Технолошки минимализам или зошто треба да му се вратите на „глупавиот“ телефон

Технолошкиот минимализам добива сè повеќе следбеници како одговор на дигиталното преоптоварување, заморот од екраните и чувството на постојана достапност. Во време кога границите помеѓу работата и приватниот живот стануваат сè понејасни, сè повеќе луѓе избираат свесно да ја користат технологијата - помалку, но посмислено.

Постојаниот звук на известувањата, екраните во секој сегмент од животот и очекувањето да бидеме достапни 24 часа на ден станаа секојдневие на модерното работно и приватно опкружување. Како одговор на тоа, сè повеќе поединци и компании се свртуваат кон технолошкиот минимализам - концепт што вклучува користење само на технологијата што носи вистинска вредност, а наедно го минимизира дигиталниот шум.

Сите се сеќаваме на легендарниот „нокиа 3310“ (Nokia 3310). Интересно е што овој мобилен телефон, без апликации и бесконечно „скролање“, станува симбол на нов начин на живот што им дава приоритет на присуството, фокусот и мирот во умот. За сите оние што сакаат да останат достапни, но да не бидат вознемирувани постојано, „нокиа 3310“ нуди едноставност што денес стана луксуз.

Одлуката за користење „глупав“ телефон повеќе не е ексцентричност, туку свесна стратегија за оддалечување од своевидното давење во дигиталната содржина, како и поставување граници помеѓу реалното и виртуелното. Технолошкиот минимализам не значи отфрлање на технологијата, туку селективен и свесен пристап кон нејзината употреба.

Тоа се рефлектира во избор на поедноставни уреди, апликации без реклами и функции што одвлекуваат внимание, како и во враќање кон аналогните навики, како што се водење белешки на хартија, користење механички часовници и сл.

Минималистичкиот пристап кон технологијата ја вклучува и техниката на дигитална детоксикација - ограничување на времето на користење на уредите, затворање сметки на социјалните мрежи или поминување еден ден без пристап до интернет.

Замислете ден без пристап до интернет. Фото: Depositphotos

 

Неџад Пириќ, експерт за дигитализација, во разговор со „Блумберг Адрија“ изјави дека во свет каде што технологијата стана продолжение на нашиот секојдневен живот, технолошкиот минимализам не е само тренд туку еден вид дигитално преживување.

„Луѓето сфатија дека проблемот не се самите екрани, туку начинот на кој ги користиме и колку им дозволуваме да ни ги преземат вниманието, времето и емоциите. Во време кога нашиот работен ден стана континуирана серија на известувања, пораки и алгоритамски генерирани одвлекувања на вниманието, сè повеќе поединци избираат помалку - но подобро“, вели Пириќ.

Интересно е што развојот на вештачката интелигенција, која треба да ни заштеди време, парадоксално го зголемува чувството на презаситеност. Како што вели Пириќ, наместо да бидеме пофокусирани, честопати сме преплавени со нови алатки, платформи и содржини, што кај многумина предизвикува дигитален замор и потреба за повлекување.

Технолошкиот минимализам всушност не е бегство од технологијата, туку одлука за свесно користење на технологијата и во служба на сопствените вредности, а не на импулсите. „Мислам дека овој тренд ќе расте, бидејќи на крајот - нема да се сеќаваме на бројот на прочитани е-пораки и прегледани канали, туку на оние моменти кога навистина сме биле присутни, поврзани и свои“.

Дали одговарате на е-пораки за време на вашиот одмор?

Според достапните податоци од претходните години, повеќе од 60 проценти од вработените во Европа остануваат дигитално поврзани со работата за време на одморот, додека еден од тројца признава дека не може целосно да се исклучи. Овие навики сигурно влијаат на квалитетот на нивниот одмор, закрепнувањето и долгорочната продуктивност. Дури 62 проценти од младите луѓе (18–29) изјавиле дека се „речиси постојано онлајн“. Интересно е што 92 проценти од Американците го користат интернетот на одмор секој ден, а дури 20 проценти од нив поминуваат повеќе од пет часа онлајн.

Сепак, добрата вест е дека глобалниот интерес за „дигитална детоксикација“ се зголемил за 50 проценти во изминатата година.

Според извештајот на „Хилтон трендс“ (Hilton Trends) за 2025 година, повеќе од една четвртина од возрасните (27 проценти) сакаат да го намалат времето поминато бесцелно скролајќи и да бидат поприсутни во реалниот момент за време на одморот. Дополнителни 17 проценти одат уште подалеку - тие конкретно бараат аранжмани што ги охрабруваат или дури ги принудуваат целосно да се исклучат и да се откажат од технологијата. (Тоа го видовме во популарната серија „Белиот лотус“).

Се чини дека луѓето се заситија од дигиталниот живот - дека се подготвени да платат за да бидат без екрани додека се на одмор.

Овој пристап добива на значење и поради промените во начинот на работа. Хибридните модели, работата од далечина и достапноста на деловна комуникација во секое време резултираа со зголемување на стресот и чувството на прегорување. Истражувањата покажуваат дека голем број вработени продолжуваат да одговараат на е-пошта и пораки дури и за време на одморот, што дополнително ја замаглува линијата помеѓу работата и одморот.

 

 

Сè повеќе компании ја препознаваат важноста на поставувањето дигитални граници. Правилото дека работниците не смеат да бидат контактирани надвор од работното време, освен во случај на „итна потреба“, сè повеќе се воведува низ целиот свет. Не треба да одиме далеку. Интересно е што кога ќе го погледнеме регионот, Словенија има закон што ги штити работниците од повици на нивните претпоставени надвор од работното време.

БиХ сè уште нема таков закон, но многу работници (кои можат да си го дозволат) - сами го воведуваат.

Многу луѓе ги исклучуваат своите службени телефони по работното време и наоѓаат свој начин да се исклучат од работата - по осум часа. Истото тоа важи и кога одат на одмор. Службениот телефон се вклучува само на денот кога се враќаат во канцеларија.

Во светот, воведувањето правила како што се забрана за испраќање е-пошта надвор од работното време, денови без онлајн состаноци или поттикнување на користење годишен одмор без деловна комуникација стануваат дел од внатрешните политики насочени кон заштита на менталното здравје на вработените.

Технолошкиот минимализам дејствува како да сака да се задржи меѓу нас што подолго. Фото: Depositphotos

 

Иако технолошкиот минимализам понекогаш се перципира како тренд резервиран за одредени општествени групи, неговото пошироко влијание станува видливо во зголемената потреба за контрола врз сопственото време, внимание и приватност. Во дигиталната економија што поттикнува постојана поврзаност, можноста за исклучување може да стане клучна за долгорочна благосостојба.

Како што технологијата продолжува да се развива, свеста за потребата од нејзина порационална употреба веројатно ќе расте. Во тој контекст, технолошкиот минимализам не дејствува како минлив тренд, туку како долгорочен одговор на предизвиците на современиот начин на живот.

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар