Производителите на пекарски производи во регионот Адрија одржуваа стабилна профитабилност и покрај различните предизвици. Идната перспектива се чини ветувачка, наспроти вкупните макроекономски спротивставени ветрови на страната на побарувачката, покажува анализата што ја подготви аналитичкиот тим на „Блумберг Адрија“. Во анализата, која е објавена на „Блумберг Адрија Инсајт“ нашите аналитичари меѓудругото откриваат како влијаат промените на цените на суровините врз работењето на пекарите, какви се нивните финансиски резултати и што може да се очекува во иднина.
Работата на пекарниците е во голема мера условена од цените на суровините кои во последните две години заначајно флуктуираа
„Пченицата, пченката и семките од сончоглед се основните суровини што се користат во пекарското производство, а флуктуациите во нивните цени директно влијаат на профитабилноста на производителите. По период на раст на цените, 2022 година донесе одредено олеснување, особено во втората половина од годината, со намалување на цените на пченицата и пченката. Сепак, влијанието на намалените цени ќе биде видливо во финансиските резултати за 2023 година“, велат аналитичарите.
Анализата на структурата на трошоците покажува дека маржите останале стабилни со текот на годините и покрај пазарните шокови.
„Маржите се средно-едноцифрени кога е во прашање ЕБИТ, што укажува на здрава и стабилна профитабилност. Сепак, постојат разлики меѓу компаниите, при што српската компанија „Мока“ (Moka) има највисока ЕБИТ-маржа и покрај тоа што станува збор за помала компанија, што се должи на разликите во портфолиото на производи во споредба со другите производители“, велат аналитичарите.
Се испитува и односот меѓу „Пекар Томо“(Pekar Tomo) и „Пекар“ (Pekar) во Хрватска. Овие сестрински компании работат одделно, а „Пекар“ произведува пекарски производи и ги продава на „Пекар Томо“ за дистрибуција.
„Овој аранжман не е јасен, но може да има за цел да ја прикрие основната профитабилност на бизнисот. За да се обезбеди правична споредба со другите компании кои се предмет на споредба се врши про-форма консолидација на двата ентитета“, велат аналитичарите.
Анализата на структурата на трошоците покажува дека трошокот за материјали е најголемата категорија меѓу трошоците наведени во билансите за добивка и загуба (P&L) на производителите на пецива, кој во просек зафаќа 60 проценти од продажбата.
„Трошоците за вработени дополнително се анализираат преку показателите за продажба по вработен и споредба на трошоци по вработен помеѓу компаниите. Словенечките компании „Дон Дон“ (Don Don) и „Жито“(Zito) имаат највисоки продажби по вработен, но не доволно високи за да се елиминира негативното влијание што врз билансот за добивка и загуба го имаат трошоците по вработен, кои кај овие компании се највисоки“, велат аналитичарите.
Тие додаваат дека консолидираните бројки на „Пекар Томо“ се изненадувачки ниски на страната на трошоците и дека тие се значително пониски од оние кај останатите компании кои се предмет на споредба, како хрватската „Чаковечки млинови“ (Cakovecki mlinovi) и српската „Мока“.
Аналитичарите на „Блумберг Адрија“ ги истражуваат и стратегиите за управување со залихите и нивното влијание врз нето обртниот капитал. Компаниите како „Чаковечки млинови“, „Дон Дон“, „Пекар“ и „Мока“ имаат различни политики за набавки, што резултира со варијации во нето обртниот капитал претставен како процент од продажбата.
„Анализата на повратот на вложениот капитал (ROIC) открива дека различните стратегии даваат различни резултати, со нагласок дека е важно да се земат предвид повеќе фактори при оценувањето на финансиските перформанси“, велат аналитичарите.
Извештајот, исто така, ги разгледува нивоата на задолженост на компаниите кои се предмет на споредба, при што се заклучува дека повеќето имаат здрави и одржливи стапки на долговите. „Пекар“ се издвојува со повисок сооднос нето долг/ЕБИТДА поради значителните инвестиции во материјални средства. Останува да се види влијанието на овие инвестиции врз нивните идни финансиски перформанси.
Понатаму, извештајот дава изгледи за 2023 година при што се очекуваат надолни притисоци од цените на земјоделските производи поради високата основа наследена од 2022 година и глобалното економско забавување.
„Притисоците врз готовинскиот тек кои произлегуваат од растечките цени на суровините се очекува да омекнат, а се очекува раст на продажбата, иако со побавно темпо. Се предвидува дека индустријата ќе има корист од пониските цени и трошоци за влезните производи, како што се нафтата, гасот и електричната енергија.
Севкупно, производителите на пекарски производи во регионот Адрија одржуваа стабилна профитабилност и покрај различните предизвици. Идната перспектива се чини ветувачка, наспроти вкупните макроекономски спротивставени ветрови на страната на побарувачката“, велат аналитичарите.