На прв поглед едноставниот чин – да седнеш и да ги запишеш сопствените мисли – прераснува во една од најмоќните практики на современото лидерство. Сѐ поголем број успешни поединци од бизнис-светот, од претприемачи до инвеститори и топ менаџери, се вртат кон водење дневник (англ. journaling), рутина што не бара ниту посебна опрема ниту посебни вештини, туку бара континуитет и искреност.
Дека оваа навика не е само личен ритуал туку и моќна деловна алатка потврдува истражувањето на ХБС (Harvard Business School), кое покажа дека дневната рефлексија преку пишување може значително да ја зголеми професионалната ефикасност. Имено, учесниците во експеримент што десет дена ги бележеа своите забелешки остварија дури 22,8 отсто подобри резултати на завршниот тест за процена во споредба со колегите што не го применуваа тој метод. Уште поимпресивен е податокот дека групата што, освен пишувањето, ги споделувала своите впечатоци со колегите остварила напредок од 25 отсто.
Стара практика во нова форма
Психологот Анѓелија Симиќ објаснува дека водењето дневник претставува следење на сопствените состојби, чувства и мисли преку пишување, иако денешните можности овозможуваат и аудио и видеоформати, што ја прави оваа практика подостапна и приспособлива на личните афинитети. „Може да се биде доста креативен во согласност со она што најмногу ви одговара“, вели таа.
Дека не станува збор за новитет потврдува и фактот дека во основна форма се користи со децении во психотерапијата, особено во правците што го нагласуваат развојот на самосвеста и самостојната работа меѓу сесиите. „Станува збор за низа на терапевтски методи стари околу шеесет години“, објаснува Симиќ.
Водењето дневник како стратегија за регулирање на емоциите.
Фото: Depositphotos
Кога зборува за придобивките, таа не остава простор за дилема: „Најголемите бенефиции од водењето дневник се пред сè во развивањето на вештината за самонабљудување, потоа во наоѓањето на врската меѓу мислите, чувствата и активирачките настани“. На подолг рок, додава таа, преку доследно запишување, личноста почнува да забележува обрасци во сопственото однесување и личност. „Покрај тоа, водењето дневник има и катарзичен, издувен ефект – овозможува емоциите да се изразат, канализираат и доживеат во полн интензитет, што придонесува за емоционална саморегулација и општо чувство на смиреност и внатрешна јаснотија“.
Нема шаблон, но постои структура
Токму таа ментална јаснотија како најголема предност на овој метод ја истакнува и Драган Марјановиќ, извршен директор на една интернационална консултантска фирма со седиште во Белград. Во бизнис-светот тој влегол по студиите, но, како што признава, водењето дневник во четириесеттите години му донело нова димензија во секојдневието.
„Долго мислев дека пишувањето дневник е нешто статично и лично, речиси како хоби. А потоа, сосема спонтано, почнав да ги запишувам мислите на крајот од работниот ден. Прво хаотично, па поструктурирано. По неколку месеци сфатив дека тој ритуал ми помага да видам појасно што навистина ме исцрпува, каде несвесно ги повторувам грешките и, што е најважно, што навистина сакам да променам“. Денес дневникот го користи не само за личен увид туку и како алатка за планирање, креативна работа и подготовка на важни преговори.
Дали чашата е полуполна или полупразна зависи и од тоа што сте напишале во вашиот дневник.
Фото: Depositphotos
За оние што сакаат да ја воведат оваа навика во секојдневието, психологот нагласува дека нема строго дефинирано правило во однос на зачестеноста и начинот. Сепак, препорачува секојдневно бележење на мислите и чувствата, како и дневникот да не биде само прераскажување настани. „Ако веќе пишувате за некој настан, важно е да се следите себеси – што сте мислеле, како сте се чувствувале, какви реакции се појавиле. Целта на дневникот е развој на метасвест, односно свесност за сопствените мисли и ум, како и можност свесно да одлучиме на кои мисли ќе им дадеме значење“, вели Симиќ. Во тој контекст, дневникот станува повеќе од запис – тој е алатка за структурирање на внатрешниот свет.
Меѓу хартија и дигитални платформи
На прашањето како конкретно да се започне, таа одговара дека почетокот е можен кога било и каде било. Таа додава и дека пишувањето и натаму се смета за најефективен облик, токму поради специфичната врска меѓу раката, мислите и мозокот. „Но, ако повеќе ви одговараат други форми на бележење, и тоа е во ред. Важно е, освен одговорот на тоа како се чувствувате, да ги забележите и своите мисли“, нагласува таа.
Дигиталната ера донесе и низа апликации што го поддржуваат водењето дневник и го олеснуваат неговото секојдневно спроведување, а ова се само некои од нив:
- Day One – елегантен минималистички интерфејс, можност за енкрипција, додавање фотографии и синхронизација на повеќе уреди.
- Journey – достапна на сите платформи, комбинира традиционален дневник со опции за следење на расположението и поставување цели.
- Reflectly – базирана на когнитивно-бихевиорални принципи, користи вештачка интелигенција за секојдневни прашања за емоционална рефлексија.
- Stoic – се потпира на стоичката филозофија, со мисловни вежби за справување со предизвици со ладна глава.
- Gratitude – фокусирана на развој на благодарност и позитивна психологија, со дневни потсетници за бележење мали, но значајни работи.
Сцена што поттикнува на размислување.
Фото: Depositphotos
Луѓето што веќе развиле рутина на водење дневник, како Марјановиќ, често наведуваат дека тоа им помага не само подобро да се разберат себеси туку и да ги подобрат односите со другите, појасно да комуницираат, да носат промислени одлуки и да имаат поголем фокус на работа. Запишувањето мисли и чувства помага во организирање на внатрешниот дијалог, што директно се одразува на надворешните резултати: појасни презентации, посигурно водење состаноци и отпорност во предизвикувачки ситуации. Во тој контекст, оваа навика не е ниту луксуз ниту хоби, туку прецизно калибрирана алатка. Зашто, кога лидерот се познава и разбира себеси, дури тогаш може автентично да ги води другите.
.webp){kind=icon}
Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...