Во Белград разговаравме со продавачка на фалсификати од познати брендови. Бидејќи тоа е казниво дело, таа сака да остане анонимна.
Овој текст е дел од трилогијата:
1. Од Истанбул до Башчаршија – фејк-економијата врти милиони
2. 10 најчесто фалсификувани луксузни предмети
3. Разговор со препродавачка на фалсификати: Целта е да се удвои влогот!
Можете ли од прва рака да ни кажете како се најдовте во оваа работа?
Отидов во Истанбул. Додека пиев кафе во хотелот, запознав Црногорец што се занимава со превоз на плагијати. И така почна сѐ. Во хотелот ќе дознаеш каде можеш да најдеш нешто. Многу брзо влегуваш во бизнисот.
Во Турција практично на секој чекор може да се добие фалсификувана стока. Цените се движат од две евра, да речеме, за маица, па до 18 или 20 евра. Цената зависи од квалитетот на фалсификатот. Кога ќе ја купиш стоката, плаќаш превоз до Србија. Ако стоката падне на граница, тогаш тоа е твоја загуба.
Колку чини транспортот на плагијат од Турција до Србија?
Се плаќа по парче. Ако за маица, на пример, сте платиле 10 евра, транспортот за една маица во Србија чини приближно две или две и пол евра.
За колку пари ги продавате плагијатите во Србија?
Ако купам маица во Турција за околу 12 евра, во Србија ја продавам за околу 30.
Каде ги продавате фалсификатите?
Сега веќе не се занимавам со тоа. Порано имав бутик, каде што покрај обичната облека, некаде настрана имав скриени плагијати на брендови. Тие не смеат да бидат пред очите на јавноста. Можеби во некои помали места тие се изложени, но таму нема инспекции толку често како, на пример, во Белград. Треба да се нагласи дека тоа е казниво дело. Инаку, фалсификати се продаваат насекаде во Србија - во бутици, дуќани, салони, дури и во станови.
Кои се ваши клиенти?
Тоа беа претежно помлади луѓе, од 18 до 45 години. Во мојот бутик доаѓаа пејачи, претприемачи, лекари, адвокати... Но никогаш немав работа со политичари.
Како клиентот што влегува во вашиот бутик знае дека продавате фалсификати?
Ако не те познавам, тогаш нема ни да ти понудам. Таа информација патува од уста на уста. На пример Милош купува од мене, па те препорачува тебе како клиент, па ти препорачуваш некој друг и така натаму.
Дали продавате и плагијати на луксузни брендови, на пример „Александар Меквин“ или „Фенди“? Кои производи се продаваат најдобро?
Да, секако. Од „Александар Меквин“ најдобро се продаваат патиките. Покрај тоа, моментално најдобро се продаваат „дискверд²“, машките „лакост“, а исто така многу добро се продаваат и „бос“. Мислам дека во моментов најмногу се продава тоа. Но можете да купите плагијати од сите брендови - „Риплеј“, „Гес“, „Томи Хилфигер“, „Супердрај“, „Најк“, „Адидас“... Нема бренд што не постои на пазарот на фалсификати.
Луксузните брендови чинат илјадници евра, па по колку се продаваат плагијатите на тие брендови?
Да го погледнеме примерот на „Луј Витон“ - јас лично никогаш не сум работела со тој бренд, но работеше мојата колешка. За фалсификувана чанта „луј витон“ со врвен квалитет во Турција плаќате од 200 до 250 евра, а потоа ја продавате во Србија за 1.500 евра. Цената на оригиналот е околу три илјади.
Колку пари заработивте од препродажба на фалсификати?
Целта е да се удвои влогот. Ако си вложил две илјади евра, очекуваш твојата чиста заработка да биде околу две илјади евра. Ако падне стоката на граница, одиш во минус.
Звучи исплатливо, но и ризично.
Да, ризично, но заработката е добра. Со задоволство одам во Турција. Постојано си на адреналин.
Кој е вашиот омилен плагијат што го носите?
Немам плагијат. Јас не купувам брендови. Во Турција гледам премногу фалсификати и затоа бегам од тоа.
Преведе Сузана Митревска