Лоран Тапи научил сè за оживувањето и реинвенцијата, гледајќи како неговиот татко Бернар се движи меѓу највисоките сфери на францускиот бизнис, спортот и политиката.
Сега, 50-годишниот претприемач води проект за реставрација на историскиот луксузен француски бренд за автомобили „Делаж аутомобиле“ (Delage Automobiles), чиј основач починал во сиромаштија по Втората светска војна.
Тапи, поддржан од некои од најбогатите имиња во францускиот бизнис, неодамна го испорача првиот од само 30 хиперавтомобили Д12, кои чинат најмалку два милиона евра секој и се произведуваат во фабриките на „Делаж“ во близина на тркачката патека во Мањикур, Франција. Додека конкуренцијата се загрева во овој скап специјализиран сегмент од автомобилската индустрија, тој работи и на собирање капитал и развој на втор модел за подобро да се натпреварува со лидерите на пазарот како што се „Бугати“ (Bugatti) и „Конигсег аутомотив АБ“ (Koenigsegg Automotive AB).
„Бугати“ минатата година го лансира хибридниот хиперавтомобил „турбијон“ (Tourbillon), вреден 3,8 милиони евра, со внатрешни инструменти што личат на аналогни швајцарски часовници и 16-цилиндричен мотор Cosworth, и брзо ги продаде сите 250 примероци. Фотографија: Бугати Римац
Тапи се обложува на растечката побарувачка кај ултрабогатите купувачи за автомобили со перформанси слични на тркачки автомобили и ексклузивноста што доаѓа со поседување еден од само неколку десетици примероци на пазарот. Д12, кој се појави во продажба минатата година, се смета за најблиску до автомобил од Формула 1 што е некогаш изграден, кој е „легален за возење на улица“. Може да забрза од нула до 60 милји на час за околу 2,5 секунди. Но производството и продажбата одземаат време: Тапи вели дека компанијата е „на добар пат“ да ги продаде сите автомобили, но не до крајот на деценијата.
„За некои ултрабогати не е доволно да имаат исклучиво ‘ферари’, ‘ламборгини’ или ‘порше’“, рече тој во едно интервју. Тие сакаат суперавтомобили „што не можете да ги купите за помалку од 2 милиони долари“.
Инвеститорите на фирмата, на неексклузивен список од околу десетина имиња, ги вклучуваат француските милијардери татко и син, Франсоа и Франсоа-Анри Пино, како и технолошкиот тајкун Ксавиер Ниел. Тука е и Жорж Коен (72), кој ја продаде својата софтверска компанија „Капжемини“ (Capgemini SE) пред повеќе од две децении, подоцна инвестираше во рударство и е сопственик на приватниот карипски остров Каливињи Ајленд покрај Гренада.
Сопственикот и извршен директор на „Керинг“, кој ги поседува „Гучи“ и „Ив Сен Лорен“, Франсоа-Анри Пино, е во брак со познатата Салма Хајек. Фотографија: Натан Лејн/Блумберг
На списокот на акционери се и Хасанеин Хириџи, извршен директор на приватната група „Аксиан“ фокусирана на Африка, колекционерите на автомобили Кристијан Бојер, поранешен извршен директор на „Мајкрософт“, и Фредерик Леру, менаџер на фондови во „Кармињак“. „Делаж“ исто така наведува два инвестициски фонда со седиште во Дубаи како финансиски поддржувачи.
Структурата на сопственост надвор од тоа е помалку транспарентна, но Тапи вели дека планира да го задржи својот сегашен мнозински удел откако ќе заврши зголемувањето на капиталот од 3 милиони евра. Иако ја отворил операцијата за помали инвеститори за да ја зголеми свеста за брендот, планирано е уште едно поголемо финансирање со „Натиксис партнерс“.
Одлуката за развој на хиперавтомобилот дојде додека беше на пауза во кариерата во Мајами во 2018 година, откако создаде и продаде неколку бизниси во области како што се спортско обложување и кредитирање. Истата година тој го стекна името „Делаж“ од непрофитен фан-клуб за колекционери и претстави концептен автомобил во Лос Анџелес.

Претприемачот има впечатлива сличност со својот татко, кој почина пред четири години, и останува познато име во Франција. Бернар Тапи беше претседател на фудбалски клуб што го освои Европскиот куп, политичар и актер што се бореше против француската крајна десница. Откако глумеше и се тркаше во младоста, почна да купува компании, вклучувајќи ги „Адидас“ и фудбалскиот клуб Олимпик Марсеј. Тој беше пратеник и министер, но мораше да ја напушти својата политичка кариера поради правни проблеми и отслужи затворска казна.
Брендот „Делаж“ е основан од Луј Делаж во 1905 година, помалку од една деценија откако Луј Рено првпат го возел својот „воатурет“ околу Монмартр во Париз, а индустриската клика на Пежо почнала да ги развива своите први автомобили. Автомобилите „делаж“ освоија награди на трките во Индијанаполис, Ле Ман и Гран при, како и на Конкурс д’Елеганс. Меѓу првите сопственици беа познати личности како што е познатата танчарка Жозефин Бејкер.
Портрет на францускиот индустријалец Луј Рено виси над прототип на лесното оклопно тактичко возило Arquus VBL Sherpa во фабриката Arquus во Гаршизи, Франција. Фотографија: Натан Лејн/„Блумберг“
Големата депресија го принуди Луј Делаж да ја затвори компанијата и да му ја продаде на конкурентот Делахај. Тој почина во 1947 година, а името Делаж беше напуштено во 1954 година. Интересно е што основачот на „Бугати“, Еторе Бугати, почина истата година, откако неговиот оригинален бизнис се затвори неколку години пред „Делаж“. Производството во француската фирма потоа беше ставено на чекање сè додека Тапи не ја презеде компанијата децении подоцна.
Лоран Тапи изјави дека меѓу некои од новите инвеститори на „Делаж“ што се придружија за време на тековната трета рунда на финансирање е американски купувач на Д12. Тој одби да го открие идентитетот на новите акционери или бројот на продадени автомобили досега. Но, Д12 има дилери во Франција, САД и Катар, а неодамна беше промовиран од кошаркарската ѕвезда Тони Паркер, кој купи бисернобела верзија, и поранешниот професионален шампион во трки Жак Вилнев.
„Пазарот на хиперавтомобили е воден од растечки број супербогати“, рече Тапи. „Секоја година оваа група расте и тие сакаат да купат автомобили што го одразуваат нивниот статус.“
Колекционирањето луксузни автомобили е страсна инвестиција за ултрабогатите, заедно со купувањето уметнички дела, лозја или спортски тимови.
Продажбата на хиперавтомобили надвор од Блискиот Исток достигна 321 автомобил минатата година, што е највисоко ниво за пет години, според податоците собрани од аналитичарот на автомобилската индустрија Фелипе Муњоз.
Бугати Т23 Бреца Ајс 1925. Фотографија: Дераџ Сингх/„Блумберг“
„Ова е исклучително ексклузивен сегмент, кој е релативно имун на глобалните економски трендови“, рече Муњоз. „Не сите производители можат да си дозволат да ги произведуваат овие автомобили. Потребни се големи истражувања и развој и високи трошоци за производство со релативно неизвесна повратна инвестиција.“
Иако Д12 изгледа како тркачки автомобил, конфигурацијата му е повеќе како борбен авион со две седишта, со возачот напред и патникот назад. Седиштето и воланот се обликувани според телото на сопственикот, а автомобилот може да се конвертира од купе во спидстер или дури и „опција за Ф1“.
„Делаж“ исто така планира да воведе втор, помоќен модел со ограничено производство следната година, наречен „делаж торпиј 100А“ (Delage Torpille 100A), направен од јаглеродни и ленени влакна, со хибриден мотор од 1.500 коњски сили, кој може да достигне брзина од 500 км/ч. Производството ќе биде малку повеќе од трипати поголемо од Д12.
Максималната брзина ќе ги надмине постојните ограничувања на патот благодарение на новите гуми што ги развива францускиот производител „Мишелин“, рече Тапи.
Враќањето на името „Делаж“ потсетува на оживувањето на „Бугати“ (Bugatti) од страна на „Фолксваген“ во 1998 година. Францускиот бренд сега е заедничко вложување помеѓу „Порше АГ“ и „Римац“ и го промовира својот најнов модел, „турбијон“ (Tourbillon).
„Мојата цел е да станам број два, веднаш зад ‘Бугати’“, рече Тапи, алудирајќи дека тоа би можело да потрае повеќе од една деценија.
Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...