.webp){kind=icon}
Иако инвестицискиот свет сè повеќе верува дека пасивното инвестирање со ниски надоместоци е најсигурниот начин за растење на богатството, неколку активни менаџери на фондови прифаќаат дека неконвенционалните стратегии го победуваат пазарот. Тие обично водат операции од понизок профил и покажуваат трпение, што е ретко на денешниот пазар, ставајќи големи облози на мал број акции врз основа на интензивни истражувања и анализи.
Надим Ризк, основач на компанијата „Пајнстоун асет менаџмент“, има едноставен концепт: фокусирајте се само на дваесетина акции и чувајте ги десет или повеќе години. „Во основа, ние инвестираме на исклучително долг рок“, вели Ризк, чија компанија управува со три фонда со вкупна вредност од 52 милијарди долари (48,1 милијарди евра). „Можете да го нагласите зборот ’исклучително’. Ги чуваме акциите по 20-25 години“.
Иако не е непозната, оваа идеја го зголеми богатството на Ворен Бафет (Ризк прикажува кошаркарска топка во својата канцеларија со потпис на Мудриот Човек од Омаха, што е прекарот на Бафет). Ова е невообичаено во свет каде што многу менаџери вршат стотици трансакции дневно. Во изминатите пет години Ризк промени само неколку компании во своето портфолио. „Најдобрите години се оние во кои не работиме ништо, бидејќи тоа значи дека компаниите што ги поседуваме остваруваат добри резултати“, вели тој.
Надим Ризк, основач и извршен директор на „Пајнстоун асет менаџмент“
Најголемиот фонд на Ризк, кој се фокусира на глобалните акции, забележа просечен годишен поврат од 15,4 отсто од своето основање за време на длабоката финансиска криза во 2009 година, надминувајќи го берзанскиот индекс MSCI World. Неговите најголеми удели во сопственоста ги вклучуваат „Мајкрософт“, „Тајван семикондактер“, „Мудис“ и „ЛВМХ Моет Хенеси Луј Витон“.
Раџив Џаин, соосновач на компанијата „Џикуџи партнерс“ со седиште во Флорида, примени сличен пристап, инвестирајќи само во неколку акции. Нејзиниот најголем фонд, 42 милијарди долари (38,8 милијарди евра) дистрибуиран од „Голдман Сакс“, во кој се вклучени енергетската компанија од старата гарда „Тотал енерџис“ и технолошката суперѕвезда „Енвидија“, забележа поврат од 13 отсто годишно од своето основање во 2016 година, што е двојно повеќе од профитот од референтното ниво.
Џаин лани купи акции од компаниите на групацијата „Адани“, кога другите побегнаа затоа што групацијата беше обвинета за сметководствена измама од еден инвеститор. Таквата инвестиција се исплатеше бидејќи вредноста на неговиот влог се зголеми петкратно кога групацијата „Адани“ ја преброди кризата. „Ние сме компанија што презема ризици“, вели Џаин. „Понекогаш мора да ви биде непријатно. Ако цело време изгледате како индекс, погодете што? Ќе ги добиете приносите што ги имаат индексите“.
Раџив Џаин, основач и главен директор за инвестиции, „Џикуџи партнерс“
Кен Џесудијан, соосновач на компанијата „Кримсон асет менаџмент“, води фонд фокусиран на компании со мала капитализација за кои верува дека се потценети и занемарени. Фондот, кој поседува околу 20 компании, како што се трговците со мебел „Ловсак“ и „Вејфер“, потоа пионерот за сателитски комуникации „Иридиум комјуникејшнс“, забележа просечен поврат од 10,2 отсто годишно од неговото основање во 2018 година. Тоа е речиси двојно подобро од индексот Russell 2000 на акции со мала капитализација. „Не ни е грижа дали изгледаме поинаку од индексот“, вели тој. „Ние всушност тоа го носиме како медал на честа“.
Ризк има 49 години, роден е во Либан, а се преселил во Монтреал во 1990-тите за да продолжи со магистерски студии на универзитетот „Мекгил“. На својата прва работа, тој работел како аналитичар во инвестициската група во канадската национална железница. Подоцна се вработил во „Фиера капитал“ со седиште во Монтреал, каде што средствата што ги надгледувал пораснале од 300 милиони канадски долари (204 милиони евра) во 2009 година на околу 60 милијарди канадски долари (40,8 милијарди евра), што претставувало ретка светла точка за овој канадски менаџер со пари.
Во 2021 година компанијата „Фиера“ го издвои „Пајнстоун“, кој презеде една третина од средствата на „Фиера“ за да ги управува, што предизвика продажба на нејзините акции. Сепак, „Фиера“ сè уште поседува најголем дел од основните средства и му го препушти нивното управување на „Пајнстоун“ во договор што помогна да се зајакнат финансиите на „Фиера“. Ризк добил поголема слобода да ја следи својата инвестициска стратегија. „Пазарот очекуваше да ги изгубиме сите или речиси сите тие средства, вклучувајќи ги приходите, а потоа и профитабилноста од тоа, што очигледно не беше случај“, вели извршниот директор на „Фиера“, Жан-Гај Дежардинс.
Џаин, кој се преселил во САД од Индија во 1990 година, става големи влогови на компании со силни финансиски извештаи и пристоен раст на заработката. За разлика од Ризк, тој има тенденција брзо да го менува своето мислење кога пазарните услови се менуваат и не се двоуми да ги ликвидира позициите доколку не се согласува со изгледите на компанијата. „Нашата работа е да заработиме пари за нашите клиенти“, вели Џаин. „Тоа не е идеолошка активност. Ние не се обидуваме да го промениме светот“.
Клучна стратегија за Џесудијан е да најде компании во кои основачите остануваат дел од менаџментот, што ги принудува да размислуваат како акционери, а не како новодојдени директори што би можеле да направат „аквизиции што го поттикнуваат егото само за да ги земат парите“. За да ги пронајде тие акции, Џесудијан има тим аналитичари што брзо ги проценуваат компанијата и нејзината индустрија. „Замислете мал тим специјалисти што бараат такви идеи“, вели тој, „и тие не се грижат за градење портфолио на база на индекси“.
- Напишано со помош на Дерек Деклоет
