Помош, го забележав шефот на апликација за запознавање

Воведување на колумната „Сед деск салад“ (англ. „Sad Desk Salad“) за совети за прашања на работното место од Ана Холмс во „Блумберг бизнисвик“.

„Веројатно ме виде“. Да, веројатно, затоа што за тоа служат ваквите апликации. Исто така, ако тој е оженет маж со профил на апликација за запознавање, тој веројатно е толку очаен за внимание од друга жена што е подготвен да го стави своето лице на профилот на апликацијата за запознавање и покрај тоа што е оженет.

Но, прво, најважното нешто: Дали има нешто на вашиот профил за запознавање што не сакате да го види? На пример, не би сакал мојот шеф да знае дека сакам да ми наредуваат.

Како и да е, назад кај вашиот шеф. Накратко: тоа што го прави е негова работа, иако е забавно да размислувате за тоа. Ве советувам да ги задржите вашите претпоставки за себе, но ако треба да ги споделите со другите - а сигурна сум дека ќе го направите - споделете ги со луѓе што не работат во иста канцеларија. И во никој случај не откривајте дека главниот лик на приказната е вашиот шеф.

Би сакала за момент да се вратам на почетокот. Моето тврдење дека вашиот шеф е доста очаен не е фер. Дефинициите за романтични и сексуални врски се менуваат, па затоа е можно вашиот шеф да е полиаморичен (има повеќе романтични врски во исто време) или таканаречен ЕНМ (ENM - акроним што го користат помладите за „етички немоногамен“). Ако е во таква врска, не само што е можно туку веројатно и вие ништо не знаете за тоа. И не треба да знаете. Додека ги живееме нашите животи и онлајн и јавно, ова веројатно не е последен пат да наидете на нешто што не би сакале да го видите. Така е. Но, ако на вашиот шеф му се допаѓа вашиот профил на апликација за запознавање, ќе имате многу поголем проблем.

Навистина ми се допаѓа вашиот терапевт. Таа знае што се случува (родовиот јаз во платите), а можеби дури и знае како можеме да се избориме со тоа. Можете да го опишете тоа како заштита или како сакате, но чувствувам дека знае нешто за тоа. Разбирам. И јас би сакала да ти го дадам истиот совет... но не можам. Отворањето пошта адресирана до друго лице е казниво со парична казна или шест месеци затвор и навистина не можам да ја започнам оваа колумна со поттикнување кривично дело.

Интересно, ми се случи нешто слично. Еднаш добив платна листа од колега што не можев да го гледам, главно затоа што ми наредуваше и ми ја поткопуваше работата на секој чекор. Му подадов (неотворен) плик. Патем, кој сè уште добива хартиени листи за плата по пошта? Меѓутоа, подоцна се запрашав дали ја направив вистинската работа. Сè уште го правам тоа. Се прашував и дали методот на отварање пликови со пареа што го гледаме на филмовите функционира во реалниот живот (според информациите од веб-страниците функционира; друга опција е да го ставите пликот во замрзнувач).

Но, назад на твоето прашање. Се чини дека поголемиот проблем за вас и вашиот терапевт е тоа што жените честопати се платени помалку од мажите за иста работа. А тие ја работат таа работа еднакво добро, па дури и подобро од мажите.

Жените често плаќаат голем данок за својата компетентност, особено меѓу мажите што се чувствуваат загрозено или едноставно не веруваат дека жената може да биде самоуверена и успешна (мислам дека ова е голем дел од причината за нееднаквоста во платите). Се сеќавам дека бев интервјуирана за работа од 50-годишен извршен директор, кој ме праша дали „можам да бидам понизна“ додека седевме во застаклена конференциска сала со изложени тули.

Дозволете ми да повторам и да нагласам: Еден средовечен маж што седеше на масата во конференциска сала ме праша мене, возрасна жена што аплицира за висока работа во неговата компанија: „Можеш ли да бидеш понизна?“

Мојата прва мисла беше: Од која лидерска книга го извлече тоа прашање? Дали некој му кажал нешто за мене? Дали би му поставил вакво прашање на маж? Како воопшто да одговорам?

Излезе дека му дадов доста добар одговор. Му кажав дека сум вреден работник, дека добро соработувам со другите и дека уживам да работам тимски, особено на креативни проекти. Но, додадов дека немам проблем да земам признание за нешто што сум го направила добро и дека мислам дека тоа не ме прави арогантна мене или некој друг. Само наметливо. А зошто патријархат и сето тоа.

Но, дали патријархатот, во овој или друг случај, го оправдува хакирањето на туѓата приватна кореспонденција? Дали е оправдано прекршувањето на законот? Мојот одговор е: Навистина не знам. Доверливите информации се доверливи. И прекршувањето на законот е прекршување на законот (не прекршувајте го!). Но, би излажала ако не признам дека сум во искушение да го отворам писмото. Имам и активистка во мене што се прашува дали не треба да ѝ дадеме приоритет на транспарентноста пред приватноста, барем кога станува збор за работата, нееднаквоста во платите и додатоците, за да им дадеме на вработените повеќе можности да ги изедначат условите за игра. Знаењето е моќ и така натаму. Дополнително, треба да размислите дека ова првенствено ви кажува нешто за начинот на кој жените и другите работници на „пониското“ ниво на корпоративната скала често преговараат без да ги знаат сите факти.

Како и да е, решив да ја прашам мојата терапевтка, ќе ја викаме Тамра, што мисли дека треба да направам. Тамра ме поддржуваше во многу професионални ситуации: таа беше првата линија на одбрана против тешкиот шеф на еден од моите неодамнешни ангажмани, кој ме убеди да се преселам со тоа што ми вети работа со фиксна плата и систем за бонуси, а потоа ми ја ускрати договорената плата. Да не звучи премногу политички, но Тамра е добро упатена и брза да разговара за начинот на кој жените и луѓето од другите раси се поткопани во корпоративната капиталистичка култура, каде што луѓето што го контролираат буџетот им ги зголемуваат платите на оние што изгледаат и се однесуваат најмногу како нив.

Дали Тамра мисли дека треба да го отвориш пликот? „Веројатно не“. А да нагласиме зошто: „Затоа што е кривично дело!“

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар