Осуден шпион што му помогнал на кралот на луксузот да скрие афера

Во луксузните и модните кругови Бернард Арно има репутација на агресивен капиталист, кој отпуштил илјадници работници по аквизиции на конкурентски брендови. Единствените што се обидел и не успеал да ги преземе се „Гучи“ (Gucci) и „Хермес“ (Hermès) преку борбени и долготрајни процеси, поради кои го доби прекарот Волк во Кашмир, кој му го даде член на семејството Хермес.

Во текот на последните 40 години, Арно го создаде најголемиот луксузен конгломерат во светот и го глобализира секторот, кој претходно беше ограничен со амбициите на семејните европски компании засновани на традиција. Речиси исклучиво благодарение на него, луксузот сега е универзална опсесија на потрошувачите во Шангај, Милано и Беверли Хилс, како и на туристите што одат во продавниците на ЛВМХ (LVMH) на Елисејските полиња во Париз и на Петата авенија во Њујорк. Арно ги облекува кралевите и претседателите, нивните сопруги, супермоделите и славните личности.

Поради тоа, тој е најбогатиот човек во Европа и четврти во светот. (Или барем многу блиску до тоа, во зависност од денот и како се позиционираат Безос, Маск и Гејтс.) Според последните податоци на индексот на милијардери на „Блумберг“ (Bloomberg Billionaires Index), неговото богатство моментално се проценува на 180 милијарди долари. Поголемиот дел од богатството на Арно потекнува од удел од 48 отсто во ЛВМХ. Тој ги држи тие акции преку ентитети поврзани со ФА (Financiere Agache), фирма со седиште во Париз што управува со инвестициите на Арно и неговото семејство. Иако често е во центарот на вниманието, првенствено поради деловните потези и многубројните брендови на неговата империја, овој пат би сакал да не биде.

Bloomberg Mercury

 

Имено, поранешниот шеф на француската разузнавачка агенција Бернард Скварчини, познат и како Ајкулата (франц. le Squale), е прогласен за виновен во Париз поради злоупотреба на својата позиција и јавните ресурси за да му помогне на ЛВМХ во следењето на киднаперите што го уценувале Арно пред повеќе од една деценија. Скварчини е осуден на две години затвор, кои може да ги отслужи со електронска алка, парично е казнет со 200.000 евра и му се одземени уште 450.000 евра. Неговиот адвокат најави жалба.

За време на судењето, Скварчини ги бранеше своите постапки, тврдејќи дека ресурсите биле оправдани за да се истражи обидот за уцена. Вториот дел од случајот се однесуваше на следењето на Франсоа Руфин, новинар, активист и по убедување левичар, кој подоцна стана пратеник. Руфин во тоа време работел на документарец под наслов „Благодарам, шефе!“ (Merci Patron!) - кој остро ги критикува ЛВМХ и моќта на богатите.

Скварчини е осуден поради учество во нелегална операција на следење, во која учествувал откако ја напуштил јавната служба, работејќи како приватен извршител за ЛВМХ. Во текот на три години ангажман, поранешниот шеф на Дирекцијата за внатрешна разузнавачка служба му наплатил 2,2 милионa евра на ЛВМХ.

Арно на судење во Париз во ноември 2024 година Bloomberg Mercury

Сè започна уште на крајот на 2008 година, кога, наводно, еден од поранешните телохранители на милијардерот и папарацо, побарал 300.000 евра во замена за фотографии на Арно со жена што не е неговата сопруга. Пјер Годе - кој помогнал во изградбата на империјата ЛВМХ и му бил верен соработник на Арно до својата смрт во 2018 година - отишол директно до шефот на француската домашна разузнавачка агенција Бернард Скварчини и побарал помош.

Наскоро Скварчини започнал операција на следење. На агентите од неговата Дирекција за внатрешна разузнавачка служба (DCRI) им било наредено да го најдат уценувачот, чии мејлови ги следеле до интернет-кафе во Париз.

Набрзо агентите откриле можен уценувач, поранешниот телохранител на Арно, Леонхарт, чиј ангажман престанал две години пред тоа. Пелегрини, кој работел за безбедноста на ЛВМХ, го посетил по налог на Годе.

Тој рече дека го повикал Леонхарт на ручек за да разговараат за обидот за уцена, а во наредните денови размениле серија мејлови, кои подоцна послужиле како докази во судскиот процес. Во еден од тие мејлови поранешниот телохранител признал дека бил вклучен во планот, но сугерирал дека неговата намера била да го заштити Арно. На некој начин, до јануари 2009 година, драмата била завршена, иако не било целосно јасно зошто. Скварчини на суд изјавил дека Годе го повикал и рекол дека случајот е приватен и не бара понатамошен ангажман на Дирекцијата за внатрешна разузнавачка служба. Пелегрини им рекол на париските судии дека не знае дали имало размена на пари, но дека Годе имал буџет меѓу 300.000 и 500.000 евра за да го реши случајот, наведува Гаспар Себаг во текст за „Блумберг“.

Синот Антоан Арно, извршен директор на „Кристијан Диор“, на судењето на Бернард Скварчини во Париз во ноември 2024 година Bloomberg Mercury

 

Дали Бернард Арно навистина можел да биде „целосно несвесен“ за обидот за уцена што се однесувал на неговата наводна вонбрачна афера? Тоа е прашањето што  францускиот судија планирал да му го постави на најбогатиот човек во Франција на сослушувањето во ноември минатата година. Тоа е прашање на кое ни сега нема одговор.

Ниту Арно ниту компанијата што ја контролира не биле на судењето. ЛВМХ (LVMH Moët Hennessy Louis Vuitton SE) постигнал спогодба со обвинителите во 2021 година, плаќајќи 10 милиони евра, без признавање вина.

На полициските истражители Арно им рекол дека не бил запознаен со активностите на Скварчини. Тој тврдел дека никогаш не го сретнал поранешниот шеф на разузнавачката служба пред да го ангажира Годе во 2013 година, неколку месеци по напуштањето на јавната служба, но сметал дека е легитимно за големите мултинационални компании да ангажираат такви експерти. Тој негирал какво било знаење за планот за уцена против него поради наводна вонбрачна афера и сугерирал дека би било „целосно нормално“ неговите тимови да ги решаваат таквите работи без консултација со него.

„Би сакал да напоменам дека сум тука како сведок, обичен сведок, и дека обвиненијата во врска со мене никогаш не биле разгледувани од страна на истражните судии“, рече Арно на сослушувањето кога сведочеше во ноември. „Бев целосно несвесен за наводниот план“, додаде тој, а пренесе францускиот „Ле монд“ (LeMonde).

Bloomberg Mercury

Фокусот на Арно во контекст на овој случај доаѓа во незгоден момент за неговата луксузна империја, бидејќи глобалната побарувачка за луксузни производи опаѓа, а конкурентите, пред сè „Хермес“, бележат поголем успех во продажбата на ултралуксузни производи.

 

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар