Европската Унија е изложена на ризик бидејќи нејзината климатска агенда би можела да предизвика бурни реакции доколку политичарите не направат повеќе за да ги намалат ефектите од зголемените цени на јаглеродот врз домаќинствата со ниски приходи, вели шефот на германската агенција за животна средина.
Во некои земји земјоделците излегоа на улиците за да протестираат против климатските политики, за кои велат дека се закана по нивниот живот. Анкетите исто така покажуваат дека десничарските партии што се противат на климатските активности добиваат популарност меѓу гласачите, кои веќе се соочуваат со зголемени трошоци за живот.
„Разговорите за климатската политика ќе пропаднат под притисокот на овие видови социјална динамика, освен ако официјалните лица не направат нешто“, рече претседателот на агенцијата Дирк Меснер во интервјуто.
Цените на јаглеродот - заедно со енергијата и индустриските производи - ќе бидат клучната алатка на ЕУ за постепено укинување на фосилните горива. Групите на потрошувачи се загрижени за ефектот на прелевање кога трошоците за греење и патен транспорт ќе се вклучат во новиот систем за тргување со емисии на ЕУ во 2027 година.
Германската агенција за животна средина, позната како УБА, предложи да се искористат приходите за исплата на таканаречената климатска дивиденда на ранливите потрошувачи за да се олесни влијанието на транзицијата.
Временски притисок
Германската трипартиска коалиција, предводена од канцеларот Олаф Шолц, вети дека ќе воведе таква климатска дивиденда, но предлогот наиде на скептицизам поради буџетската криза во земјата. Министерот за финансии Кристијан Линднер претходно годинава ја отфрли можноста за воведување на мерката за време на овој законодавен мандат, а портпаролот на Шолц додаде дека таа може да биде одложена до 2027 година.
„Ова не е добро бидејќи сме под притисок на времето“, рече Меснер. Ако новиот систем биде воведен без да се воспостави систем за заштита на потрошувачите, веројатно ќе има јавна реакција, како што беше кога земјата воведе контроверзна забрана за котли на фосилни горива, која мораше повторно да ја ублажи минатата година.
Иако компаниите плаќаат такси за јаглерод затоа што загадуваат, трошокот на крајот е на товар на потрошувачите. Германија, најголемата европска економија, веќе почна да наплаќа гориво за греење и патен транспорт по 45 евра (49 долари) по тон. Следната година би требало тоа да се искачи на 55 евра. Приходите одат во националниот фонд за клима и трансформација, кој веќе е драстично преоптоварен бидејќи помага во финансирањето на топлинските пумпи, електромобилноста или водородот.
Буџетска политика
Според Меснер, земјата би можела да отклучи милијарди ресурси доколку ги пренасочи фосилните горива или субвенциите за автомобили за индустријата во активности за декарбонизација. Тој исто така ја критикуваше фискалната политика на владата, која воведе кочница за долгот во Уставот.
„Меѓу земјите на Г7, ние сме земјата со најмалку изразен и најмалку релевантен јавен долг“, рече тој. „Многу колеги од други земји со кои работам не разбираат зошто политички произведуваме фискална криза“.
Уставниот суд на земјата во ноември пресуди дека трансферот на неискористените средства за пандемијата во фондот за климата е прекршување на законот, што ја натера владата да го блокира буџетот за 2023 година и сериозно да ги намали трошоците во годинашниот финансиски план.
„Структурата на нашиот јавен долг е податлива и имаме простор да ги зголемиме јавните инвестиции“, рече Меснер. „Ако не го сториме тоа, ќе ја оштетиме нашата јавна инфраструктура“.