Компаниите бараат начини да се заштитат од царините на Трамп

Производителот на „Оземпик“, „Ново Нордиск“, планира да произведува повеќе од своите лекови за американскиот пазар во таа земја; „Боинг“ ризикува проблеми со синџирот на снабдување и повисоки трошоци за авионите кои можеби нема да може да ги пренесе; кинескиот онлајн трговец на мало „Шејн“ нуди стимулации за своите врвни добавувачи на облека да воспостават нови производствени капацитети во Виетнам.

Во корпорациите, директорите ги пресметуваат потенцијалните трошоци поради тарифите, нивното влијание врз продажбата, профитот и пазарните удели. Многу компании формираат „тарифни работни групи“ бидејќи сакаат да ја ублажат болката од мерките.

Во првите недели на функцијата, Трамп воведе царини на околу 1,4 трилиони долари на увезена стока од Канада, Мексико и Кина – што е тројно повеќе од 380 милијарди долари царини за кинеските стоки кои беа воведени за време на неговиот прв мандат, според процените на „Такс фондејшн“. Тој подоцна ги одложи и ги намали овие закани за Канада и Мексико. Но, неговите напори за обнова на американската економија ги потресоа финансиските пазари.

Проблеми има и за производителите на автомобили „Стелантис“ и „Фолксваген“, фармацевтските компании „Сандоз“ и „Ели Лили“ како и трговците на мало „Волмарт“, „Таргет“ и „Тему“ кои се борат да го проценат влијанието и да најдат решение. Конфузијата делумно произлегува од тоа колку глобалната трговија стана нераскинливо испреплетена во изминатите неколку децении, што го прави исходот тешко предвидлив, вели Флорен Менего, главен извршен директор на производителот на гуми „Мишелин“.

„Во глобализираниот свет, механизмите се многу сложени. Ако почнете да наметнувате тарифи, станува многу, многу деликатно да сфатите какви ќе бидат последиците“, рече тој, на пример, забележувајќи дека за возило склопено во САД, деловите можат да ги преминат границите 53 пати – правејќи ги тарифите логистички кошмар.

Додека компаниите сè уште ги преслушуваат изјавите за политиките кои постојано се менуваат, се појавуваат и нови размислувања. Многумина, како европските компании за автоделови „Континентал“, „Шафлер“ и „Валео“, велат дека немаат друг избор освен да ги пренесат повисоките трошоци на потрошувачите.

„Јасно ни е: не можеме да поднесеме дополнителни обврски и за тоа ги информираме нашите клиенти“, рече во интервјуто главниот финансиски директор на „Континентал“, Олаф Шик. Германската компанија има 20 фабрики во Мексико и генерирала петтина од продажбата во САД минатата година.

Администрацијата на Трамп се обложува дека царините можат да ја трансформираат американската економија со тоа што ќе ги принудат компаниите кои продаваат на домашни клиенти да ги произведуваат нивните производи во САД. Додека производителот на гуми „Пирели“ и фармацевтскиот гигант „Ели Лили“ се меѓу неколкуте кои ветија дека ќе го зголемат своето производство во САД, индустриските групи предупредуваат дека таквите проекти би можеле да траат долго.

„Фабрика за гуми не е едноставна фабрика за создавање“, вели Менегау од „Мишелин“. „Минималната инвестиција за фабрика за гуми е 600 милиони долари. Ако одите што е можно побрзо, ќе поминат три години пред да ја произведете првата гума“. Во блиска иднина компанијата нема да има друг избор освен да ги зголеми цените, рече тој.

Не сите компании ќе можат да ги пренесат повисоките трошоци. „Стелантис“ и „Фолксваген“ би можеле да сфатат дека царините за возилата што ги увезуваат од Мексико и Канада ќе избришат 5,21 милијарди евра од нивниот профит оваа година, проценува „Блумберг интелиџенс“. S&P го намали рејтингот на „Стелантис“ Stellantis овој месец, наведувајќи го потенцијалното влијание.

Сопственикот на марките „Џип“, „Рам“, „Крајслер“ и „Доџ“ би можел да увезе околу 417.000 возила во САД оваа година од тие две земји, според индустрискиот аналитичар Мајкл Дин, кој вели дека интензивната конкуренција и прекумерниот капацитет значат дека има „ограничен опсег да ги пренесе овие дополнителни трошоци на клиентите“.

Престатвништвото на „Крајслер“, „Доџ“, „Џип“ и „Рам“ во Калифорнија / Блумберг

Производителите на автомобили, исто така, на крајот би можеле да се соочат со повисоки давачки за нивниот увоз од Европа. Трамп се закани со царини од 25 отсто за Европската унија, а фармацевтските производи, автомобилите и земјоделството се идентификувани како индустрии под особен ризик.

„Ако тоа се случи, ќе ни биде тешко бидејќи увезуваме многу автомобили во САД од Европа“, рече извршниот директор на „Волво“, Џим Роуан. „Тогаш треба да почнеме да размислуваме за производство на повеќе автомобили во САД. Имаме капацитети во Чарлстон. Значи, би можеле да го направиме тоа“.

За „Боинг“, иако тарифите ќе ги зголемат трошоците за делови како што е опремата за слетување што ја купува од Канада, поголемата загриженост е што набавката на компоненти ќе стане тешко. Извршниот директор Кели Ортберг им кажа на работниците за време на обраќањето дека тарифите може да се претворат во „прашање за континуитетот на снабдувањето“.

Одржувањето на резервите е исто така грижа за американските трговци на мало како „Таргет“ и „Волмарт“ кои ги набавуваат своите стоки од земји како Кина. Очекуваат потенцијални зголемувања на цените иако сè уште не се сигурни што ќе значат тарифите.

„Во зависност од нивото на тарифите, ќе треба да преземеме одредено ниво на акција“, изјави извршниот директор на „Таргет“ Брајан Корнел за новинарите минатата недела.

„Волмарт“ побара од некои кинески добавувачи да ги намалат нивните цени за дури 10 отсто, во суштина принудувајќи ги да помогнат да ги сносат трошоците за потезите на Трамп. Ова создаде вознемиреност кај некои добавувачи, кои веќе работат со многу ниски маржи, и го навлече гневот на кинеската влада.

„Волмарт“/Блумберг

Гигантот за онлајн шопинг „Тему“ отиде дотаму што направи промени во својот бизнис модел, откажувајќи се од значителната контрола врз снабдувањето во Кина поради новите тарифи. Со ризик од покачување на цените на апликацијата за евтин шопинг, компанијата побара од фабриките да ги испорачуваат сопствените производи на големо до магацините во САД.

Некои компании како швајцарската „Галдерма“ бараат други пазари за да неутрализираат некои од ефектите од тарифите.

„Секогаш имаме можност да ја префрлиме продажбата на меѓународните пазари каде што имаме многу, многу силен напредок“, рече извршниот директор Флеминг Орнсков.

Но, тоа може да биде полесно да се каже отколку да се направи. Во САД завршува околу 40 отсто од продажбата на „Галдерма“.

За производителите на лекови, влијанието ќе зависи од тоа дали тарифите ќе бидат насочени кон крајните производи или активната супстанција, велат лидерите во индустријата. Ако е второто, многу од најголемите фармацевтски компании ќе бидат погодени бидејќи таа клучна состојка главно се произведува во Кина и Индија, велат тие.

Од „Сандоз“, кој произведува генерички лекови претежно надвор од САД, изјавија дека е малку веројатно да го зголемат домашното производство доколку не дојде до фундаментални промени во начинот на купување на лековите, што сугерира дека цените на нивните лекови ќе се зголемат.

„На краток рок, мислам дека тоа ќе предизвика уште поголема нестабилност за пациентите“, рече во интервјуто извршниот директор на швајцарската компанија Ричард Сејнор. На среден рок, поскапувањата ќе бидат пренесени на плаќачите и на крајот на пациентите, рече тој.

„Ели Лили“, пак, најавува дека ќе потроши најмалку 27 милијарди долари за изградба на четири производствени погони во САД во следните пет години, од кои три ќе произведуваат активни состојки.

Алберт Бурла, извршен директор на „Фајзер“ / Блумберг

Од своја страна, „Фајзер“ е почувствителен на тарифите за ЕУ, каде што производителот на лекови има производствени капацитети, рече извршниот директор Алберт Бурла. Компанијата има најмалку 10 фабрики низ Европа, според нејзината веб-страница.

„Чекаме да видиме како тоа би можело да се одвива“, рече извршниот директор.