Почина Брижит Бардо, француската актерка која го постави стандардот за генерацијата женски секс-симболи во 1960-тите. Својот подоцнежен живот таа го посвети на правата на животните. Бардо имаше 91 година.
Архетип на убавина за милиони мажи, Бардо создаде ера на заводливи актерки со својата улога на самоуверена заводничка од мало гратче во филмот „И Бог ја создаде жената“ (1956). Во текот на 1970-тите, таа беше модел за „Маријана“, женската инкарнација на Француската република чиј профил се наоѓа на поштенски марки и монети.
Но Бардо престана да снима филмови на 39 години и често предизвикуваше контроверзии со своите коментари за маргинализираните групи. Париски суд ја казни со 5.000 евра во 2004 година за изразување „гадење“ кон толеранцијата на Франција кон муслиманските имигранти во нејзината автобиографија „Крик во тишината“ (2003). Книгата исто така ги нарече хомосексуалците „чудаци“ и тврдеше дека невработените не сакаат да работат.
Прочитај повеќе
Роб Рајнер зад себе остави богато наследство од незаборавни филмови и ликови
Од култниот Мајк Стивик-Митхед до режисер на филмови што ја обележија американската поп-култура – животот и кариерата на Роб Рајнер.
16.12.2025
Џорџо Армани беше последниот голем господин на модата
Џорџо Армани, титан на светската мода и олицетворение на елеганцијата, остави зад себе не само империја вредна милијарди, туку и наследство на последeн вистински господин на модата кој засекогаш го промени начинот на кој се облекуваме на работа.
08.09.2025
Во интервју за „Пари мач“ во 2018 година, таа ја критикуваше кампањата #MeToo против злоупотреба на моќ од страна на мажите, велејќи дека многу актерки кои тврдат дека биле сексуално вознемирувани доброволно ги понудиле своите тела за да ја унапредат кариерата. За разлика од Катрин Денев, која исто така се изјасни против движењето, Бардо не се извини.
Нејзиниот живот беше исто толку бурен како и на жените што ги портретираше. Беше мажена четири пати и еднаш изјави: „Подобро е да бидеш неверен отколку да бидеш верен, а да не сакаш.“
„Плејбој“ ја рангираше на четвртото место на својата листа од 1999 година на 100 најсекси ѕвезди на 20 век, зад Ракел Велч, Џејн Менсфилд и Мерилин Монро.
Во 1986 година, таа создаде фондација со седиште во Париз која поддржува засолништа за животни, стерилизира улични мачки и кучиња и финансира проекти како ветеринарен центар за коњи во Тунис и лепрозариум во Индија. Организацијата се залага и за ограничувања на борбите со бикови, ловот на китови и носењето крзно.
„Ја дадов мојата младост и убавина на мажите,“ рече таа во едно интервју во 1999 година. „Сега ја давам мојата мудрост и искуство на животните.“
Модел на 13 години
Брижит Ан-Мари Бардо е родена на 28 септември 1934 година во Париз и веќе на 13 години танцувала и работела како модел. На 15 години се појавила на насловната страница на списанието Elle, а на 18 го снимила својот прв филм.
Филмот „И Бог ја создаде жената“ од 1956 ја утврди Бардо како меѓународна ѕвезда и го претвори Сен-Тропе во големо летувалиште. Иако филмот денес не би се сметал за провокативен, сцените во кои Бардо се соблекува и танцува боса на африканска музика ги шокираа гледачите во Франција и Америка. Во тоа време таа беше мажена за режисерот на филмот, Роже Вадим.
Бардо работеше со некои од најголемите француски режисери од својата генерација, меѓу кои Анри-Жорж Клузо (Вистината, 1960), Луј Мал (Приватен живот, 1962) и Жан-Лик Годар (Презир, 1963). Последниот филм го сними во 1973 година. Во 1960-тите и 1970-тите издаде и француски поп-песни.
Бардо сакаше да се омажи за Вадим кога имаше 16 години, но нејзините родители ја натераа да почека до 18. Беа заедно пет години пред да се разведат. Тој подоцна се ожени со актерката Џејн Фонда.
Нејзиниот втор сопруг беше актерот Жак Шариер, со кого се венча во 1959 година откако се запознаа на снимањето на филмот „Бабет оди во војна“. Се разведоа по три години, за време на кои го добија единствениот син на Бардо, Никола-Жак. Во 1966 година се омажи за Гинтер Сакс, германски фотограф и колекционер на уметност, но бракот траеше три години. Сакс изврши самоубиство во 2011 година, барајќи спас од неизлечива дегенеративна болест, според неговото семејство.
Нејзиниот брак во 1992 година со Бернар д’Ормал, член на антиимигрантската партија Национален фронт, ја поврза со крајната десница во Франција.
Бардо во интервјуа изјави дека сака да биде погребана во својата вила во Сен-Тропе на Француската ривиера. Во разговорот за „Пари мач“ во 2018 година рече дека меѓу вилата и блиската фарма поседува околу 50 кучиња, мачки, магариња, свињи, овци, кози, гуски и желки.