„Дуолинго“ (Duolingo) има култна база на следбеници и грандиозна мисија. Дали оваа апликација за изучување странски јазик може бесплатно да го едуцира светот, а истовремено да го задоволи Волстрит?
По вечерата, на 23 август - датум што никогаш нема да го заборави - Тоби Фондсе го извадил телефонот за својот дневен курс на „Дуолинго“. На апликација учел француски јазик за да може за време на своите чести посети на Франција да нарача croissants au jambon i bière à la pression „наместо да покажува на работите“, вели 50-годишниот холандски консултант за ИТ.
Тој ги испробал „Бабел“ (Babbel), „Бусуу“ (Busuu) и други јазични апликации, но го одбрал „Дуолинго“ бидејќи ги прави часовите забавни. Учењето воопшто не го чувствувал како обврска. Неговата сопруга Мариса и тој завршуваат барем по една лекција повеќе од 400 дена по ред, што ги рангира меѓу најпосветените претплатници на апликацијата. „Сериозен сум во однос на учењето француски“, вели тој.
Но кога таа летна вечер ја отворил апликацијата, модулите за лекции на кои бил навикнат одеднаш исчезнале. Маскотата на „Дуолинго“, весел и малку пасивно-агресивен анимиран зелен був наречен Дуо, летала на неговиот екран за да објави голема промена: наместо избор на лекции - сложување зборови од речникот, слушање кратки приказни, учење како да нарачате храна или купите облека - Фондсе и другите корисници сега ќе треба да одат по пропишан пат од лекција до лекција. Сето тоа изгледало како некаква детска друштвена игра и, уште полошо, како домашна задача.
Фондсе најпрво бил вџашен. Потоа се налутил. Сега „секогаш треба да го правиш она што ти го кажува апликацијата“, вели тој горко. Затоа, решил да возврати, создавајќи профил на Твитер (@Duo_is_sad) со петиција во која бара компанијата да го поништи претходното ажурирање.
Тоа не се случи, и покрај огромните бурни реакции што се проширија низ Твитер и Инстаграм и многу активниот сабредит на „Дуолинго“. Противниците на ажурирањето ги преплавија коментарите на „Дуокон“ (DuoCon), онлајн конференцијата на „Дуолинго“ одржана кон крајот на август, а компанијата одеднаш ги затвори форумите за корисници на својата веб-страница што беа активни со години. Работите дополнително се вжештија кога Луис фон Ан, коосновачот и извршен директор на „Дуолинго“, во телевизиско интервју рече дека оние што се жалат „не се склони на промени“.
Фон Ан во седиштето на „Дуолинго“ во Питсбург. Фотограф: Рос Ментл / Bloomberg Businessweek
Гневот на крајот се прелеа на отворениот канал на „Дуолинго“ на Тикток, каде што пет милиони следбеници се собраа да го видат бувот Дуо како тверка во канцеларија и ги исмева директорите на компанијата. Еден коментатор преовладувачкото расположение на превртување со очи го опиша на многу тинејџерски начин.
Менаџерот за социјалните мрежи на компанијата на тоа одговори со објава во која Дуо вика: „ПОМОГНЕТЕ МИ!!!“
Пред омразеното ажурирање од 2022 година, тешко ќе ви биде да најдете некој што има нешто лошо да каже за „Дуолинго“, освен некој напернат професор по лингвистика. „Дуолинго“ во 2013 година ја освои наградата за апликација на годината на „ајфон“, една година по објавувањето, и оттогаш е преземена повеќе од 600 милиони пати. Кога избувна пандемијата, луѓето затворени дома се „закачија“ на „Дуолинго“ за да научат италијански, корејски или некој од 41 друг понуден јазик. Како што економијата повторно се отвори, луѓето одново ја посетуваа апликацијата, овој пат за да се подготват за патувањата во странство. Тоа е еден од ретките производи чии обожаватели се и Бил Гејтс и Клои Кардашијан.
Како што се ширеше популарноста на „Дуолинго“, така се проширија и мемињата со Дуо, бувот надзорник што ги потсетува корисниците на нивните дневни лекции. Во една онлајн класика, Дуо е прикажан како држи пиштол, велејќи: „Молете се за вашиот живот на шпански“. Обожавателите на Твитер, како @shitduosays и @DuolingoDark, често ги собираат измешаните реченици што ги сервира алгоритамот, како „Зошто јадеш жолт снег?“ на чешки, или „Дали ти се допаѓа мајонез или ти се допаѓам јас?“ на германски. Обожавателите на „Игра на тронови“ (Game of Thrones) можат во апликацијата да ги научат основите на валариски, а може да се вежба и клингонски.
Но базата на корисници на „Дуолинго“ не вклучува само младенци што го планираат својот меден месец во Пуерто Ваљарта или вљубениците во научна фантастика, туку и имигранти и бегалци. Повеќе од половина од корисниците живеат надвор од САД, а најпопуларниот јазик во апликацијата е англискиот. Сириските бегалци учат шведски јазик во Стокхолм, додека руската инвазија поттикна наплив на луѓе што учат украински за да им помогнат на раселените од војната. Дури и некои јазици што изумираат добиваат поттик на „Дуолинго“- повеќе луѓе учат шкотско-галски на апликацијата отколку што има изворни зборувачи на шкотско-галскиот. Коосновачот на Твитер и посветен корисник Биз Стоун ја сумираше необичната амбивалентност на „Дуолинго“ во овој априлски твит: „Гејмификацијата на @duolingo би била злобна ако нема добра причина за тоа“.
Атмосферата на апликацијата повеќе личи на „Кенди краш“ (Candy Crush) отколку на средношколски час по француски. Кога ја отворате за да започнете со лекција, ве пречекуваат низа анимирани ликови што ви даваат неколку кратки релативно лесни вежби на јазикот што го учите: усогласување зборови од вокабуларот, слушање и повторување реченици користејќи софистицирана технологија за генерирање и препознавање говор за имитирање на изворни говорници. Кога ќе завршите, бувот ви прави „да пукне“, вашата низа се продолжува и добивате поени што ја одредуваат вашата позиција во една од неколкуте ранг-лиги. Колку повеќе поени добивате секоја недела, толку поелитна ќе биде вашата лига и толку повеќе апликацијата ќе ве тера да учите. Како што напредувате, заработувате и „скапоцености“, форма на валута во апликација што можете да ја користите за да купите потешка лекција или да ја „замрзнете низата“, што ја зачувува вашата позиција ако - не дај боже - пропуштите еден ден. Целата работа трае околу четири минути, доволно за некој што чека автобус или воз или се обидува да избегне да разговара со својот очув додека го носи на фудбал.
Маскотата на компанијата, бувот Дуо. Фотограф: Рос Ментл / Bloomberg Businessweek
„Целта е процесот да биде што е можно помалку сличен на класично учење“, објаснува Синди Бланко, која работи како научник во „Дуолинго“, со докторат по лингвистика на универзитетот „Тексас“ во Остин. „Идејата е да се учи преку правење, со ангажирање на јазикот“, објаснува таа, опишувајќи го пристапот како „имплицитно учење“. Зад сцената е масивен систем за машинско учење, кој собира и анализира податоци од милијарди дневни интеракции со корисниците, помагајќи да се подобри и приспособи учењето за секоја личност. Така, како што напредувам во мојот почетнички шпански, системот препознава дека често го мешам родот на општите именки како vestido (фустан), кој поради некоја причина што не ја разбирам според мене е во машки род, па ме 'решети' со такви примери. Знае и дека повеќе би сакал да добијам потсетник за потребата да го завршам часот во 18 часот, наместо во 6 часот наутро. „На нашата конкуренција гледаме како на работи со кои се натпреваруваме за вашето внимание и времето поминато на вашите телефони, на пример на Инстаграм или Тикток“, вели Сем Далсимер, глобален шеф за комуникации на „Дуолинго“. „Се обидуваме да го натераме вашето семејство да нè избере нас, а не да игра видеоигри“.
Тој пристап во голема мера успеа, трансформирајќи го она што првично беше студентски докторат во корпорација од 2,7 милијарди долари со повеќе од 500 вработени. Фон Ан ја изведе компанијата на берза во јули 2021 година со 102 долари по акција, токму кога акциите од пандемијата го достигнаа врвот. Само за неколку месеци, цената на компанијата речиси се удвои, но акциите оттогаш паднаа за повеќе од 60 отсто од својот врв. „Дуолинго“ успеа да го избегне големиот пад што го доживеаја фитнес и шопинг-апликациите - „Пелотон“ (Peloton) односно „Шопифај“ (Shopify) и другите победници од пандемијата што станаа губитници, а сега се обидува да прерасне од омилена фримиум-апликација во профитабилен бизнис.
Апликацијата има речиси 15 милиони активни корисници дневно, што е за 51 отсто повеќе од пред една година, според најновиот извештај на компанијата. Повеќето од овие ентузијасти не плаќаат ништо, избирајќи ја бесплатната верзија со реклами наместо да издвојуваат 12,99 долари месечно (во САД) за претплата на „Дуолинго плус“ (Duolingo Plus). Фокусирајќи се на растот наспроти приходите, „Дуолинго“ доминираше во категоријата јазични апликации, со речиси две третини од сите преземања и користења, според фирмата за истражување на пазарот „Сензор тауер“ (Sensor Tower). „Нашиот бесплатен производ се покажа како подобар од повеќето други платени апликации за учење јазик“, вели Фон Ан од седиштето на компанијата во Питсбург. Неговата стратегија е да го прошири базенот на корисници на „Дуолинго до точка каде што само малкумина од нив ќе треба да се претворат во претплатници што ќе ги покријат сметките на другите. Мисијата на компанијата, како што нагласува секојпат, е „развој на најдоброто образование во светот и неговата универзална достапност“.
Ваков вид на одговор за непрофитна организација можеби звучи премногу идеалистички, особено од долгогодишен академик што сега води технолошка компанија со која се тргува јавно. Фон Ан воведе уште две бесплатни апликации годинава - „Дуолинго АБЦ“ (DuolingoABC), за основи за читање и описменување, и „Дуолниго мет“ (Duolingo Math), која ги учи основните математички операции како множење - и вели дека со ниту една од нив не планира да заработува во брзо време, што е во ред. „Не дека сум против заработката, но тоа никогаш не било приоритет“, вели тој. „Ако правите влијателни работи, парите ќе дојдат“.
Тоа секако е полесно да се направи кога имате половина милијарда долари во банка и малку долгови. Бројот на претплатници на десет години старата компанија е зголемен за повеќе од тројно од почетокот на пандемијата, на 3,7 милиони. Приходите на „Дуолинго“ годинава треба да надминат 365 милиони долари, што е за 45 отсто повеќе од лани.
Наоѓањето нови начини за извлекување пари од џебот на обожавателите би можело да ги чини скапо Во ноември, ажурирање на апликацијата ги погоди речиси сите корисници, предизвикувајќи уште поголем гнев. „Сиромашно, веќе видено и неинспиративно“, напиша на Твитер писателот на криминалистика Иан Ранкин. „Merci et auf Wiedersehn“, бидејќи новиот дизајн нуди помалку избор и ги принудува луѓето да трошат пари на купувања преку апликација. „Меч меднес“ (Match Madness), на пример, е темпиран предизвик што бара од корисниците брзо поврзување на зборовите од вокабуларот, што ги поттикнува да купат дополнително време кога часовникот неизбежно ќе отчука.
Компанијата во објава објасни дека нејзината нова стандардна поставка е „поефикасна од наставна гледна точка“. Но во последниот извештај за заработка, Фон Ан и главниот финансиски директор Метју Скарупа објаснија дека постојат и други мотиви. „Приходите од купувањата во апликација се приоритет за нас“, рече Фон Ан, додавајќи: „Ќе се обидеме да се погрижиме да не ги наруши резултатите од учењето“.
Растејќи во Гватемала, Фон Ан често ја посетувал фабриката за слатки на своите баба и дедо. Колку растел, толку повеќе се фасцинирал од начинот на правење слатки. „Некако ќе се прикрадев таму за време на викендите и ќе си играв со машините“, вели тој. „Потоа почнав да ги расклопувам“.
Сепак, тој не можел да сфати како повторно да ги состави машините и на крајот му бил забранет влез во фабриката. Но веќе научил вредни лекции од тоа - не само за правење гумени мечиња туку и за тоа како една компанија што произведува евтин и за многумина омилен производ сепак може да пропадне. „Научив многу за нефункционалниот семеен бизнис и видов што сè направија за целосно да ја уништат компанијата“, вели тој.
Фон Ан никогаш немал намера да стане претприемач, но неговата мајка секогаш имала амбиции за него. Меѓу првите жени од Гватемала што завршиле медицинско училиште, таа увидела дека сака дете и покрај тоа што е самица на 43-годишна возраст. Убедила еден од своите професори од медицинското училиште да забремени од него без да врши притисок врз него да остане во нивниот живот. „Таа рекла: 'Видете, само сакав да ја најдам најпаметната личност што сум ја запознала'“, вели Фон Ан, кој го носи презимето на неговиот покоен татко. „Колку повеќе минува времето, толку повеќе сфаќам дека мајка ми направи нешто што е малку откачено“.
Мајката на Фон Ан вложила сè во образованието на својот син, запишувајќи го во американско училиште во Гватемала, во кое тој посетувал настава со децата на богатите Гватемалци и странските дипломати. Се запишал на универзитетот „Дјук“, а потоа и на универзитетот „Карнеги Мелон“, на постдипломски студии по компјутерски науки, каде што дипломирал со изумот на Captcha, алатка за автентикација што ја користат милиони веб-страници - а која на „Јаху“ (Yahoo!) му ја дал бесплатно. Таа технологија ја подобри со reCaptcha, продавајќи му ја на „Гугл“ во 2009 година за „десетици милиони долари“. (Неговите најголеми трошоци оттогаш се: „ламборџини“, куќа на Менхетн за 22,5 милиони долари и летови за својата мајка, која сега живее со него во Питсбург, со приватен авион од Гватемала на почетокот на пандемијата.)
Наместо да се пензионира како 30-годишен милионер, Фон Ан почнал да размислува за улогата што во неговиот успех го имало учењето на англискиот јазик на мала возраст. „Јас сум од многу сиромашна земја, но случајно добив образование на богат човек“, вели тој. Сакал да најде начин секому да му понуди бесплатни часови по странски јазик со паметен телефон, па почнал да работи со Северин Хакер, швајцарски студент чиј мајчин јазик бил германскиот. Со тим од дипломирани студенти и истражувачи во „Карнеги Мелон“, каде што Фон Ан веќе бил професор по компјутерски науки во тоа време, ја развил програмата што на крајот прераснала во „Дуолинго“. За да ги проучуваат наставните методи што би можеле да функционираат онлајн, „тие буквално излегоа и купија книги како шпански за неуки“, објасни Фон Ан. Нивната цел, посочи тој во својот говор на TEDx во 2011 година, била „да го преведат целиот веб на сите главни јазици“.
Првично, Фон Ан и Хакер мислеле дека можат да изградат бизнис-модел заснован на reCaptcha, каде што луѓето ќе преведат дел од текст од напис во весник, за кој издавачите потоа ќе платат. Идејата се покажала како премногу кабаста за спроведување, па продолжиле без план за профит. Фон Ан размислувал да аплицира за академска стипендија, но не сакал да се занимава со толку обемна документација. Наместо тоа, вели тој, за да ја развие апликацијата зел почетен капитал од „Јунион сквер“ (Union Square Ventures), актерот Ештон Качер и инвеститорот Тим Ферис. „Овој човек е инженер над инженерите“, рекол Ферис.
Кога „Дуолинго“ беше лансиран како веб-страница во јуни 2012 година, доминантен играч во онлајн наставата по странски јазици беше „Розета стоун“ (Rosetta Stone), позната по цеде-ромовите од 700 долари што се продаваат во киосците во трговските центри. По една деценија постојани загуби, компанијата беше приватизирана во 2020 година и се фокусираше на продажба по училишта и бизниси. „Дуолинго“ зазеде поинаков пристап: „Без реклами, без скриени такси, без претплати, само бесплатно“, се нагласуваше во рамките на промотивната кампања. Неговите лекции повеќе изгледаа како игра отколку како академска вежба. (Хакер, сега главен директор за технологија на „Дуолинго“, одби да биде интервјуиран. Како и Фон Ан, тој сè уште поседува околу 10 проценти од компанијата.)
„Дуолинго“ дебитира како бесплатна апликација истата година, привлекувајќи 10 милиони преземања во првите 12 месеци и стана првата едукативна апликација што го освои признанието на „Епл“ (Apple). И покрај милионите корисници, стартапот немаше приходи и немаше вистински план за заработка. Сепак, Бред Барнам од „Јунион сквер“ бил импресиониран од тоа колку често луѓето се враќаат на апликацијата и рекол дека е уверен оти „порано или подоцна ќе има начин од таа публика да се оствари доживотна заработка“.
До почетокот на 2016 година, „Дуолинго“ заврши четири круга на финансирање и беше проценет на 500 милиони долари, но инвеститорите стануваа сè понервозни. Напорите за генерирање приход претходната година донесоа вкупно 400.000 долари. „Моите партнери во 'Клајнер' (Kleiner) ми рекоа: 'Мораш да го најдеш вистинскиот извршен директор за ова бидејќи тој е почетник. Тој е пронаоѓач, но не ја разбира работата и не покажува никаков интерес'“, рече Вилијам Бинг Гордон од „Клајнер Перкинс“, фирма што инвестирала во нив во 2015 година. Фон Ан ја задржал својата работа, но се согласил да го доведе Боб Миз, поранешен глобален шеф за игри во „Гугл плеј“ (Google Play), продавницата за апликации на „Андроид“ (Android), како главен деловен директор на „Дуолинго“.
„Дуолинго“ веќе изгледал и давал чувство како да е видеоигра; а Миз се прашувал дали сè уште може да заработи пари на тој начин. Компанијата имала блиски односи со „Гугл“ - неговиот независен фонд за ризичен капитал „Капитал Џи“ (CapitalG) бил ран инвеститор, а Фон Ан работел таму откако ја продал reCaptcha. Така, Миз ги испратил инженерите на „Дуолинго“ во технолошкиот гигант за да се обучуваат за машинско учење и да проучат како „Јутјуб“ ги користи рекламите за да генерира приходи.
Во 2017 година, „Дуолинго“ дебитира со претплатничка верзија на апликацијата што беше речиси идентична со бесплатната верзија, само со неколку нови функции и без реклами. Приходите почнаа да растат, достигнувајќи 70 милиони долари во 2019 година, а потоа се удвоија во 2020 година, бидејќи милиони корисници одеднаш открија продуктивен начин да го користат времето во текот на карантинот. Компанијата потроши многу повеќе на истражување и развој отколку на маркетинг, а за една година приходите повторно се удвоија. Наместо да остане во приватна сопственост, Фон Ан одлучи дека е подготвен за иницијална јавна понуда. „Долготрајните компании“, вели тој, „обично се јавни“.
Кога „Дуолинго“ првпат ја лансира својата сметка на Тикток во 2020 година, во неа обично вклучуваше влијателни лица што подучуваат збор или два на својот мајчин јазик. Видеата во просек имаа неколку стотици илјади прегледи - до септември 2021 година, кога Зарија Парвез, 24-годишна шефица на маркетинг на социјалните мрежи во компанијата, забележала дека костимот на маскотата був е оставен покрај нејзиното биро. Таа објави видео од Дуо како лебди над неа, со натпис „Кога само се обидуваш да ја завршиш својата работа без да те тероризира був“. По повеќе од 3,5 милиони прегледи, компанијата сфатила дека има сосема нов начин да ја одржува базата на обожаватели.
Оттогаш, бувот се впушти во канцелариски операции поради кои би бил отпуштен секој работник во секоја нормална компанија. Сите тие негови неумесни шеги на некој начин биле инспирирани од генерацијата што нонстоп е залепена за своите телефони и израсната гледајќи репризи од серијата „Канцеларија“ (The Office).
Фотограф: Николас Коковлис / Getty Images
„Дуолинго“ се наклони на својата малку дрска страна, но исто така дава можност за решавање на личните проблеми на Фон Ан. Иако тој го опишува својот стил на управување како „избегнување конфликти“, на Твитер на шпански јазик често се судира со сегашните и поранешните претседатели на Гватемала. „Ги мразам“, отворено вели тој. „Тие се крајно корумпирани“. Откако американскиот Врховен суд го отфрли случајот „Ро против Вејд“ во јуни, тој на Твитер ги предупреди политичарите од Пенсилванија дека „Дуолинго“ може да ја напушти државата доколку наметнат ограничувања за абортусот. Неговата фондација неодамна даде три милиони долари за поддршка на организации што промовираат заштита на животната средина, независен печат и образование за девојчиња и жени во Гватемала. „Ако навистина сакате да ја подобрите земјата, треба да им обезбедите образование на девојките“, вели тој. „Мајките подобро да бидат паметни затоа што тато го нема“.
Уште кога бил тинејџер, два трна во окото му биле тестот по англиски како странски јазик (ТОЕФЛ) и Меѓународниот систем за тестирање англиски јазик (ИЕЛТС), стандардизирани тестови за англиски јазик потребни за кандидатите на универзитети каде што наставата е на англиски јазик и апликантите за виза од одредени земји. Кога аплицирал за „Дјук“, морал да лета во соседниот Ел Салвадор за да го полага ТОЕФЛ, трошејќи повеќе од 1.200 долари, огромна сума за Централна Америка. „Овие бизниси постојат 50 години и тие се екстрактивни - тоа е како да велат: ’Наплаќаме 200 долари затоа што можеме’“, вели Фон Ан. „Тоа е месечна плата на некои места“.
Фон Ан заклучил дека „Дуолинго“ е идеално позициониран да се натпреварува со големите организации за сертификација на тестови на англиски јазик, па во 2016 година почнал да работи на онлајн верзија што ќе чини четвртина од цената на стандардизираните тестови. „Сите ни рекоа дека нема да успее“, вели тој. И долго време беше така.
Тоа се промени со пандемијата, кога беа затворени центрите за тестирање што ги користеа ТОЕФЛ и ИЕЛТС. Одеднаш, онлајн тестот на „Дуолинго“ од 49 американски долари стана единствената остварлива опција за многу студенти. Обемот на тестовите се зголеми десеткратно за два месеца, а на него почнаа да се приклучуваат и универзитети. Денес, тестот за англиски јазик на „Дуолинго“ е прифатен од повеќе од четири илјади институции, од универзитетот „Стенфорд“ до Колеџот за акушерки во Јута. Производот ѝ донесе на компанијата околу 25 милиони долари приход минатата година; бегалците можат да го преземат бесплатно.
„ЕТС, непрофитната организација зад ТОЕФЛ, смета дека тестот на ’Дуолинго’ е премногу машински управуван, што ги загрозува валидноста и правичноста на резултатите кога се користат за одлуки за прием на високи позиции“, вели Срикант Гопал, извршен директор на ЕТС за ТОЕФЛ. Плус, како што вели тој, се бара само петминутен примерок за пишување, што не е баш ригорозен барометар за течно познавање на англискиот јазик. („Дуолинго“ тврди дека неговите корелациски студии укажуваат на „многу силна врска“ помеѓу тестот за англиски јазик на „Дуолинго“ и резултатите од ТОЕФЛ и ИЕЛТС.)
Таа критика често се упатува кон „Дуолинго“ во целина: премногу е автоматизиран, несериозен, неефикасен и генерално премногу приспособлив. Во многу популарна објава на блог од 2015 година, професорката за јазици Керстин Кејбл остро праша: „Дали 'Дуолинго' го троши вашето време?“. Таа, меѓу другото, ја критикуваше апликацијата поради прекратките часови и немањето насоки и објаснувања за клучните граматички поими. Апликацијата е многу подобрена оттогаш, признава Кејбл, но останува прашањето: Колку добро можете да научите јазик од вашиот телефон?
Зависи кого прашуваш и кои се твоите цели. „Дуолинго“ се фали со самофинансирана, нерецензирана студија, која покажува дека неговите корисници достигнале ниво еквивалентно на четири семестри на колеџ за околу половина од времето. Една понова студија, која исто така беше финансирана од самата компанија, покажа дека по неколку месеци, изучувачите на англиски јазик постигнале респектабилна флуентност во јазикот.
Шон Ловен, професор по лингвистика на Државниот универзитет во Мичиген, одреди десет студенти од дипломски студии да поминат еден семестар учејќи ги основите на турскиот јазик на „Дуолинго“. По тоа, само еден од нив успеал да го положи испитот по турски јазик во првиот семестар. „Повеќето од нас би паднале по предметот врз основа на тој курс“, вели Ловен. „Но сите знаевме повеќе отколку кога почнавме“. („Дуолинго“ признава дека турскиот, како и мандаринскиот кинески и некои помалку популарни јазици како навахо, е една од нејзините поскромни наставни програми.)
Ловен неодамна заврши придружна студија, која ја споредува ефективноста на „Дуолинго“ и „Бабел“ , апликација за учење јазик со седиште во Берлин, која постои од 2007 година и има продадено 10 милиони годишни претплати по 80 долари. „Бабел“ е поформална, повеќе дидактичка и целосно базирана на претплата. „Таа не е игра и нема машински генерирани фрази“, вели извршниот директор на „Бабел“ во САД и главен директор за приходи Џули Хансен. Разликите меѓу нив се очигледни: „Дуолинго“ го зборува визуелниот јазик на игрите како „Енгри брдс“ (Angry Birds), додека „Бабел“ е повеќе како учебник. (Истражувањето на Ловен покажа дека корисниците на „Дуолинго“ и „Бабел“ постигнале еднакво ниво на познавање во рок од осум недели.)
Сепак, „Бабел“ - кој требаше да излезе на берза во септември 2021 година, пред да се повлече во последен момент - очигледно сака да позајми дел од заразниот шарм на „Дуолинго“. Неодамна ја прошири својата понуда на курсеви во живо на платени, посветени инструктори. „Сакаме да бидеме како Пелотон“, вели Хансен. Во меѓувреме, „Дуолинго“ сака уште повеќе претплати. Минатата година воведе „семеен план“ од 120 американски долари, кој им овозможува на шест лица да ја користат премиум-верзијата. „Сè додека некој од вашето семејство го користи, нема да престанете да плаќате за тоа“, вели Фон Ан. (Фондсе, несреќниот обожавател на „Дуолинго“, открил решение што им овозможува нему и на неговата сопруга да продолжат да го користат стариот „Дуолинго“ до крајот на годината. „Потоа, ќе биде ’Бабел’“, ни пиша тој преку е-пошта.)
„Вистинската тајна на ’Дуолинго’“, вели Арие Смит, популарен полиглот од „Јутјуб“ и „Тикток“ познат по ознаката @xiaomanyc, „е тоа што прави учењето јазик да изгледа полесно отколку што навистина е“. Тој поминува неколку недели проучувајќи нови јазици со учители што се изворни говорници, а потоа објавува видеа на кои купува намирници на кинески или нарачува појадок на нигерискиот игбо јазик. Според Смит, процесот на учење е „напорна работа“. „Погледнете колку е тешко да се научи јазик на традиционален начин“, вели тој, „е***о е тешко“.
Но, ако сте љубител на „Сквид гејм“ (Squid Game) и само сакате да научите корејски, еден од најбрзорастечките јазици на „Дуолинго“, апликацијата го олеснува почетокот. „Нема да говорите течно“, вели Смит. „Но, тоа е добра отскочна штица“.
- Текстот го преведе Тео Зориќ (teo.zoric@bloombergadria.com)
.webp){kind=icon}