Битката за „Ворнер“: Од речиси завршена работа до пазарен пресврт

На почетокот на месецот „Нетфликс“ договори преземање дел од „Ворнер Брос“ (Warner Bros.) по цена од 27,75 долари по акција, комбинирано со готовина и акции. Договорот вклучува холивудски студија и стриминг-бизнис, додека кабелските мрежи на „Ворнер“ остануваат надвор од него.

„Парамаунт“ (Paramount), матичната компанија на Си-би-ес (CBS), Ем-ти-ви (MTV) и други медиумски брендови, се вклучи во ова наддавање со „непријателска понуда“ од 30 долари по акција за целата компанија. „Парамаунт“ сега јавно ги повикува акционерите да ја прифатат неговата понуда, тврдејќи дека таа нуди поголема вредност и побезбеден пат до завршување на трансакцијата.

Дејвид Елисон, главен извршен директор на „Парамаунт“, изјави дека акционерите на ВБД (Warner Bros. Discovery / WBD) заслужуваат шанса да ја разгледаат нивната супериорна понуда во готовина.

„Нашата јавна понуда нуди поголема вредност и побезбеден и побрз пат до завршување“, изјави тој.

Дејвид Елисон Bloomberg 

„Парамаунт“ го обвини „Ворнер“ дека не се ангажирал значајно во ниту еден од шесте предлози за преземање поднесени во последните 12 недели.

Понудите за преземање даваат рок за учество на акционерите, кој често може да се продолжи. Акционерите на „Ворнер“ имаат рок до 8 јануари да одлучат дали ќе ја прифатат понудата на „Парамаунт“, освен ако рокот не се продолжи. Ако понудата добие широка поддршка, управниот одбор на целната компанија често „капитулира“ и започнува преговори пред истекот на рокот.

„Нетфликс“ веќе „се обрати“ до корисниците преку постепено зголемување на цените на претплатата и поагресивна монетизација, вклучувајќи укинување на споделувањето лозинки и посилен поттик за преминување на поскапи пакети. Компанијата се обидува да ги стабилизира приходите и да ги оправда големите амбиции за аквизиција, но истовремено предизвика одреден отпор кај дел од корисничката база.

Цени на акции и потенцијални приноси

Тековната цена на ВБД е 27,23 долари. Ако понудата на „Парамаунт“ од 30 долари биде прифатена, инвеститорите што купуваат акции по пазарната цена можат да остварат речиси 10 проценти принос. Во случај на дополнително наддавање (bidding war), тој потенцијал може да биде уште поголем.

„Оваа битка меѓу двајца понудувачи создава класично опкружување за арбитража при спојувања и преземања (merger arbitrage). Инвеститорите купуваат акции под очекуваната откупна цена и целат на разликата кога понудата ќе биде потврдена. Битката на наддавање дополнително го зголемува приносот, бидејќи пазарот ги вклучува веројатностите за нови понуди“, објаснува аналитичар за „Блумберг Адрија“.

„Ворнер“ има рок до 22 декември да одлучи дали понудата на „Парамаунт“ е супериорна. Ако сметаат дека е, можат да започнат преговори со „Парамаунт“, давајќи му на „Нетфолкс“ четири работни дена да одговори со контрапонуда.

Во одлуката ќе се земе предвид регулаторното одобрување, а се смета дека понудата на „Парамаунт“ е поверојатно да помине, бидејќи „Нетфликс“ веќе доминира во индустријата за стриминг, како и финансиската сила на понудувачите и поддршката на инвеститорите, но и правните ризици и можните тужби на акционерите поради изборот на понудата на „Нетфликс“.

Ако „Ворнер“ го одбие договорот со „Нетфликс“ во корист на понудата на „Парамаунт“, „Нетфликс“ може да ја изедначи или надмине оваа понуда, да се обиде да преговара за пофлексибилен договор или да плати надоместок за раскин од 5,8 милијарди долари ако договорот не помине поради регулаторни или други причини.

Од друга страна, ако „Ворнер“ раскине со „Нетфликс“, ќе мора да плати 2,8 милијарди долари, што би било еден од најголемите надоместоци за раскин во историјата.

Финансиски контекст на понудата на „Парамаунт“

Понудата на „Парамаунт“ вклучува силен финансиски конзорциум - Банката на Америка (Bank of America), „Ситигруп“ (Citigroup) и АГМ (Apollo Global Management) го обезбедуваат должничкиот дел, додека РЦП (RedBird Capital Partners) и Елисон го поддржуваат капиталот од 40,7 милијарди долари.

Дел од капиталот доаѓа и од Саудискиот јавен инвестициски фонд, КИА (Qatar Investment Authority), АДХ (Abu Dhabi L’imad Holding) и Џаред Кушнер преку АП (Affinity Partners).

Елисон, основач на „Оракл“ (Oracle) и татко на Дејвид Елисон, располага со средства што значително ги надминуваат потребите за обезбедување на понудата за „Парамаунт“. Сите инвеститори се согласиле да се откажат од управувачките права и места во одборите, со што се елиминира потенцијална регулаторна контрола од американскиот КФИ (Committee on Foreign Investment).

Историја и успешност на непријателски преземања

Од сите непријателски преземања со повеќе понудувачи од 2000 година, околу 29 проценти резултирале со завршени зделки. Понудата на „Парамаунт“ за „Ворнер“, ако биде завршена, ќе биде најголемото успешно непријателско преземање во конкурентски процес во историјата. За споредба, најголемата досегашна понуда беше понудата на РБС (Royal Bank of Scotland) за НВБ (National Westminster Bank) во 2000 година, вредна повеќе од 36 милијарди долари.

Понудата на „Парамаунт“ ја поддржува семејството Елисон, сојузниците на поранешниот претседател Трамп, а меѓу инвеститорите се наоѓа и компанијата на Џеред Кушнер. Иако Трамп тврди дека не е близок со ниту една компанија, политичките сојузи може да играат улога во регулаторните процени.

Борбата помеѓу „Нетфликс“ и „Парамаунт“ за „Ворнер Брос“ може да биде една од најзначајните аквизиции во медиумската индустрија во последните години.

Акционерите ја држат клучната одлука, инвеститорите ги следат можностите за арбитража при спојувања и преземања, а цените на акциите на ВБД го следат секој нов потег на понудувачите. Овој конфликт ја истакнува важноста на стратегијата, регулаторните процени и финансиската моќ во модерните преземања на големи медиумски компании.