Кинеските акции на берзата во Хонгконг продолжија да паѓаат во понеделникот, а разликата во однос на нивните пандани од копното достигна највисоко ниво во последните 15 години. Ова може да значи дека меѓународните инвеститори стануваат сè попесимистични.
Индексот Hang Seng падна за 2,4 отсто, и се приближи до најниското ниво во последните две децении, додека индексот CSI 300 го заврши тргувањето со загуба од 1,6 отсто. Како резултат на тоа, индексот што ја следи разликата во цените на акциите во Шангај и Шенжен во однос на нивните секундарни котации во Хонгконг го достигна највисокото ниво од 2009 година. Сега акциите во Хонгконг се во просек поевтини за 36 отсто.
Големите загуби во Хонгконг, каде се наведени некои од највлијателните и најиновативни компании во Кина и каде што помалку се чувствува влијанието на официјален Пекинг, даваат загрижувачка слика за расположението на светските инвеститори кон кинеската економија. Пекинг се обидува посилно да го поддржи пазарот во Кина во последните неколку недели, бидејќи притисокот продолжува и покрај оптимизмот на Волстрит.
Зад навидум бескрајната распродажба на кинеските акции има мешавина на фактори, од континуираниот пад на пазарот на домување до тврдоглавите дефлациски притисоци, како и неизвесноста околу каматните стапки во САД. Последниот потег на кинеските комерцијални банки да ги задржат тековните каматни стапки, што следи по неодамнешната одлука на централната банка да не ги менува цените за задолжување, можеби ги разочара и инвеститорите кои се надеваат на поагресивен стимул.
„Прилично голем број инвеститори во акции во Хонгконг се прекуокеански институционални фондови и тие ги префрлија парите од Хонгконг во Јапонија и другите азиски пазари“, рече Редмонд Вонг, пазарен стратег во „Саксо“ (Saxo Capital Markets HK Ltd). „Некои институционални инвеститори од Кина имаат повеќе ограничувања поврзани со продажбата, но и т.н. 'home bias' (домашна пристрасност)“, рече тој.
Кинеските акции котирани во Хонгконг често се сметаат за подобар мерач на здравјето на втората по големина економија во светот и попрецизен показател за расположението на инвеститорите. Колку за споредба, трговијата во Шангај и Шенжен е постојано под влијание на пречки на кинеските регулатори, па затоа можни се забрани за т.н. „short selling“, како и директна интервенција од државните фондови.
Индексот HSCEI беше на околу еден процент од пад на најниско ниво од 2005 година, а реперот Hang Seng исто така се приближи до ниво кое не е забележано од 2009 година. Најголеми губитници во понеделникот беа кинеските технолошки компании „Меитуан“ (Meituan) и „Тенсент“ (Tencent Holdings Ltd.) како и производителите на електрични возила „Ли ауто“ (Li Auto Inc.) и БЈД (BYD Co).
На пазарот не му оди одлично ниту во Кина, каде индексот CSI 300 падна на најниско ниво во последните пет години. Падот повторно се совпадна со скокот на обемот на тргување на ЕТФ фондови кои ги следат клучните индекси, што може да значи дека владата се обидува да го ублажи падот на акциите.
Овој пад се одрази и на цените на т.н. „snowball“ деривати, инвестициски инструменти кои, како и обврзниците, даваат купонска стапка сè додека хартиите од вредност од кои се добиени останат во истиот ценовен опсег. Индексот CSI Smallcap 500, кој го мери движењето на овие хартии од вредност, падна за 4,7 отсто.
Индексот на кинеските акции кои котираат во Хонгконг од почетокот на годината загуби 13 отсто, а сега има најлошо остварување меѓу главните светски индекси.