.webp){kind=icon}
Во регионот Адрија, индустријата за производство на пластична амбалажа е фрагментирана и доминирана од средни компании, обично специјализирани за специфичен сегмент производи, укажуваат од аналитичкиот тим на „Блумберг Адрија“ во новата анализа на овој сектор објавена на „Блумберг Адрија Инсајт“.
„„ДИВИ“ (DIVI) е специјализирана за производство на амбалажа за млечната индустрија, „Сибо Г“ (Sibo G) за фармацевтската и козметичката индустрија, „Бери Суперфос“ (Berry Superfos) за цврсти пластични садови, „Мотопласт“ (Motoplast) и „Макотер“ (Makoter) за полиетиленски фолии. Во Словенија, петте најголеми производители на пластична амбалажа во однос на обемот на продажба, учествуваат со 40 проценти во вкупниот обем на секторот во 2022 година. Сепак, ниту една од овие пет компании не работи во истиот сегмент на производи“, велат аналитичарите.
Според нив, повеќето компании во регионот, особено оние кои бележат силни стапки на раст, се извозно ориентирани и остваруваат најголем дел од продажбата на странските пазари.
„Главни извозни пазари се земјите од ЕУ и Америка. Во таква капитално интензивна индустрија, потребни се високи инвестиции за воспоставување и започнување на производството, така што бариерите за влез на нови играчи на пазарот може да се дефинираат како средни до високи“, велат аналитичарите.
Тие додаваат дека се поставува и прашањето на одржливост поради потребните инвестиции од една страна и неизвесните последици од понатамошното регулирање на индустријата од друга страна.
„И покрај тоа што работат во различни потсектори и користат различна технологија, компаниите од групата кои се предмет на споредба покажуваат прилично слични финансиски перформанси. Во набљудуваниот период сите забележаа сличен тренд кај приходите, додека средната маржа на профитабилност е блиску до просечната вредност на групата. Во периодот 2021-2022 година, сите компании во регионот Адрија забележаа силни двоцифрени стапки на раст, кои делумно произлегуваат од зголемувањето на продажните цени, што овозможи продажбата во голема мера да го надмине обемот пред пандемијата од ковид“, посочуваат од нашиот аналитички тим.
Со оглед на тоа што се наоѓаат во позиција помеѓу големите нафтени и хемиски компании од едната страна и големите клиенти како што се компаниите за храна и пијалаци од друга страна, преговарачката моќ на пластичните конвертори генерално изгледа слаба, што се одразува на ниските маржи на профитабилност, укажуваат аналитичарите.
„За тоа сведочи медијаната ЕБИТ маржа од 8,3 проценти во 2022 година кај локалните играчи, којашто е малку пониска отколку кај глобалните играчи од оваа индустрија“, велат аналитичарите.
Тие додаваат дека во однос на задолженоста, повеќето компании во споредбената група од регионот Адрија имаат низок или негативен коефициент на нето долг/ЕБИТДА и низок просечен сооднос долг/продажба од 13 проценти (без „Сибо Г“) што ја потврдува нивната здрава финансиска состојба и способност да преземат долгови и да инвестираат повеќе во одржлива технологија.
„Кога станува збор за инвестициите, активноста беше доста живописна во изминатите две години, со просечен коефициент на капитални трошоци/продажба од девет проценти и просечен коефициент на капитална трошоци/депрецијација и амортизација од 2,4 пати во 2022 година. Најнизок сооднос капитални трошоци/депрецијација и амортизација се забележува кај словенечките компании „Макотерм“и „Сибо Г“, за кои очекуваме да одат во различна насока“, велат аналитичарите.
Според нивното мислење, стапките на раст на продажбата за производителите од регионот Адрија ќе бидат во благ тренд на намалување во следните неколку години.
„Од една страна, бавното ублажување на високите стапки на инфлација надополнето со континуираните рецесиски закани влијае на побарувачката и во индустрискиот и во секторот домаќинство. Сепак, поволните карактеристики на пластиката како материјал, придружени со технолошки подобрувања, ја поттикнуваат побарувачката меѓу различните индустрии“, велат аналитичарите.
Тие очекуваат дека маржите на профитабилноста ќе останат на сегашните нивоа во следните неколку години.
„Не очекуваме некоја голема промена во нивоата на трошоци, при што единечната цена на материјалите очигледно веќе го достигна врвот. Сепак, вкупните приноси ќе бидат под влијание на зголемувањето на капиталните трошоци и повисоките каматни стапки кои веројатно ќе останат високи некое време. Во овој контекст, природната зависност на индустријата од постојани инвестиции за одбрана/подобрување на профитабилноста е клучен елемент кога задолжувањето е поскапо“, укажуваат од нашиот аналитички тим.
