понискиот опсег на вртежи, каде што при поодлучно притискање на педалата за гас му асистира благиот хибриден систем. Максималниот вртежен момент е достапен веќе при релативно ниски 3.300 вртежи во минута, што е добредојдено, бидејќи, за разлика од послабиот агрегат со половина литар помала зафатнина, тука нема потреба од форсирање високи вртежи за моторот да „оживее“.

Во оваа лимузина од пониската средна класа се седи онака како што и се очекува кај ваков тип автомобили – ниско, што поблиску до подлогата.

Бидејќи забрзувањето е рамномерно, а зголемувањето на силата постепено, моторот при посилен притисок на гас изненадува со „промена на карактерот“. Во такви моменти се покажува дека повеќе наликува до турбо верзијата отколку до класичен атмосферски мотор. Турбополначот би донел уште поизразена динамика и малку повеќе „забава“ при контролирање на предните тркала, во духот на хечбек моделите, но тоа не би било во согласност со воздржаниот и елегантен карактер на „Мазда 3“. Потрошувачката, поради поголемата зафатнина, е нешто повисока, но за време на тестот се движеше малку над седум литри – што и натаму е сосема прифатливо.

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

Aleš Kovačič

Погледнете ја галеријата

 

Дигитализација: помалку значи повеќе

Работниот простор на возачот е внимателно одмерен, а кабината не е изложбен салон на мултифункционални екрани. Покрај инструментите, во средишниот дел е поставен правоаголен екран со дијагонала од скромни 25 сантиметри, со кој се управува преку препознатливото ротирачко копче на „Мазда“ на централната конзола. Под него се наоѓа уште помал и потесен дисплеј за функциите на автоматската двозонска клима. И тука, всушност, завршува приказната за дигитализацијата.

И од оваа перспектива „Мазда“ избира повнимателен и поумерен пристап во однос на повеќето европски конкуренти, кои целосно им се препуштија на трендовите на дигитализацијата.

Секако, ова е прашање на вкус, но во овој случај помалиот број екрани и подесувања овозможува поголема концентрација на возењето – што е јасна предност кај автомобил кој е насочен кон возачот.

Зад општата и често злоупотребувана придавка „динамичен“ се крие одлично избалансирана конструкција на основата на возилото, со подесувања што се движат во златната средина – помеѓу удобноста и цврстината. Кога на тоа ќе се надоврзе погонската комбинација со шестстепен менувач и кратки, прецизни движења на рачката, се добива, според мене, еден од најдобрите и најпрецизните рачни менувачи во класата, заедно со директен и прецизен управувачки механизам. За возачот, оваа комбинација се претвора во усогласена и заокружена целина.

Сето тоа го надополнуваат солидната завршна изработка и квалитетните материјали во внатрешноста, при што и на помалку видливите делови, како вратите, не се забележуваат знаци на штедење.

Цената на тестираниот модел со ознака „ е-Скајактив Г 140 ексклузив лајн“ (2,5 e-Skyactiv G 140) и со ексклузивно ниво на опрема изнесува 30.190 евра, со доплата од 500 евра за бојата со бисерен ефект кај тестниот примерок.

За нешто повеќе од 30 илјади евра, „Мазда“ не нуди само превозно средство, туку еден од последните бастиони на автомобилите создадени за возачот – наменети за оние што сè уште ја препознаваат разликата меѓу возењето и обичното пренесување од точка А до точка Б.