Ори Кафри е коосновач на „Ј.К.“ (J.K. Place-a), колекција од мали стилски луксузни хотели во Капри, Рим и Париз, кои привлекуваат патници ориентирани кон уметноста и модата. Иако не е роден во средина што се занимава со угостителската индустрија, неговите родители се занимавале со облека и се преселиле од Израел во Италија во текот на 1970-тите години. Тоа не го спречило да ја следи својата страст за хотели со отворањето на „Ј.К.“ во Фиренца, на 24-годишна возраст, веднаш по завршувањето на универзитетот и откако стекнал искуство работејќи во хотели во тој историски град.
Кафри вели дека „Ј.К.“ од самиот почеток го користи „разумниот“ пристап за да се издвои во луксузниот сегмент, елиминирајќи ги малите непријатности за гостите. Очекувајте бесплатен минибар, појадок според вашиот распоред и без дополнителни трошоци за специјални кафиња или свежо цедени сокови, додека во исто време ќе додадете „боја“ на гостопримството со целење на поединецот.
Depositphotos
„Големите хотелски брендови се како големите модни брендови, ’Гучи’ (Gucci), ’Прада’ (Prada), ’Армани’ (Armani) се како ’Фор сизнс’ (Four Seasons), ’Риц карлтон’ (Ritz Carlton), ’Мандарин’ (Mandarin)“, вели Кафри во интервју за „Блумберг“ додека е на семеен одмор на островот Харбор на Бахамите. „Но, тогаш, во одреден момент, одите кај кројач за костум по мера и е поинаку, не затоа што е поскапо или поевтино, туку поради врската, начинот на кој навистина можете да се поврзете со личноста што е гостин“. Кога не е на пат кон Израел, Уругвај (татковината на неговата сопруга), САД и Европа неколкупати годишно, Кафри сака да посетува хотели и елегантни дестинации со своето семејство. Тој признава дека бракот и трите деца значително го промениле начинот на кој патува, сега е потребно многу повеќе планирање. „За да ја направам мојата сопруга среќна, научив дека кога патуваме, таа сака да најде машина за перење“, вели тој со насмевка.
Хотелиерот разговараше со „Блумберг“ додека неговиот бренд ја слави својата 20-годишнина по неколку клучни проекти. „Ј.К.“ во Милано ќе ги отвори своите врати до почетокот на 2025 година, лоциран во поранешните канцеларии на „Версаче“ (Versacea), во срцето на модниот кварт, и ќе биде најголемиот во колекцијата, со 40 соби. Приближно во исто време ќе се отвори и новиот „Ј.К. резиденс клуб“ (Ј.К. Residence Club) во Рим, со 15 пространи апартмани за подолг престој. Кафри живее во Фиренца, Италија, со сопругата и трите деца. Еве ги неговите совети за патување.
Паметен хотел е оној што прави да се чувствувате како да сте влегле во куќа или нуди изненадувања.
Сакам хотели, па секогаш барам работи што ме тераат да сонувам и да велам: „Ох, би сакал ова да беше моја идеја“ или „Ох, тие се толку паметни“. Синоќа, овде, на островот Харбор, вечеравме во мал хотел наречен „Лендинг“ (The Landing), каде што ја пуштаа најубавата музика. Ми ја дадоа својата 85-часовна плејлиста на „Спотифај“ (Spotify). Бевме таму двапати по ред на вечера и музиката беше прекрасна.
Постои уште еден хотел во Италија, на езерото Гарда, наречен „Вила Фелтринели“ (Villa Feltrinelli). Тоа е еден од првите хотели што ги посетив каде што, кога ќе пристигнете, ви ги распакуваат работите. Сè е вклучено. Гостопримството е навистина на ниво како да одите во нечиј дом. Всушност, иако е само хотел со 18 соби, тие сè уште се нарекуваат гранд хотел. Потоа размислувам за хотелот во Бразил „Понта дос Ганчос“ (Ponta dos Ganchos). Овој хотел беше многу посебен затоа што иако не сум голем обожавател на ресторани со ѕвезди „мишелин“, тие имаа еден од најдобрите појадоци што некогаш сум ги имал. Наутро имате две опции, да нарачате што ви се допаѓа или да бидете изненадени. Секое утро ни носеа шест или седум различни мали деликатеси што никогаш во животот не би ги нарачал, со локални состојки. Беше навистина инспиративно.
Depositphotos
Добрата хотелска соба ги има овие три основни елементи.
Првото нешто за кое луѓето веројатно не размислуваат е креветот. Потребен ви е добар ноќен одмор бидејќи, на крајот на краиштата, токму тоа ви го продава хотелот. Веднаш потоа: вистински туш, бидејќи ако немате убав туш со силен притисок на вода, тоа е проблем. И трето, парното и климата, кои треба да работат правилно.
„Јас сум во градот“ често е доволен изговор за да ја запознаете личноста што ја цените. Отсекогаш сакав да го запознаам семејството што се пресели на островот Харбор пред 27 години, Индија Хикс и нејзиниот сопруг Дејвид. Нејзиниот татко Дејвид Хикс бил многу познат и талентиран дизајнер во текот на 1960-тите во Велика Британија. Неговата ќерка е моја пријателка, а пред многу години се пресели овде и набрзо стана еден вид амбасадорка на овој остров. Таа има исклучително добар вкус за убави куќи, а пред неколку години дизајнираше и чанти и козметика, различни работи. Сега, конечно, еве сум на островот Харбор. Така, конечно успеав да се сретнам со неа и нејзиниот сопруг. Вечерта ја поминавме заедно. Тие се преселиле од Велика Британија на овој остров пред 27 години, па затоа се храбри. Ги следеа своето срце, љубов и инстинкт, не држејќи се до стандардните процедури. Многу туристи можеби ќе речат: „Посакувам да живеам овде“, но веројатно никој не го прави тоа.
Место за посета што не е толку познато е „Хозе Игнасио“ (José Ignacio) во Пунта дел Есте, во Уругвај.
Поранешното рибарско село се разви во многу модерно место за посета. Со заводливоста на италијанската долче вита, која очигледно се протега до Јужна Америка, каде што сè е опуштено и лесно. Има еден ресторан што е навистина посебен, тој се вика „Ла хуела“ (La Huella), што значи отпечаток од стапало. Овој ресторан е сличен на „Ле клуб 55“ (Le Club 55) во Сент Тропе, ја има истата енергија, истата публика, истите луѓе што уживаат во животот, уживаат во своето време. Тоа е многу посебна дестинација. Тука е и познатиот аргентински готвач Френсис Малман. Тој се преселил во близината на „Хозе Игнасио“, во малата населба Гарзон, и отворил ресторан и хотел со пет или шест соби. Овој човек приготвува неверојатни скари. Единствениот недостаток на „Хозе Игнасио“ е тоа што сезоната е многу, многу кратка. Срцето на сезоната е во текот на зимата, две или три недели околу Нова година. Општо, јануари, февруари и март се главните периоди и тогаш сите доаѓаат. Би било фантастично сезоната на ова место да е многу подолга.
Учењето странски изрази може да ви го олесни животот.
Пред дванаесет или тринаесет години родителите на мојата сопруга во Уругвај ми рекоа дека треба да научам само еден израз, не зборував ни збор шпански, иако е многу сличен на италијанскиот: „Да, драга“ (Sí, querida). Ако сакате животот да ви биде полесен и поедноставен: Да, драга!
Оставете некои активности на списокот за следниот пат.
Понекогаш не сликам или не правам одредени работи затоа што сакам да ги зачувам за следниот пат, а не да го затворам целиот круг. Како што никогаш не сум бил на Ајфеловата кула во Париз. Имаме хотел во Париз, а децата секогаш велат: „Ох, може ли да одиме на врвот на Ајфеловата кула?“ Јас им велам: „Не, следниот пат, следниот пат“. За првпат минатата година отидов со децата до Статуата на слободата.
.webp){kind=icon}
Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...