Битолската фотографка Кети Талевска-Бакревска со нејзината изложба симболично насловена „Ќе ме (с)нема“ на оригинален начин го прикажа исчезнувањето на Преспанско Езеро. Преку алтернативна техника на лумен-принтови, кои побелуваат ако се остават на сонце и не се заштитат, таа создаде асоцијација на едно од најстарите езера во Европа,кое исто така исчезнува пред очите на јавноста.
Сите фотографии се изработени во различни делови на Преспа, почнувајќи од плажата во Наколец, па Отешево, Стење и други места, а Талевска-Бакревска за „Блумберг Адрија“ го објаснува уникатниот процес на изработка на овие дела.
„Природните елементи како треви, растенија, алги, тиња и водата од Преспанско Езеро директно се нанесуваат врз фотосензитивна хартија. За овој проект не користев фиксир со кој делата би останале трајни, туку избледуваат под директна изложеност на светлина. Овој процес не само што создава уникатни и нетривијални визуелни ефекти туку и ги симболизира минливоста и кревкоста на природата“, раскажува македонската уметница.
Таа со своите лумен-принтови настојува да ја поттикне свеста за еколошките промени што се случуваат околу нас, но истовремено се игнорираат. Талевска-Бакревска вели дека работењето со оваа техника ѝ овозможува да го користи тоа што е околу неа од природата, без употреба на агресивни хемикалии. Особено за Преспанско Езеро, нејзината замисла е да ја долови кревкоста на екосистемот што полека исчезнува, со надеж дека со уметност ќе поттикне одговорност и конкретна акција.
Кети Талевска-Бакревска/Фото: Ивона Кочов
Не случајно се одлучила да користи една од најстарите техники за изработка на фотографии во ова време на дигитализација и брзи технолошки промени во кое живееме. Таа истакнува дека секое дело создадено со техниката лумен-принт создава единствен отпечаток, кој е многу тешко, речиси и невозможно да се повтори, што ги зголемува автентичноста и уникатноста на истото.
„Аналогните техники внесуваат длабочина во самиот процес, овозможувајќи ми да се забавам, да се внесам во работата и физички да се поврзам со уметноста“, вели таа.
Повеќето од нејзините дела избледеле додека биле изложени, но заинтересираните купувачи можат да добијат дигитални принтови бидејќи сите се дигитално зачувани.
Фото: Ивона Кочов
Талевска-Бакревска почна да истакнува витални еколошки прашања преку нејзината уметност уште пред корона-кризата. Во меѓувреме драстично се зголеми бројот на македонски креативци што ја акцентираат одржливоста во нивните дела, па публиката со право се прашува дали овие проекти повеќе се тренд отколку цврста желба за справување со климатските промени. Нашата соговорничка верува дека се комбинираат двете работи.
„Многу уметници ја користат својата дејност за да прикажат некаков еколошки проблем што е актуелен, но сепак поважно е нивниот труд да биде искрен и со чиста намера кон тој проблем, а не само за да бидат во тренд. За мене одржливоста значи постојан ангажман и работа со која ќе ги потенцираме лошите влијанија врз природата, но и промоција на природните вредности“, вели таа.
Последниве години и кај нас сѐпогласно се зборува за креативно претприемаштво, па и Талевска-Бакревска во својата ангажирана уметност гледа таков потенцијал. Таа смета дека уметноста и бизнисот можат да се дополнуваат без едното да го компромитира другото.
Фото: Ивона Кочов
„Ако одредена уметничка форма може да најде начин да биде и економски одржлива, тоа може да ѝ помогне да ја најде својата права публика. Во мојот случај гледам потенцијал во продажбата на лимитирани принтови и уникатни уметнички предмети со мотиви од моите дела“, објаснува таа.
Талевска-Бакревска смета дека во ова време, во кое луѓето сѐ полесно се навлекуваат на сомнителни уметнички концепти, културната вредност се гради единствено преку искрена и автентична приказна. Според неа, доколку делото носи јасна порака и е збогатено со длабок контекст, тоа неизбежно ќе ја пронајде својата вистинска публика и ќе биде културна референца.
Фото: Ивона Кочов
„Во денешно време, кога брзината и сензационализмот доминираат, транспарентноста за целиот уметнички процес е од клучно значење“, вели таа.
Нејзината уметничка „истрага“ продолжува со фокус на Преспанско Езеро. Таа сѐ уште е во фаза на размислување и истражување на околината и проблемите со кои се соочува овој регион и очекува нови проекти што ќе ја продолжат оваа комуникација меѓу уметноста и природата.
.webp){kind=icon}
Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...