Необичен бизнис: Заработуваат од подкасти за заспивање

Бенџамин Бостер се возел во автомобил со својот шеф и обидувајќи се да му пренесе возбудлива анегдота открил дека неговиот главен талент како раскажувач лежи на друго место.

„Тој ми рече: Бен, извини, твојот глас е толку смирувачки што некако заспав“, се сеќава Бостер, 42-годишен татко на три деца. 

Наместо да го сфати како навреда, Бостер, продавач во технолошка компанија во Солт Лејк Сити, Јута, почувствувал пазарна можност. Така, во 2019 година, тој го создаде подкастот „Не можам да спијам“, во кој го користи својот баритонски глас за читање различни записи на „Википедија“. 

„Ви здодевам до заспивање со мојот смирувачки глас“, објаснува тој. 

Шоуто на Бостер е едно од сè поголемиот број „слипкасти“ дизајнирани да ги смират умовите на фрустрираните лица кои патат од несоница. Покрај инди-подкастите како неговите, технолошките компании како „Хедспејс Инк.“, „Пелотон Интерактиве“ и „Фитбит“ исто така влегоа во просторот на аудио програмири за заспивање. Збирно, овие емисии се пионери на еден вид ненамерна економија што допира до милиони слушатели во доцните ноќни часови секој месец.

Иако сериите се сè уште мали во однос на приходите, тие сепак помагаат да се трансформира секторот за спиење - некогаш доминиран од производители на душеци и лекови како „Мелатонин“ и „Абмиен“, заедно со фитнесот и исхраната, или она што „МекКинзи енд Ко.“ го пресметува за глобален велнес пазар вреден 1,5 трилиони долари.

„Половина од потрошувачите ширум светот пријавија желба за повеќе производи и услуги за да ја задоволат потребата за поквалитетен сон“, заклучува компанијата во извештајот од 2021 година, според кој севкупниот велнес пазар се шири до 10 проценти годишно.

Бумот на услугите за спиење доаѓа во момент во кој милиони луѓе се борат да ја балансираат побарувачката за сè поголема продуктивност со фактот дека спиењето е клучна компонента на менталното и физичкото здравје.

Уште пред пандемијата, здравствените експерти предупредуваа дека општествата треба да се одморат повеќе. Во 2016 година, американскиот Центар за контрола и превенција на болести објави дека третина од возрасните во САД се лишени од сон, што го зголемува ризикот од сообраќајни несреќи, срцеви заболувања и грешки на работното место. Ерата на ковид-19 ги влоши работите за многумина, зголемувајќи ги нивоата на анксиозност и стрес до тој степен што стана уште потешко да се заспие, според неколку студии.

Проблемот е особено акутен за околу 30 проценти од луѓето - вклучително и многу тинејџери - кои се сметаат за ноќни бувови. И покрај генетската склоност да бидат продуктивни подоцна во текот на денот, тие често се принудени да стануваат рано, што може да го поттикне дефицитот од спиење и да ги стави на поголем ризик од нарушувања на расположението и злоупотреба на супстанции, според студиите.

После децении како директор на клиниката за спиење за деца и адолесценти на Универзитетот Флиндерс во Аделаида, Австралија, Мајкл Гредисер се вработи минатата година како шеф на науката за спиење во шведската софтверска компанија „Слип Сајкл АБ“ (Sleep Cycle AB). Тој призна дека пазарот за здравје на спиење брзо расте и сакаше да се погрижи индустријата да остане што е можно поблиску до најновите научни истражувања.

Според Гредисер, лесното заспивање е најчестиот предизвик со кој се соочуваат луѓето. Класичен случај за паталец од инсомнија е личност која лежи будна размислувајќи за се и ништо. По некое време, тие може да погледнат во часовникот и да почнат да се грижат дека нема да спијат доволно, што само ги влошува работите. Клучот е да препознаете што се случува и да знаете како да се справите со тоа, вели Гредисер.

„Не можете да го исклучите проблемот како прекинувач за светло. Им велам на луѓето дека можат да се обидат да го намалат проблемот како прекинувач за постепено затемнување. Еден начин да го направите тоа е да се обидете да го одвлечете вниманието од тие грижи“, вели тој. 

Како и многу од своите конкуренти, апликацијата „Слип Сајкл“ (Sleep Cycle) нуди аудио програмирање за да го прави токму тоа, вклучувајќи водени медитации и долги, меандрични приказни раскажани од познати личности како што е шведскиот актер Александар Скарсгард. 

„Мојата сопруга сака како ѝ шепоти на уво навечер кога таа заспива и јас воопшто не сум љубоморен“, вели Гредисер. 

Додека оваа апликација нуди фикции за спиење, други претпочитаат да се држат до фактите - особено сувите. Секоја недела на нејзиниот 45-минутен подкаст Досадни книги за пред спиење“ (Boring Books For Bedtime), Шерон Хенди од Флорида, која секојдневно дизајнира содржини за науката и детските музеи, чита од дела од јавен домен од историјата, науката и филозофијата додека музиката од соништата свири во позадина. Вообичаено, таа има околу 10.500 преземања за секоја нова епизода, а месечно има 260.000 слушатели. Минатиот месец, во пресрет на Денот на даноците на САД, таа ги смири нервите на слушателите со интонирање на делови од „Богатството на народите“ на Адам Смит. 

Повторувањето е популарна стратегија во жанрот. Во една неодамнешна епизода од подкастот „Спиј со мене“ на Дру Акерман, расположениот водител ја опиша својата работа како таква: „Тука сум да бидам твој досаден пријател, твој досаден пријател, твој досаден бретко, твој досаден бести...Твојот пријател во длабоката темна ноќ. Да ви правам друштво додека се оддалечувате. Но, ако не можете да заспиете, тука сум да ви правам и друштво“, вели тој. 

Поткастот на Акерман, кој има 3 милиони слушатели секој месец низ својата архива од 600 емисии, носи ехо од говорното радио, кое порано беше единственото нешто што му помагаше да заспие. Тоби Бајер има сличен пристап на неговиот „Подкаст Ајншлафен“ на германски јазик, кој 13 години им здосадуваше на слушателите со долги дигресии за сè, од фудбалскиот тим од Хамбург преку неговите периодични вирусни инфекции до  филозофот од 18 век, Имануел Кант. 

За долготрпеливите паталци од несоница, наоѓањето на вистинското шоу може да направи разлика помеѓу часовите на вртење и вртење и добар ноќен одмор. На интернет форумите како „Редит“ (Reddit), слушателите дебатираат за предностите и недостатоците на различните подкасти - на пример, дали гласот на домаќинот е доволно поспан или ако програмата страда од навлегување во доменот на ангажирање.

Џејмс Ворд многу размислувал за нејасната линија помеѓу здодевното и интересното. Таа тензија е во срцето на неговата годишна конференција „Досада“ во Лондон, на која луѓето продолжуваат да присуствуваат и покрај неговите предупредувања дека тоа е целосно губење на нивното време и пари. Минатите говорници вклучуваат човек по име Питер Флечер, кој ги броел и документирал сите негови кивања од 2007 година.

Во 2018 година, Ворд го лансираше својот сопствен подкаст за радио Би-Би-Си, „Досадни разговори“ (The Boring Talks), во кој три години беа водени разговори за теми како што се моливи или светилници кои тој ги опиша како „многу интересни... можеби“.

Целта на Ворд не беше да ги заспие своите слушатели, иако не му пречеше ако тоа беше исходот. За своите потреби пред спиење, Ворд ужива да слуша радио емисии на странски јазици. Тој не е изненаден од фактот што здодевните подкасти стануваат популарни.

„Живееме во свет кој трагично не е досаден“, објаснува тој. „Многу луѓе би сакале свет кој всушност е малку поздодевен, во кој постојано нема да ги прелистуваат вестите, мислејќи: „О Боже, што сега?“, вели тој.

Што не враќа кај Бостер, човекот кој му здодеа на својот шеф да спие. Отсекогаш знаел дека има подарок кога станува збор за неговиот глас. На Универзитетот Бригам Јанг, каде што дипломирал и магистрирал за вокални перформанси, честопати прескокнувал големи фудбалски натпревари на кампусот за да присуствува на оперски проби или претстави. Дури откако сфатил дека не сака да го помине остатокот од својот живот во сценска кариера, станал продавач.

Но, тој никогаш целосно не се откажа од своите соништа за шоу-бизнисот. Не долго по тоа судбоносно возење со автомобил, тој гледаше епизода од ситкомот „Паркови и рекреација“ во која еден од ликовите оди на фарсично досадна јавна радио програма наречена „Мисли за твоите мисли“.

„Бев како: „О боже, би можел да го пробам ова. Веќе им здодевам на луѓето до заспивање, можеби само треба да користам радио“, се сеќава тој.

За својата прва епизода во февруари 2019 година, Бостер помина околу 10 минути читајќи го записот на Википедија за „џилет“, што е, објасни тој, „јакна без ракави што личи на елек или блуза“. Тој доби четворица слушатели и беше возбуден. Во текот на наредната година, тој доби лојални следбеници, во просек околу 15.000 слушања месечно. И тогаш погоди пандемијата. Набргу, неговата публика скокна за повеќе од 10 пати.

„Се сеќавам дека луѓето ми пишуваа и ми велеа: „Живеам сам во Франција, а твојот глас само ме одржуваше кога никој друг немаше наоколу“, се сеќава тој. Тој, исто така, доби искрени пофалби од луѓе кои се борат со посттрауматски стрес и проблеми со управување со гневот, откако конечно успеале да заспијат. Меѓу неговите најверни слушатели е 7-годишното девојче од Вермонт по име Лили, кое, според зборовите на нејзината баба, веќе три години заспива во шоуто на Бостер секоја вечер. „Таа ме нарекува човекот со глас“, вели тој.

Засега, шоуто се потпира на донации и приходи од реклами, кои се репродуцираат на почетокот на секоја епизода за да не се уплашат слушателите. Фановите може да платат три долари месечно за да добијат искуство без реклами. Бостер сè уште има своја секојдневна работа, но размислува за начини да се зголеми.

Сепак, тој отфрла една работа: да донесе експерти во своето шоу.

„Луѓето не доаѓаат овде да слушнат како функционира спиењето“, објаснува тој. „Тие доаѓаат овде да спијат.

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар