.webp){kind=icon}
САД и ЕУ работат на договор со кој ќе се воведат нови царини насочени кон вишокот на производство на челик од Кина и други земји и ќе се реши трговскиот конфликт од времето на Трамп.
Надоместоците првенствено ќе бидат насочени кон увозот од Кина, која има корист од антипазарните практики, изјавија изворите за „Блумберг“ кои инсистираат да останат анонимни. Сè уште се разговара за опсегот на мерките, вклучително и други земји кои би можеле да бидат засегнати, како и за нивото на самите царини. Новата регулатива, исто така, се очекува да обезбеди рамка за другите земји кои сакаат да станат дел од договорот.
Договорот би бил дел од таканаречениот Глобален аранжман за одржлив челик и алуминиум, за кој ЕУ и администрацијата на Џо Бајден преговараат од 2021 година. Разговорите имаат за цел да го решат спорот што започна кога претседателот Доналд Трамп воведе царини за увоз на метали од Европа, наведувајќи ги ризиците за националната безбедност.
САД воведоа царина од 25 отсто за увоз од 2018 година, а ЕУ, во согласност со заштитните мерки, го применува приближно истото ниво на царина за повеќето увозни челик.
Двете страни веќе се договорија во 2021 година да го прекинат спроведувањето на казнените мерки за меѓусебна размена и дадоа рок до 31 октомври оваа година за изнаоѓање трајно решение за спорот. Без нов договор, тарифите од ерата на Трамп и одмаздничките мерки на ЕУ автоматски би изеле повеќе од 10 милијарди долари од извозот по прекинот.
Договорот за кој се разговара најверојатно ќе биде привремен бидејќи нема да ги решава сите отворени прашања.
Канцеларијата на американскиот трговски претставник одби да ја коментира сторијата, а портпаролката на Европската комисија рече дека двете страни се посветени на изнаоѓање решение пред крајниот рок. Секој договор мора да биде во согласност со меѓународните обврски на двете страни, вклучувајќи ги и правилата на Светската трговска организација, додаде таа.
Високиот трговски претставник на ЕУ, Валдис Домбровскис, во средата рече дека Комисијата е „интензивно ангажирана со САД и на политичко и на техничко ниво, работејќи кон глобален одржлив договор“. Договорот е „на дофат“ до крајниот рок, додаде тој.
Договорот за другите аспекти од договорот е сè уште далеку, што значи дека сеопфатен и правно обврзувачки документ најверојатно нема да биде финализиран оваа година. Целта е да се постигне договор за следниот самит САД-ЕУ, односно средбата меѓу претседателот Бајден и претседателката на Европската комисија Урсула фон дер Лајен, планирана за крајот на октомври, откриваат анонимни извори.
Додека разговорите за поширок аранжман се во тек, постоечките договори за квоти што го покриваат европскиот увоз на метали ќе останат на сила, и покрај молбите од Брисел за укинување на ограничувањата.
Како дел од договорот за челик и алуминиум, САД предложија заеднички тарифи кои ќе важат за челикот произведен со високи емисии на јаглерод, притоа дозволувајќи им повластен пристап на учесниците во аранжманот кои ги исполнуваат еколошките стандарди.
Bloomberg
Кина е најголемиот светски производител на челик со повеќе од половина од глобалното производство на суров челик, покажуваат податоците на Организацијата за економска соработка и развој (ОЕЦД).
Валкан челик
Бидејќи технички договор за оданочување на валканиот челик не може да се постигне во догледна иднина, една опција е двете страни да постигнат политички договор за клучните принципи кои подоцна ќе се спроведат.
Главниот предизвик е фактот што САД сè уште немаат методологија за одредување на цените на емисиите на јаглерод, ниту систем што тие го применуваат дома за нивните компании. Во ЕУ се загрижени дека секоја заедничка акција може да се смета за произволна и против правилата на меѓународната трговија, што е неприфатливо за Брисел.
ЕУ веќе има такви алатки, преку својот внатрешен трговски систем и Механизмот за прилагодување на границите на јаглеродот (CBAM), кои наметнуваат повисока цена на валканите стоки увезени надвор од нејзиниот блок.
САД во моментов го истражуваат интензитетот на емисиите од нивните индустрии за челик и алуминиум, додека ЕУ работи на утврдување кои системи на трети земји би можеле да се сметаат за еквивалентни на нивните. Овие два процеси потенцијално би можеле да доведат до поголемо усогласување на мерките на двата партнера на долг рок, но ништо од тоа нема да биде финализирано до есен.
Двете страни, исто така, се обидуваат да постигнат клучен договор за минералните суровини, но тие разговори, исто така, дојдоа на блокада по серијата барања на САД, вклучително и правната основа на договорот. Договорот за минерали е потребен за да им се овозможи на европските компании пристап до некои од поволностите и субвенциите воведени со нацрт-законот на Бајден за намалување на инфлацијата.
