.webp){kind=icon}
Како што се наближува летната туристичка сезона, се поставува едно повеќегодишно прашање, на кое технологијата му дава новo светло: дали дестинацијата првенствено е наменета за оние што живеат таму или за целиот свет?
Во оваа дилема, последниот показател доаѓа од Барселона: тоа е автобусот 116 кој води до паркот Гуел, дизајниран од Антони Гауди, инаку една од најдобрите туристички дестинации во градот.
Имено, околниот метеж и мноштвото автобуси го навеле градскиот совет да ја отстрани маршрутата од мапите на Гугл (Google) и Епл (Apple) која води до паркот Гуел. Со други зборови, на туристите сега им е тешко да стигнат до познатиот парк, што - притоа - воопшто не го вознемирува локалното население; и тоа не е изолиран случај.
- Њујорк постави строги ограничувања на „Ербиенби“ (Airbnb), во обид да направи повеќе станови достапни за жителите на градот, а не за туристите.
- Амстердам загрижено им порачува на британските туристи кои бараат забава - алкохол, дрога и секс - да не доаѓаат во градот.
- Јапонија ја зголемува цената на билетите за брз воз за туристи за 70 отсто.
- Венеција наплаќа влез од пет евра по лице за еднодневни посетители.
Покрај тоа, староседелците од колумбискиот град Меделин неодамна демонстративно ги посетија баровите со голем број туристи, додека плажите и рестораните се на удар во Шпанија.
Дали сте на страната на туристите или локалните жители, секако, ќе зависи од самото место, како и од вашата позиција како посетител или локалец. Сакам да верувам дека секогаш би бил на страната на туристите, дури и во мојата родна држава Вирџинија (САД). Ова се некои од причините зошто мислам така.
Прво, повеќето од овие одлуки ги носат градските, локалните и националните власти. Тие одговараат пред своите гласачи и домашни групи од интерес, а не пред странците. Ако ништо друго, интересите на странците се недоволно застапени. Тоа не значи дека не се разгледуваат правата на туристите, но тоа е првиот впечаток.
Второ, како економист, силно верувам во механизмот на цените. Цените ја балансираат понудата и побарувачката, без многу експлицитно политичко мешање во приватните одлуки. Кога едно туристичко искуство чини повеќе, самите туристи можат да одлучат дали вреди.
На пример, одлуката на Јапонија да ги зголеми цените на билетите за воз за туристите е добар пристап. Во меѓувреме, јапонската влада, која се соочува со високи пензиски трошоци, има повеќе пари на рака. Значи, нема потреба да им замерувате на туристите или да ги ограничувате, и навистина открив дека Јапонците се исклучително пријателски расположени, подготвени да им помогнат на странците. Повисоките цени ќе им олеснат да ја задржат таквата позиција.
Ако имам некој проблем со наплата на пет евра за влез во Венеција, тоа е ова: цената не е ни приближно доволно висока со оглед на гужвата. А што велите за 50 евра? Но, со насмевка!
Истото важи и за автобусот во Барселона: зошто само да не ја зголемите цената? Само за туристи. Доволно е лесно - делумно - да се спроведе овој план со проверки на самото место во самиот автобус. Алтернатива или можно дополнување на овој план е повеќе автобуси да сообраќаат до паркот со цел да се намали гужвата.
Се разбира, многу туристи ќе изберат да пешачат до паркот Гуел, како што направив на мојата последна посета. Ако целото соседство и натаму е пренатрупано, покачете ја цената на билетот (моментално 10 евра). Но, ве молиме: нека туристите имаат валидни ГПС системи.
Амстердам има поголем предизвик. Барселона и Венеција имаат неколку уникатни атракции и локации кои може добро да се наплатат, ако ги исклучиме оние групи на луѓе кои не плаќаат. Спротивно на тоа, за многу туристи во Амстердам, „атракциите“ се однесуваат на алкохол, марихуана и секс, а сите тие се со конкурентни цени. Гласам за поскапи билети за Ријксмузеј, но тоа можеби нема многу да влијае на проблемот на градот - туризамот за забава.
Во тој случај, холандската влада би можела да размисли за повисоки даноци за сите тие сектори, можеби со попусти за холандските граѓани. Во Меделин (Колумбија), градоначалникот ја забрани проституцијата на шест месеци, делумно како одговор на барањата на туристите, а во неа се вклучени и деца како жртви на сексуална трговија.
Во Њујорк, еден очигледен начин за решавање на недостигот на станови е да се дозволи изградба на дополнителни хотели и апартмани. Што се однесува до мене, за неколку месеци одам во Кејптаун. Поради повисоката стапка на криминал и непредвидливото снабдување со електрична енергија, многу туристи ја избегнуваат Јужна Африка. Судбината на земјите е таква што или имаат премногу или премалку туристи. Сè на сè, подобро е да го имате првиот проблем.
