Еден од главните економисти на Банката на Англија (БОЕ), Ху Пил, смета оти Британците треба да прифатат дека се посиромашни наместо да се борат да го вратат животниот стандард по скокот на инфлацијата.
„Некако во Обединетото Кралство некој треба да прифати дека е полошо и да престане да се обидува да ја задржи својата моќ за трошење преку зголемување на цените, без разлика дали станува збор за воведување повисоки плати или префрлање на трошоците за енергија на клиентите“, рече Пил во интервју емитувано во вторникот во поткастот „Бијонд анпрезедентед“ (Beyond Unprecedented).
Тој вели дека фирмите и работниците се во „кружна игра“ што предизвикува постојани ценовни притисоци, а тоа придонесува главната стапка на инфлација во Британија да остане заглавена на двоцифрена вредност.
Забелешките на некој начин го откриваат предизвикот со кој се соочуваат креаторите на политиката во намалувањето на ценовните притисоци. Зголемувањето на каматните стапки ја намали потрошувачката моќ на домаќинствата и ги притисна корпоративните профитни маржи, поттикнувајќи конфликт со работниците што штрајкуваат и бараат повисоки плати.
Најлош период на штрајкови од 1990 година
Додека коментарот соодветствува со она што челниците на БОЕ го говорат изминатава година, сепак зборовите на Пил беа поостри во поглед на тоа што сугерираат дека работниците мора да преземат поголем дел од товарот. Тоа ја става централната банка во конфликт со илјадници работници во јавниот сектор, лути на владата поради нејзината одлука да ги ограничи платите.
Гувернерот на БОЕ, Ендрју Бејли, минатата година беше прекорен од синдикатите поради изјавите дека треба да ги ублажат барањата за плати. Неодамна, на 27 март, тој рече дека зголемувањето на цените „нѐ направи посиромашни како земја“, заобиколувајќи го деликатното прашање за тоа кој треба најмногу да истрпи.
Пил, пак, беше подиректен. Тој рече дека постои „неподготвеност да се прифати дека на сите ни е полошо и сите треба да го преземеме нашиот дел“. Тесниот пазар на трудот и силната моќ на корпоративните цени значат дека фирмите можат да ги потиснат трошоците со повисоки цени, а работниците да бараат зголемување на платите, што дополнително ја поттикнува инфлацијата.
„Велика Британија, која е голем нето-увозник на природен гас, се соочува со ситуација каде што цената на она што го купувате од остатокот од светот е многу зголемена во однос на цената на она што му го продавате на остатокот од светот, што во нашиот случај се главно услуги“, рече Пил.
„Ако она што го купувате се зголеми многу во однос на она што го продавате, секако ќе ви биде полошо“.
Неговите коментари заедно со говорот на заменик-гувернерот на БОЕ, Бен Бродбент, претходно во вторникот, се последните закажани настапи од Комитетот за монетарна политика пред следната одлука за стапките. Деветчлениот панел одмерува дали да го спроведе 12-то последователно зголемување на каматните стапки, откако трошоците за задолжување ги покачи од помалку од 1 отсто на 4,25 отсто во изминатата година и половина.
Пазарите се обложуваат на продолжување на покачувањето во наредните месеци, откако изненадувачки силните отчитувања на инфлацијата во март ги поттикнаа стравувањата од поупорни ценовни притисоци.
Пил, повторувајќи ја официјалната прогноза на БОЕ, рече дека некои од притисоците што ја одржуваат инфлацијата на високо ниво веројатно ќе исчезнат во наредните месеци и дека инфлацијата може да се спушти под целта од 2 отсто во следните неколку години.
Тој исто така рече дека некои елементи од инфлацијата што ја погодува Британија се „минливи“, заживувајќи го зборот што контроверзно го користеа централните банкари за да го одложат зголемувањето на каматните стапки пред две години.
„Имавме серија шокови на инфлација што доаѓаа едноподруго“, рече тој. „Секој од тие шокови сам по себе беше минлив, но тие беа темпирани на начин на кој инфлацијата никогаш не се распадна“.