Енергетиката ќе биде клучна тема на средбата меѓу Путин, Моди и Шји викендов

Рускиот претседател Владимир Путин викендов има ретка можност да се сретне со двајцата свои најважни енергетски партнери, и тоа токму во време кога му треба нешто од нив.

Обезбедувањето дека Нарендра Моди од Индија е подготвен да одржува здраво ниво на увоз на руска сурова нафта, и покрај растечкиот притисок од САД, ќе биде високо на агендата на Путин. Неговиот втор потфат веројатно ќе биде да го натера кинескиот лидер Шји Џјинпинг да ја одигра својата улога, вклучувајќи и деблокирање на долгоочекуваниот гасовод што би ѝ помогнал на Москва да замени поголем дел од својата продажба во Европа.

Самитот на Шангајската организација за соработка, кој започнува в недела во пристанишниот град Тјанџин, ќе ги собере лидерите од над десетина земји. Тоа ќе биде и првата средба на Путин, Моди и Шји од самитот во Русија минатата година.

Тројцата станаа неразделно поврзани откако Москва ја нападна Украина, формирајќи еден вид ефикасен енергетски триаголник бидејќи западните ограничувања се заострија. Од почетокот на 2023 година Кина и Индија заедно купија повеќе од половина од рускиот извоз на енергија, според податоците од Центарот за истражување на енергијата и чистиот воздух.

„Пекинг и Њу Делхи најверојатно ќе останат клучни клиенти за руските извозници на енергија. Односот станува клучен за Кремљ, бидејќи нафтената и гасната индустрија остануваат главен извор на приходи од извоз за земјата“, рече Александар Габуев, директор на центарот „Карнеги Русија Евроазија“ (Carnegie Russia Euroasia).

Сепак, уште поблиското приближување би барало надминување значајни пречки, од индиските сомнежи кон Кина до кинеската сопствена заштита од прекумерна зависност од еден снабдувач со енергија.

Bloomberg Mercury

 

„Од Пекинг зависи да го освои Делхи, а Москва можеби ќе сака да види што може да се стори за да ја направи соработката на Индија со Русија вредна за Делхи“, рече Џа Иан Чонг, вонреден професор по политички науки на Националниот универзитет во Сингапур. „На крајот на краиштата, очигледната причина зошто Индија се соочува со високи американски царини е поврзана со нејзиното купување руска енергија.“

Кога станува збор за нафтата, Русија ќе биде среќна ако може да го одржи вкупниот извоз на сурова нафта блиску до нивото од годинава. Дневниот извоз на Русија во Кина во просек изнесуваше 2,1 милиони барели во периодот од јануари до јули годинава, а 1,9 милион барели дневно се упатуваат кон Индија, покажуваат пресметките на „Блумберг“ врз основа на податоците од Меѓународната агенција за енергетика.

Кинеските купувања веројатно нема да се променат во скоро време. Тоа му остава простор на Путин да се фокусира на Моди, чија влада е постојано напаѓана од администрацијата на Трамп и сега се соочува со царина од 50 проценти на индиските стоки за да се казни земјата за купувањето руска нафта.

Генералната состојба на Москва со гасот е посложена. Путин веројатно повторно ќе го отвори прашањето за гасоводот „Моќта на Сибир 2“ кога ќе се сретне со Шји. Проектот би земал гас од полињата што порано ја опслужуваа Европа и со него би ја снабдувал Кина. Но, и покрај долгогодишните дискусии, Пекинг не е подготвен да се обврзе.

Путин може да го процени и апетитот на Кина за поголеми количества течен природен гас од нејзиниот објект „Арктик ЛНГ 2“, кој е санкциониран од страна на САД. Таа перспектива изгледа барем поблиску откако танкер што носи пратка од фабриката вчера за првпат се закотви во кинеско пристаниште. „Арктик ЛНГ 2“ е клучен за планот на Русија да го зголеми извозот преку море до 2030 година и да ги искористи новите пазари по остриот пад на продажбата преку гасоводите кон своите традиционални купувачи во Европа.

Индиското тенко јаже

Продажбата на нафта во Индија најверојатно ќе се тестира во наредните месеци бидејќи земјата оди по политички тенко јаже помеѓу САД, кои минатата година купија стока во вредност од речиси 90 милијарди долари, и Русија, долгорочен сојузник и снабдувач на оружје - а сега извор за речиси една третина од нејзиниот увоз на нафта.
Во последните недели Вашингтон посочи дека Њу Делхи со купување нафта со попуст од Русија ја финансира војната во Украина. Трговскиот советник на Белата куќа, Питер Наваро, отиде дотаму што го нарече конфликтот „војната на Моди“.

Царината од 50 проценти што стапи во сила во средата треба да нанесе осакатувачки удар врз индиската економија и не е јасно дали владата на Моди може да го издржи притисокот ако се соочи со губење работни места и толку силна кочница за растот.

Засега, Индија ги намалува своите набавки од Русија - но не престанува. Нејзините рафинерии планираат да купат од 1,4 до 1,6 милион барели дневно од октомври, што сепак е помалку во споредба со просекот од 1,8 милион барели во првите шест месеци од годинава.

Bloomberg Mercury

 

Помалку руски набавки ќе значат дека рафинериите ќе се откажат од заштедите, кои во просек изнесуваа речиси 10 долари за барел во споредба со суровата нафта од Саудиска Арабија од средината на 2022 година. Во меѓувреме, Русија ќе мора да најде други домови за вишокот нафта.

Кина се двоуми

Сепак, најважната цел на Путин во разговорите со Шји би била гасот. Кина и Русија ги развиваат своите односи за гас од 2014 година, кога потпишаа договор за изградба на првиот гасовод „Моќта на Сибир“. Тој гасовод сега е со полн капацитет и се очекува да пумпа 38 милијарди кубни метри годинава од источна Русија до крајбрежните мегаградови на Кина. Освен тоа, друг гасовод ќе додаде 10 милијарди кубни метри и ќе стапи во употреба во 2027 година.

Сепак, Кремљ се стреми кон „Моќта на Сибир 2“, голем цевковод што би пренесувал 50 милијарди кубни метри годишно на повеќе од 2.600 километри низ руската степа од полуостровот Јамал. Тоа би ѝ овозможило на Русија преку тој гасовод да надомести околу една третина од продажбата на гас што ја изгуби во Европа, транспортирајќи го горивото од истите бунари што некогаш снабдувале земји како Германија.

Проблемот е што се чини дека Кина не го сака тоа или барем не во сегашните услови. Со години овој проект е тема на разговор - но додека официјалните руски извештаи го истакнуваат договорот, кинеските изјави почесто го изоставуваат.

Пекинг има неколку причини да биде претпазлив во врска со потпишувањето, вели Ерика Даунс, виш истражувач во Центарот за глобална енергетска политика на Универзитетот „Колумбија“.

Прво, побарувачката на Кина за увоз на гас е забавена од вртоглавиот раст што го доживеа минатата деценија. Земјата успеа да го зголеми домашното производство, додека јагленот и брзорастечкиот сектор за обновливи извори го намалуваат својот придонес во производството на електрична енергија. Вкупниот увоз на гас во 2024 година всушност беше помал отколку во 2021 година.

Потоа, тука е појавата на пазарот на течен природен гас (ЛНГ), кој ѝ даде на Кина опции да купува гас што не ја врзуваат за повеќедецениски договор. Потпишување договор и прифаќање на „Моќта на Сибир 2“ исто така би го направиле Пекинг многу зависен од една земја за голем дел од своето снабдување, позиција во која не сака да биде.

Единственото прашање е дали Трамп и неговите политики и ставови би можеле да ги ресетираат енергетските пресметки на Пекинг.

„Не сум сигурна дали веќе стигнавме до точка каде што Кина е подготвена да продолжи со ‘Моќта на Сибир 2’“, рече таа. „Но, можете да замислите ситуација во која Кина би била подготвена да го направи тоа за безбедност на снабдувањето, особено ако добие отстапки во однос на цената.“

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар