.webp){kind=icon}
Во јуни Европскиот парламент донесе нови прописи за длабинска анализа со кои се дозволува поднесување тужби против големите текстилни компании, со можни казни, доколку не ги идентификуваат и решат прекршувањата на човековите права и деградацијата на животната средина во нивните синџири на снабдување. Додека повеќе брендови се вртат кон Индија како потенцијална производствена база, работниците на самото дно на синџирот на снабдување сè уште работат во лоши услови, честопати спијат на фабричките подови за да ги завршат недоволно платените задачи.
Лив Симплициано, менаџер за истражување и стандарди во „Фешн револушн“ (Fashion Revolution) во Лондон, истакнува дека „целта на транспарентноста во синџирот на снабдување е да се заштитат најранливите“.
Ревијата на „Диор“ во Мумбај, која беше прва ревија на луксузниот бренд за претставување на новата колекција во Индија, го привлече вниманието на многу љубители на модата. Настанот беше можност за „Диор“ да ја преземе контролата врз наративот за својот индиски синџир на снабдување.
Во промотивниот документарец за создавањето на шоуто, „Диор“ откри дел од заднината на оваа соработка. Посебен сегмент од документарецот ги носи гледачите во работилници во јужна Индија, каде што ткаенините се рачно изработени на разбои. Беше истакната соработката на Мари Грација Чиури, креативна директорка за женска облека на „Диор“, со работилниците „Чана куа“ (Chanakya). Преку таа соработка повеќе од 1.000 жени добија можност да се вработат или да основаат свои работилници.
Сепак, Максимилијано Модести, основач на „Ле аталјерс“ (Les Ateliers 2M), индиска фирма што произведува за луксузни конгломерати, истакнува дека и покрај фактот што, да речеме, 70 отсто од везот е рачно изработен во Индија, луксузните куќи сè уште не сакаат јасно да ги означат производите како „Made in India“, иако на тоа се обврзани со закон.
Зошто врската меѓу таа земја и западните луксузни брендови сè уште останува обвиена во мистерија, дознајте во видеото.
